به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، امسال نیز مردم ایران علی رغم شرایط سخت کرونایی بار دیگر همانند سالیان گذشته به میدان آمدند و با حضور در راهپیمایی چهل و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی اما به شیوه ای جدید و با خودرو و موتور پیمایی به دنیا نشان دادند که نه وضعیت بد اقتصادی، نه گرانی، نه تحرریم و نه تهدید و حتی تبلیغات گسترده دشمنان جهت ناامیدی مردم نمی تواند آنها را اصل و اساس انقلاب دور کند.

مردم در سراسر کشور از جمله استان فارس آمدند تا بگویند انقلاب اسلامی فقط یک انقلاب و تغییر و دگرگونی در حکومت کشورنبود، بلکه مکتبی است که اهل بیت (ع) و رسالت امام حسین و عاشورائیان را بهتر و بیشتر به دنیا معرفی میکند و شاید به همین خاطر است که سال به سال بر جمعیت حاضر در خیابان ها افزوده می شود به گونه ای که دیگر دشمن هم امیدی به این ندارد که 22 بهمنی از راه برسد که حضور مردم در خیابانها کمتر از سال قبل باشد تا بتواند بر آن مبنا، تحلیل ها و تفسیرهای مختلفی ارائه کند.

گویا دشمنان نیز غیر از دیدن چنین جمعیتی در هر سال، انتظار دیگری از ایران و ایرانی ندارند و پذیرفته اند که این مردم علیرغم تمام مشکلات داخلی و خارجی، اوضاع معیشتی، اشتباهات بزرگ بعضی دولتمردان و ... باز هم درجشن انقلابشان شرکت کرده و توده های مردم از هر رنگ و لباس و شکلی  آماده دفاع از اصل انقلاب هستند.

به عقیده جامعه شناسان و کارشناسان مباحث و مسائل سیاسی این نکته برای دشمنان داخلی و خارجی همواره جالب بوده که همانگونه که جمهوری اسلامی تنها نظام سیاسی در جهان محسوب می شود که بعد از انقلابش به رفراندوم گذاشته شد و بیش از 98% مردم به آن رای دادند، همچنان تنها نظام سیاسی در جهان محسوب می شود که جشن سالگرد انقلاب خود را با حضور توده های مردمش جشن می گیرد، دقیقا خلاف جشن سالگرد انقلاب های دیگر در سراسر جهان که نهایتا با حضور جمعی از نظامیان و رژه ی آنها و تعداد محدودی از مقامات لشگری و کشوری برگزار می شود.

مقام معظم رهبری نیز در یکی از سخنرانی های خود با اشاره به این مسئله فرمودند: «كدام انقلاب را شما سراغ داريد كه بعد از سال ها ، با حضور مردم در خيابانها و با شعارهاى مستحكم مردم، بزرگداشت براى سالگرد انقلاب گرفته بشود؟ حالا ان‌شاءاللَّه روز بيست و دوّم بهمن خواهيد ديد كه‌ ملّت ايران باز هم در همه‌ى شهرها بااستحكام مى‌آيند و اقتدار ملّى را نشان خواهند داد.»

در این میان تحلیل گران سیاسی دنیا در عجبند که این رویداد عجیب و خارق العاده در ایران را چطور باید تحلیل کنند؟ و این سوالات برایشان مطرح است که راه حل فهم درست حضور میلیونی ملت در راهپیمایی های 22 بهمن هر سال چیست؟ چرا عوامل اقتصادی، مشکلات معیشتی، سختی های روزمره و ... هر چقدر هم باعث رنجش مردم می شود اما منجر به دلزدگی آنها از اصل انقلاب نمی شود و درست در هر برهه ای که دشمن و حتی برخی نیروهای انقلابی نیز پیش بینی حضور کمتری از مردم در صحنه را دارند، این حضور پرنگ تر می شود؟ همانگونه که حضور میلیونی دیروز مردم در راهپیمایی 22 بهمن و رژه مقتدرانه موتور سواران که به خیابانهای شهر رنگ و بوی دیگری داده بود شاهدی بر این ادعاست.

هر ساله گذر زمان نشان داده که حرکت انقلاب خلاف آن چیزی است که مورد تحلیل تندروها و رسانه های بیگانه بوده و از آنجایی که راهپیمایی های 22 بهمن هر سال، به معنای واقعی کلمه شگفتی ساز است، این حضور تبدیل به معمایی غیر قابل حل برای بدخواهان نظام جمهوری اسلامی و سست عنصران داخلی شده است.

