شیرازه گزارش می‌دهد؛
نقصان و کمبود اعتبارات، بهانه‌ای برای بی‌توجهی به بافت تاریخی
این روزها که دشمن هویت ملی و فرهنگ غنی ایران و ایرانی را نشانه گرفته می‌طلبد مدیران شهری و متولیان حوزه فرهنگ و گردشگری و مدیران ارشد استانی دست به دست هم دهند تا راهی برای نقصان اعتبارات حوزه گردشگری بیاندیشند و بافت تاریخی را از نابودی نجات دهند.
به گزارش خبرنگار گروه پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه»، بافت تازیخی هر شهر و هر دیار نماد فرهنگ و تمدن و نشان ملی و اسطوره‌های قومی هستند و در گذر تاریخ همواره نشان‌دهنده معماری، ذوق و هنر و خلاقیت مردمان زمانه خود هستند.
علاوه بر این بافت‌های تاریخی به‌عنوان هسته اولیه شهرها، تاریخ مستند شهری و قلب تپنده هر منطقه به شمار میروند. از طرفی نیز بافت به‌عنوان گنجینه‌ای از خاطرات جمعی و شیوه زندگی گذشتگان، «بار فرهنگی و هویتی» شهر را بر دوش می‌کشد و شاید همین ویژگی‌های بارز است است که اهمیت توجه به این‌گونه بافت‌ها را صد چندان می‌کند.
به ویژه اگر این بافت تاریخی در شهرها و کلانشهرهایی مثل شیراز قرار داشته باشند که خود از یک پیشینه محکم و قوی در راستای تمدن ایرانی و اسلامی برخوردار است. شهری که به واسطه حضور نمادهای قومیتی از یک سو وجود حرمین مطهر و امام‌زادگان واجب‌التعظیم از سوی دیگر اهمیتی دو چندان در حوزه‌های مختلف از جمله گردشگری پیدا کرده است .
اما متاسفانه انگار با گذر زمان و تغییر مدیریت‌های شهری و استانی شاهد توجه کمتر مسئولان به این‌گونه بافت‌ها هستیم. تا حدی که موجب نارضایتی اهالی ساکن در بافت تاریخی و قدیمی شهر شده است.
در همین راستا آقای افخمی شهروند و یاور شورای منطقه تاریخی فرهنگی شیراز با ابراز گلایه از متولیان این حوزه و شهرداران ادوار گذشته شیراز، می‌گوید: گاهی ناراحت می‌شوم که چرا به این نقطه رسیده‌ایم که خاطرات ما را همراه با عِرق مناطق تاریخی را از بین برده‌اند.
وی به برخی مناطق که اکنون از بین رفته اشاره کرد نمونه بارز آن را کوچه سیف‌القلم و بازار ریسمان دانست و گفت این مناطق با کوچه‌های تنگ و انشعابات بسیار جذابیت خاصی به محله می‌داد که اکنون دیگر شاهد آنها نیستیم.
این شهروند بافت تاریخی بر این باور است که تعداد زیادی خانه‌های تاریخی در این بافت‌ها وجود دارد که می‌شود از ظرفیت آنها در جهت ترویج و گسترش گردشگری شیراز بهره برد.
این مدیر کل حوزه گردشگری با بیان اینکه بیش از 3 هزار اثر ثبتی در استان فارس وجود دارد؟ عنوان کرد: این آثار وقتی با مقیاس اعتبار در نظر گرفته شده برای استان مقایسه می‌شوند بسیار ناچیز است و شاید به ازاء هر اثر تاریخی مبلغی معادل 5 تا 10 میلیون تومان به هر اثر برسد که با آن نمی‌شود هیچ کار موثری انجام داد.
به گزارش شیرازه، ذکر این نکته نیز ضروری است که استاندار فارس در سال 1402 اولین گام را در راستای حمایت و حفظ این بافت برداشته و در نامه‌ای به عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی خواستار ثبت ملی بافت تاریخی شیراز شده است.
در نامه ایمانیه، استاندار فارس به وزیر میراث فرهنگی آمده است:
همان‌گونه که مستحضرید بافت تاریخی شیراز با مساحت تقریبی ۳۵۷ هکتار دارای حدود دوازده هزار پلاک با کاربری‌های متفاوت مربوط به دوره‌های مختلف تاریخی است که از این میان ۴۱۰ اثر ثبت ملی حدود ۳۰ امامزاده و قریب به ۲۵۰۰ پلاک واجد ارزش هستند.
