وصیت‌نامه شهید عباس دوران؛
پرواز آخر تا خدا
سفارش اكیدی كه به تمام اعضای خانواده می‌کرد این بود كه در شهادتم اشك غم نریزید زیرا من به خاطر خدای خود و تعهدات دینی و وجدانی و اسلامی خود به فرمان امام امت و برای پیروزی حق بر باطل افتخار شهادت پیدا می‌كنم.
به گزارش خبرنگار گروه قطعه شهدا پایگاه تحلیلی خبری شیرازه، عباس دوران در سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز زاده شد. دوران کودکی، نوجوانی و جوانی را در شیراز گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۴۹ به خدمت سربازی رفت.
پس از پایان دورهٔ وظیفه، به‌دلیل علاقه به یادگیری فن خلبانی در سال ۱۳۵۱ وارد دانشکدهٔ خلبانی نیروی هوایی شاهنشاهی ایران شد و پس از طی دورهٔ مقدماتی پرواز در ایران، برای ادامهٔ تحصیل و فراگیری دورهٔ تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شد.
وی با اخذ نشان و گواهی‌نامه خلبانی از دانشکده خلبانی پایگاه نیروی هوایی کلمبوس به ایران بازگشت و با درجهٔ ستوان‌دومی در پایگاه هوایی همدان مشغول به خدمت شد.
در تیرماه ۱۳۶۱ در یک ماموریت هوایی به شهادت رسید.
وصیت‌نامه شهید دوران؛
از آن شهید وصیت‌نامه كتبی به دست نیامده ولی بارها بطور شفاهی پدرش را وصی و مورد خطاب قرارداده كه اگر روزی به درجه پر افتخار شهادت نائل آمدم شما كه پدرم هستید اختیاردار كلیه وسائلی كه ازخودم به جا می‌ماند خواهید بود و قیم بچه صغیر و خردسالم می‌باشیدو از تنها پسر عزیزم به همان تربیت و كیفیت كه در تعلیم و تربیت من زحمت كشیدی درباره اوكوشا بوده با همان روحیه زهد و تقوائی كه در شما سراغ دارم و درباره من عمل كرده‌اید نسبت به او نیز عمل نمائید و از لحاظ اعتقادات دینی وتعهدات مذهبی وهمچنین آموزش و پرورش او كوتاهی ننمائید تازمانی كه از او یك عباس دوران دیگر بسازید.
به خصوص سفارش اكیدی كه همیشه به تمام اعضای خانواده می‌کرد این بود كه در شهادتم اشك غم نریزید زیرا من به خاطر خدای خود و تعهدات دینی و وجدانی و اسلامی خود به فرمان امام امت وبرای پیروزی حق بر باطل افتخار شهادت پیدا می‌كنم و برحسب آیات قرآن كریم من نمرده وزنده می‌باشم و به برادرانم بگوئیدكه من همیشه درمیان شما خواهم بود.
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
