جمعه های مهدوی:
تربیت نسل مهدوی؛ زمینه سازی برای ظهور
ما به عنوان شیعه منتظر در دوران غیبت باید به این باور رسیده باشیم که امام مهدی (عج) با وجود غیبت ظاهری، امام حیّ و حاضر و ناظر و شاهد بر اعمال و سبک زندگی ما است. بنابراین زندگی انسان منتظر از سایرین متمایز است، چون زمینه سازی برای ظهور هویت خاصی به دیدگاه ها و گرایش ها و رفتارهای فرد مسلمان می دهد.
به گزارش سرویس فرهنگی شیرازه؛ جمعه های مهدوی در راستای ارتقا سطح آگاهی عموم جامعه نسبت به امام زمان (عج) در «پایگاه تحلیلی خبری شیرازه» هر هفته روز آدینه منتشر خواهدشد.
در این شماره به بخشی از کارهایی اشاره میکنیم که لازمه تربیت نسل منتظر و سبک زندگی مهدوی است و آنچه که شیعه در عصر غیبت باید انجام دهد تا به آنان منتظران ظهور گویند.
شیعه در عصر غیبت با یکی از قدیمی ترین مفاهیم تاریخ امامت یعنی مهدویت و غیبت گره خورده است و دو مفهوم مهدویت و غیبت با مفهوم سوم یعنی انتظار ارتباطی تنگاتنگ دارد به گونه‌ای که این سه مفهوم سبک زندگی شیعه را تبیین کرده است.
اعتقاد به حقانیت امام مهدی و انتظار ظهور ایشان در شکل‌گیری جامعه توحیدی که تنها عامل مشروعیت بخشی به همه جریانهای فکری و اجتماعی در عصر غیبت است بسیار موثر می باشد و این امر نخستین مبنای فکری شیعه در ارائه سبک زندگی شیرین می باشد. بنابراین با استخراج از عناصر اصلی ایده مهدویت و پرورش الگوهایی مبتنی بر این اندیشه می توان سبک زندگی شیعیان را تعیین کرد و نسلی را پرورش داد که اعتقاد به امامت و مهدویت از مولفه‌های اساسی تفکر اوست نه تنها در شعائر و مناسبات بلکه در اهداف و آرمان‌های خود به سوی امام معصوم توجه به گرایش دارد و جهت زندگی خویش را به سمت انسان کامل معطوف می سازد.
سبک زندگی مهدوی عبارت است از انتخاب روش کلی و نسبتاً پایدار در رفتار توسط فرد یا جمع و پایه فرهنگ اسلامی با محوریت نظر و رضایت خداوند نسبت به هستی انسان و زندگی استوار بوده و در تعامل با جامعه و برای رسیدن به هدف امام زمان که همان اهداف حقیقی زندگی ماست نشان داده میشود سبک زندگی منتظرانه مبتنی و باور مذهبی و و سنت الهی خواستار حرکت و تلاش برای گذر از وضع موجود جهت قرار گرفتن در وضع مطلوب در جامعه است.
خانواده به عنوان یک نهاد کوچک جامعه یکی از مولفه‌های پراهمیتی است که در صورت آراسته شدن به سبک زندگی مهدوی می تواند هم در مسیر گذر از زمانی پر محنت و پرخطر آخر از زمان و هم در فراهم آوردن زمینه های مردمی ظهور نقش فوق العاده ای را ایفا نماید در نظر گرفتن این جایگاه ویژه به این خاطر است که خانواده هرچند از نظر جمعیت یک جامعه بسیار کوچک است اما اسلام به منظور سالم سازی جوامع بزرگتر انسانی اهتمام ویژه ای به سلامت نهاد خانواده و سبک زندگی آنان دارد.
سبک زندگی انسان منتظر از سایرین متمایز است. زمینه سازی برای ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) هویت خاصی به دیدگاه ها و گرایش ها و رفتارهای فرد مسلمان می دهد.
مفهوم سبک زندگی منتظرانه
سبک زندگی مجموعه ای از عملکردهاست که بر اساس بینش ما به زندگی شکل می گیرد و فرد با بهره‌گیری از آنها، افزون بر رفع نیازهای جاری خود، روایت خاصی از هویت شخصی خود را در برابر دیگران، مجسم می‌سازد و در واقع از این نظر میان قشرهای گوناگون اجتماعی، تمایز به وجود می‌آورد.
یکی از صاحب نظران بر اساس دیدگاه رهبر معظم انقلاب در تعریف سبک زندگی می گوید:سبك زندگی، مجموعهای نظاممند از فعالیت‌هاست كه از بینش‌ها، گرایش‌ها و كنش‌های اشخاص بر می‌خیزد و به همین مناسبت، مقام معظم رهبری تأكید میكند كه «رفتار اجتماعی و سبك زندگی، تابع تفسیر ما از زندگی است. هدف زندگی چیست؟ هر هدفی كه ما برای زندگی معین كنیم، به طور طبیعی، متناسب با خودش، یك سبك زندگی برای ما به همراه دارد»،به این ترتیب اگر زمینه سازی برای ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) در اولویت اهداف زندگی انسان مسلمان شیعه مذهب قرار گیرد و با علم و معرفت نیز همراه باشد، علایق، گرایش ها و عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. در واقع این هدف مقدس، اهداف جزئی تر زندگی را دوباره تعریف می کند و بر این اساس سبک خاصی از زندگی شکل می گیرد.
بنابراین فرهنگ انتظار، همان تمامیت اسلام ناب محمدی است كه در دوران غیبت به طور خاص، با انتظار امامی كه غایب است، خودش را نشان می دهد و در واقع فرد منتظر تکالیف دینی را با این نیت انجام می دهد که در دوران غیبت نیز از امام خویش اطاعت کند و به تبع آن ظرفیت ولایت پذیری را در خود بالا ببرد و زمینه ظهور ایشان را فراهم کند.
در این زمینه همچنین گفته شده است:ما به عنوان شیعه منتظر در دوران غیبت باید به این باور رسیده باشیم که امام مهدی عجل الله با وجود غیبت ظاهری، امام حیّ و حاضر و ناظر و شاهد بر اعمال ما است. بنابراین اگر
انتظار را به معنای دست روی دست گذاشتن و صرفا چشم به راه آینده بودن تعریف نکنیم و آن را به نوعی تلاش جهت زمینه سازی برای ظهور بدانیم، نگاه منتظرانه از دو دیدگاه به سبک زندگی ما جهت می بخشد
یکی از این نظر که انسان همان گونه که در برابر حجت های آشکار الهی تکلیف دارد، در مقابل امام غایب هم مکلف به اطاعت است و دیگر از آن جهت که باید خودش و جامعه را برای پذیرش حضور و ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) آماده کند وگرنه غفلت از این مهم ظهور ایشان را به تاخیر می اندازد. در واقع همین دو نیت در سبک زندگی اسلامی ما نفوذ می کند و آن را تکامل می بخشد.
یعنی عمل همراه با ورع و برخورداری از فضایل اخلاقی، باید رویکردی منتظرانه داشته باشد و کسی که می خواهد از اصحاب امام مهدی (علیه السلام) به شمار آید، باید حتی در ورع و اخلاق پسندیده، به این معنا توجه داشته باشد که اینها در نسبتی خاص با امام زمان (علیه السلام) و برای فراهم شدن زمینه های ظهور است.
انتهای پیام/س
نظرات بینندگان
