به گزارش سرویس  فرهنگی شیرازه،  حجت الاسلام و المسلمین محمدحسین حدائق، قائم مقام بنیاد و موسسه فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج)  در ادامه مبحث جمعه‌های مهدوی طی یادداشتی با اشاره به ویژگی‌های عصر ظهور تشریح نمود:

قال الله الحکیم: اعْلَمُوا اَنَّ اللهَ یُحْیِى الاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُون؛ بدانید که خدا است که زمین را پس از مرگ (خزان) زنده می‌گرداند. ما آیات و ادلّه (قدرت خود) را برای شما بیان کردیم تا مگر فکر و عقل به کار بندید.

یکی از مبانی مهمی که اهل‌بیت(ع) در تشخیص صحت و بطلان مسائل به ما یاد داده‌اند عرضه موضوعات به قرآن کریم است. ایشان دستور داده‌اند که هر کلامی از ما به شما می‌رسد را با قرآن بسنجید و در صورت عدم مطابقت آن را ترک کنید.

احادیث مهدوی و مباحث پیرامون امام زمان(عج) یکی از بحث‌برانگیزترین روایات کتب و متون اسلامی است و بدون تردید مشمول قانون عرضه به قرآن می شود.

بعضی از مفسرین بر این اعتقاد هستند که قریب به ۵۰۰ آیه در قران، به صراحت یا به صورت کنایه و مفهومی به پیام‌های مهدوی اشاره دارد. یکی از آیاتی که مفسران آن را به حضرت مهدی(عج) تطبیق می کنند همین آیه ای است که در ابتدای بحث به آن اشاره شد.

امام باقر(ع) در تفسیر این آیه می فرمایند: «یُحْیِی اَللَّهُ تَعَالَى بِالْقَائِمِ بَعْدَ مَوْتِهَا یَعْنِی بِمَوْتِهَا کُفْرَ أَهْلِهَا» خداوند به سبب امام زمان، زمین را احیا می‌کند بعد از آن که به خاطر کفر اهلش مرده است.

در زمان قبل از ظهور حضرت قائم، جامعه بشری در مسیری قرار می‌گیرد که ارزش‌های الهی و اخلاقی، رنگ باخته و به فراموشی سپرده شده است. بسیاری از مردم مبتلا به کفر شده اند و در حقیقت قلب آن‌ها مرده است. آنگاه امام زمان (عج) ظهور می کنند و جامعه را احیا می‌نمایند.

از اوصاف عصر ظهور، رسیدن امنیت به حد کمال است. روایات عصر ظهور، امنیت آن دوران را این گونه توصیف می کند که اگر دختر جوانی ظرفی از گرانبهاترین جواهرات را روی سر خود بگیرد و بدون اینکه این جواهرات را از چشم ها مخفی کند از غرب عالم به سمت مشرق حرکت کند هرگز کسی به جان و مال او طمع نمی کند.

در آن دوران اثری از فقر و مشکلات اقتصادی دیده نمی شود و این همان حیات واقعی است که بشر به دنبال آن بوده اما به دلیل فاصله گرفتن از ارزش ها، راه رسیدن به آن را گم کرده و گرفتار کفران نعمت الهی شده است.

تفسیر نورالثقلین از قول امام صادق(ع) می نویسد: منظور از آیه شریفه، زنده شدن زمین به وسیله عدالت است؛ در زمان ظهور حضرت، زمین بر اثر ظلم و جور بشر همچون مرده‌ای است که امام آن را زنده می‌کند. عدالت سبب قوام جامعه است و امام زمان برای تحقق آن ظهور می کنند. عدالت یعنی هر چیزی در جای خودش قرار بگیرد و همه به حقوق خود برسند.

پس ویژگی برجسته ی دوران ظهور امام زمان آن است که: «یَملَأُ الأَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً کَمَا مُلِئَت جَوراً وَ ظُلماً» همان طوری که زمین پر از ظلم و جور می‌شود امام زمان آن را پر از عدل و داد می کند.

برای درک هر چه بهتر معنای این آیه شریفه، توجه به چند نکته ضروری است:

نکته اول آنکه، بشر دو نوع حیات دارد؛ یکی حیات مادی و دیگری حیات معنوی. حیات مادی نیاز به توضیح ندارد. هر انسانی که قلب او در سینه می‌تپد و صاحب دست و پا و گوش و چشم و سایر جوارح است، حیات مادی دارد.

در کنار این حیات مادی، یک حیات معنوی هم وجود دارد که اگر در مسیر صحیح قرار بگیرد حاصل آن، اندیشه پاک، منش صحیح و اخلاق و فضایل شایسته است. بسیاری از انسان ها از نظر جسمی سالم هستند اما روحشان مرده است. این افراد ظاهراً هیچ عارضه‌ای ندارند؛ سخن می‌گویند، می خندند، غذا می خورند و تولیدمثل می کنند اما روح اخلاق و فضائل معنوی در وجودشان مرده است.

با ظهور امام زمان (عج)، حیات معنوی در جامعه گسترش پیدا می‌کند و فراگیر می‌شود. وقتی حضرت می آیند احیای قلوب و اندیشه‌ها در جامعه بشری رقم می‌خورد. البته برای احیای قلوب و ایجاد نشاط معنوی راهکارهای از سوی اهل‌ بیت(ع) به ما رسیده است.