از ارزشهای منحصر به فرد بافت تاریخی شیراز هم‌نشینی ارگانیک سه مقوله سکونت معیشت و زیارت است که شهر تاریخی شیراز را در کنار دو شهر مشهد و قم به عنوان شهرهای استثنایی ایران که بحث زیارت نیز در بافت تاریخی آن وجود دارد مطرح می‌کند.
علاوه بر وجود آثار و بناهای متعدد تاریخی در این محدوده این بافت تاریخی محل زندگی بزرگانی همچون حافظ سعدی ملاصدرا و صدها شخصیت بزرگ فرهنگی ایران بوده و از این حیث نیز جزو شهرهای منحصر به فرد و استثنایی محسوب می‌شود...( استاندار فارس از ضرغامی خواست بافت شیراز را ثبت کند)
کلام آخر خطاب به متولیان حوزه میراث فرهنگی و گرشگی و مدیران شهری:
بیایید قبل از اینکه بافت‌های تاریخی رو به نابودی بروند و هویت ملی و فرهنگی مردمان این دیار قربانی اعتبارات اندک وزارت‌خانه‌ها گردد و قصه پر غصه بافت تاریخی در کارنامه عملکردتان ثبت شود، آستین همت را بالا بزنید و فکر اساسی به حال مناطقی کنید که روزگاری نه چندان دور اجداد و نیاکان ما و شما را در خود پرورانده و بزرگان مشاهیر بی‌شماری را به دنیا معرفی نموده است.
انتهای پیام/224224
علاوه بر این بافت‌های تاریخی به‌عنوان هسته اولیه شهرها، تاریخ مستند شهری و قلب تپنده هر منطقه به شمار میروند. از طرفی نیز بافت به‌عنوان گنجینه‌ای از خاطرات جمعی و شیوه زندگی گذشتگان، «بار فرهنگی و هویتی» شهر را بر دوش می‌کشد و شاید همین ویژگی‌های بارز است است که اهمیت توجه به این‌گونه بافت‌ها را صد چندان می‌کند.
به ویژه اگر این بافت تاریخی در شهرها و کلانشهرهایی مثل شیراز قرار داشته باشند که خود از یک پیشینه محکم و قوی در راستای تمدن ایرانی و اسلامی برخوردار است. شهری که به واسطه حضور نمادهای قومیتی از یک سو وجود حرمین مطهر و امام‌زادگان واجب‌التعظیم از سوی دیگر اهمیتی دو چندان در حوزه‌های مختلف از جمله گردشگری پیدا کرده است .
اما متاسفانه انگار با گذر زمان و تغییر مدیریت‌های شهری و استانی شاهد توجه کمتر مسئولان به این‌گونه بافت‌ها هستیم. تا حدی که موجب نارضایتی اهالی ساکن در بافت تاریخی و قدیمی شهر شده است.
در همین راستا آقای افخمی شهروند و یاور شورای منطقه تاریخی فرهنگی شیراز با ابراز گلایه از متولیان این حوزه و شهرداران ادوار گذشته شیراز، می‌گوید: گاهی ناراحت می‌شوم که چرا به این نقطه رسیده‌ایم که خاطرات ما را همراه با عِرق مناطق تاریخی را از بین برده‌اند.
وی به برخی مناطق که اکنون از بین رفته اشاره کرد نمونه بارز آن را کوچه سیف‌القلم و بازار ریسمان دانست و گفت این مناطق با کوچه‌های تنگ و انشعابات بسیار جذابیت خاصی به محله می‌داد که اکنون دیگر شاهد آنها نیستیم.
این شهروند بافت تاریخی بر این باور است که تعداد زیادی خانه‌های تاریخی در این بافت‌ها وجود دارد که می‌شود از ظرفیت آنها در جهت ترویج و گسترش گردشگری شیراز بهره برد.
وی معتقد است که بعد گردشگری فارس بسیار ضعیف است، که اگر چنین نبود تا کنون از محله‌هایی همچون بازار‌چه فیل، لب آب، دروازه شاه‌داعی، درخت افرا، محله بیات و...بهترین بره را برده و قطب گردشگری، تاریخی فارس را ارتقاء داده بودند.
آنچه ذکر شد تنها بخش اندکی از گلایه‌ها و درد‌دل مردمی است که سالیان سال با خاطرات تلخ و شیرین در این مناطق رشد کرده، جوانی و نوجوانی و کهن‌سالی خود را سپری کرده‌اند و امروز این بافت را هویت اصلی خود و خاندان‌شان می‌دانند و از مسئولین به جای تخریب ،خواستار به‌سازی و بازسازی آنها هستند.