در طول 43 سال گذشته علی رغم تلاش فراوان غربی ها و غربزدگان جهت خلوت نشان دادن خیابانهای شهر و روستاها در روز 22 بهمن، مردم مسلمان ایران به کرات صحنه ای را که در بیست و دوم بهمن ماه امسال نیز شاهد آن بودیم، در میان بهت و ناباوری همگان چه دوست چه دشمن، خودی و غیر خودی، به تجربه در آورده اند.

کسانی که از همان ابتدا با انقلاب همراه بوده اند و مشکلات، افت و خیزها، اضطراب‌ها و نگرانی‌های آن را دیده و لمس کرده اند، به خوبی می‌دانند که مردم ایران هیچگاه از حضور در راهپیمایی بیست و دوم بهمن ماه خودداری نکرده و نیروهای انقلاب نیز در هیچ برهه ای از زمان انلاب و مردمانش را رها نکرده اند و همین امر باعث شده دشمنان این مرز و بوم همواره درگیر آشفتگی های بسیاری در سمت و سوی خود شوند و هر سال بر روی عدم حضور مردم شرط بندی کنند کما اینکه دشمن باید بداند، شرط بندی بر روی عدم حضور این ملت، قماری بر روی برگی سوخته است.
طراحان براندازی نظام جمهوری اسلامی که از همان آغازین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی، برای فلج کردن طفل نوپای  انقلاب، تلاشهای فراوانی کرده اند، کماکان در بهت و عجبند که چگونه مردمی که علاقه ای به درگیری در سیاست های رسمی ندارند و آنچه ذهن آنها را درگیر میکند، برنامه ها و اقدامات عملی مشخصی است که به زندگی روزمره آنها نظیر بیکاری، افزایش دستمزدها، کاهش مالیات و معیشت ربط می یابد، اکنون چنین پرشور در بزرگ ترین جشن سیاسی کشور خود شرکت میکنند؟

به اعتقاد برخی تحلیل گران سیاسی و جامعه شناختان، یکی از دلایلی که موجب شده این حضور هر ساله پررنگ تر از قبل باشد، شیوه ای است که انقلاب اسلامی برای بر پایی جشن های پیروزی و مراسم یاد کرد سالانه انتخاب نموده، یعنی به جای اینکه بگونه ای مناسکی و آیینی به تجدید خاطره و یاد پیروزی و روزهای انقلاب دست بزند، هر ساله خود انقلاب را در شکلی خاص با همان سر زندگی ، حیات و جوشش تجدید می کند.

از طرفی نیز بیست دوم بهمن ماه برای این مردم صرفا یاد آوری و تکریم انقلاب اسلامی، رخدادهای حماسی و صحنه های ایثار و شهادت مردمی که در گذشته آن را بوجود آورده اند، نیست، بلکه باز تجدید انقلاب اسلامی و بستن پیمان و عهدی دوباره با آرمانهای انقلاب و امام راحل می باشد.
 
رسانه های خارجی با انعکاس حضور مردم در این روز عنوان میکنند که مردم مسلمان ایران در یک تداوم تاریخی هر ساله در این روز در کنار آنانی که انقلاب را ایجاد کرده اند ، می ایستند و شانه به شانه آنها انقلاب را باز تولید می کنند و از این طریق، آن را استمرار می بخشند. آنها در راهپیمایی خود صحنه‌ای نمایشی را بازی نمی کنند، بلکه به معنای دقیق و غیر نمادین، صحنه ای دیگر از انقلاب را ایجاد کرده و بخشی دیگر از تاریخ فعال و پویای آن را می سازند.

اگر چه عده ای این جوش و خروش مردمی را دست پرورده رسانه ها و تبلیغات گسترده می دانند اما تحقق این روز را نمی توان به قدرت رسانه‌ها نسبت داد چون اگر تبلیغات و رسانه ها بطور مطلق چنین توانی داشتند، همه قدرتهای موجود عالم بایستی می توانستند صحنه‌ای نظیر بیست و دوم بهمن یا عظیم تر از آن خلق کنند چرا که بسیاری از آنها نه تنها در این زمینه از ما کم ندارند بلکه از قابلیتها و توانایی های تبلیغاتی و رسانه ای بمراتب قوی ترو کارامد تری نیز برخوردارند.

 آری آنچه گفته شد تنها گوشه ای مختصر از ناگفته ها و اعجاز انقلابی است که به فرموده رهبر کبیر آن(امام خمینی ره) به معنای واقعی کلمه انفجار نور بود، انفجاری که انعکاس صدا و اشعه هایش نه تنها ایران بلکه دنیا را متوجه خود ساخت و به جهانیان ثابت کرد حرکتی که الهی و برگرفته از متن اسلام باشد همواره و همیشه زنده، پایدار و مقتدر خواهد ماند.

انتهای پیام/س