اگر چه سید موید محسن‌نژاد با حضور در یکی از برنامه‌های مردمی شنبه‌های مطالبه‌گری از این اتفاق ابراز ناراحتی کرد و گفت: تلاش ما بر این است تا در این حوزه آثاری را به ثبت برسانیم و مرمت اشیاء و آثار تاریخی را در دستور کار قرار دهیم، اما این سوال را از وی به عنوان مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس می‌پرسیم که چرا تا کنون اقدام به چنین تصمیماتی نشده؟ و آیا باید حتما کارد به استخوان اهالی برسد و جلسات مطالبه مردمی و پرسش و پاسخ راه بیافتد که تکانی به حوزه گردشگی استان داده شود؟
محسن‌نژاد بر این باور است که مرمت اشیاء و آثار و حتی محلات تاریخی نیازمند دنیایی از علم و اعتبار است که قطع به یقین علم آن در بین جوانان خوش فکر و خلاق حوزه گردشگری وجود دارد، اما وزارت‌خانه میراث فرهنگی در حوزه اعتبارات دچار نقصان و کمبود بسیاری است.
این مدیر کل حوزه گردشگری با بیان اینکه بیش از 3 هزار اثر ثبتی در استان فارس وجود دارد؟ عنوان کرد: این آثار وقتی با مقیاس اعتبار در نظر گرفته شده برای استان مقایسه می‌شوند بسیار ناچیز است و شاید به ازاء هر اثر تاریخی مبلغی معادل 5 تا 10 میلیون تومان به هر اثر برسد که با آن نمی‌شود هیچ کار موثری انجام داد.
هر چند تامین اعتبار و محکم پای کار ایستادن از وظایف اصلی مدیرانی است که مسئولیتی را برعهده می‌گیرند، اما این سوال مطرح است که مرمت و بازسازی کالبد محلات تاریخی و سپردن آنها به سرمایه‌گذاران خوش ذوق و مشتاق به فرهنگ و تمدن این سرزمین هم نیاز به اعتبار دارد که گاه برای صدور یک مجوز چنان سرمایه‌گذار را سنگ قلاب می‌کنید که «عطایش را به لقایش می‌بخشند» و میروند؟
به گزارش شیرازه، ذکر این نکته نیز ضروری است که استاندار فارس در سال 1402 اولین گام را در راستای حمایت و حفظ این بافت برداشته و در نامه‌ای به عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی خواستار ثبت ملی بافت تاریخی شیراز شده است.
در نامه ایمانیه، استاندار فارس به وزیر میراث فرهنگی آمده است:
همان‌گونه که مستحضرید بافت تاریخی شیراز با مساحت تقریبی ۳۵۷ هکتار دارای حدود دوازده هزار پلاک با کاربری‌های متفاوت مربوط به دوره‌های مختلف تاریخی است که از این میان ۴۱۰ اثر ثبت ملی حدود ۳۰ امامزاده و قریب به ۲۵۰۰ پلاک واجد ارزش هستند.
از ارزشهای منحصر به فرد بافت تاریخی شیراز هم‌نشینی ارگانیک سه مقوله سکونت معیشت و زیارت است که شهر تاریخی شیراز را در کنار دو شهر مشهد و قم به عنوان شهرهای استثنایی ایران که بحث زیارت نیز در بافت تاریخی آن وجود دارد مطرح می‌کند.
علاوه بر وجود آثار و بناهای متعدد تاریخی در این محدوده این بافت تاریخی محل زندگی بزرگانی همچون حافظ سعدی ملاصدرا و صدها شخصیت بزرگ فرهنگی ایران بوده و از این حیث نیز جزو شهرهای منحصر به فرد و استثنایی محسوب می‌شود...( استاندار فارس از ضرغامی خواست بافت شیراز را ثبت کند)
کلام آخر خطاب به متولیان حوزه میراث فرهنگی و گرشگی و مدیران شهری:
بیایید قبل از اینکه بافت‌های تاریخی رو به نابودی بروند و هویت ملی و فرهنگی مردمان این دیار قربانی اعتبارات اندک وزارت‌خانه‌ها گردد و قصه پر غصه بافت تاریخی در کارنامه عملکردتان ثبت شود، آستین همت را بالا بزنید و فکر اساسی به حال مناطقی کنید که روزگاری نه چندان دور اجداد و نیاکان ما و شما را در خود پرورانده و بزرگان مشاهیر بی‌شماری را به دنیا معرفی نموده است.
انتهای پیام/224224
نظرات بینندگان
