مردان میدان ماندند؛ الاتحاد رفت
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه تحلیلی خبری «شیرازه»، گاهی یک اتفاق تلنگری میشود بر پیکر آنان که یا خوابند یا خود را به خواب زدهاند و گاه یک رویداد، حادثه یا خبر میشود منشأ خیر و برکتی بزرگ، درست مثل اتفاقی که دو شب پیش در ورزشگاه نقشجهان اصفهان افتاد. تیمی که قرار بود طبق برنامه قبلی ساعت 19:30 دقیقه عصر وارد زمین شده و به مصاف سپاهان اصفهان برود با نیم ساعت تأخیر عاقبت اعلام کرد وارد میدان نشده و حاضر به بازی نیست و آن هم به دلیل واهی یعنی وجود تندیس سردار شهید حاجقاسم سلیمانی در مجموعه ورزشی نقشجهان؛ تندیسی که به گفته مدیرعامل سپاهان بیش از سه سال است در این مکان قرار دارد و الاتحاد عربستان شب قبل در این محل تمرین کرده بود و حرفی از این ماجرا نبود.
حالا این سوال مطرح است که چرا مسئولان الاتحاد حاضر به بازی در زمینی که تندیس یک قهرمان ملی وجود دارد نشدند؟ مگر پیشازاین از وضعیت و موقعیت فیزیکی ورزشگاه بیاطلاع بودند؟ پس قطعاً ماجرا چیز دیگری است.
جالبترین نکته این اتفاق بیدارشدن عدهای غفلت زده از خواب بود تا بدانند حاجقاسم همان کسی است که وجودش لرزه بر اندام جهانیان میانداخت و حالا تندیسش نیز وحشتی بر دل غافلان و بدخواهان این سرزمین انداخته که حاضر شدند بدنامی را به جان بخرند و فرار را برقرار ترجیح دهند.
با گشتی کوتاه در توییتر جالبترین و زیباترین جملات را از کاربرانی دیدیم که همه بهاتفاق تندیس حاجقاسم و حضور پر خیر و برکتش را عاملی بر ترس الاتحاد دانستند و عدهای نیز خلاقانه جمله معروف این سردار بزرگ را به خالیکردن میدان توسط تیم سعودی وصل کرده بودند و نوشتند «حاجقاسم گفته بود مرد این میدان ما هستیم برای شما و آن شب الاتحاد وقتی حاجقاسم را کنار زمین دید فهمید که همچنان مرد میدان ما هستیم، پس فرار را برقرار ترجیح داد و رفت.»
کاربر دیگری نوشته بود: «بیشتر از قبل بهمون ثابت شد که شهید سلیمانی خطرناکتر از سردار سلیمانی است.» و واقعیت هم همین است چرا که ابهت چشمان این سردار چنان رعبی بر دل عوامل الاتحاد انداخت که نتوانست بماند و شکست را پذیرفت.
ترک زمینبازی توسط تیم سعودی اگرچه سیاسی جلوه داده شد و گفتند که این بازی سیاسی نیست که شما تندیس حاجقاسم را در ورزشگاه گذاشتهاید، اما یکی از کاربران نوشت: سپاهان هفته گذشته لیگ قهرمانان را در ورزشگاه «فرانسو حریری» مهمون نیروی هوایی عراق بود؛ «فرانسو حریری» یکی از سیاسیون کردستان عراق بود که به دست یک گروه مسلح ترور شد؛ اما سپاهان نه واکنشی نشان داد و نه بهانهجویی کرد و نه اصلاً «AFC» به این موضوع توجه نشان داد...
برخی کاربران نیز فضا را به سمت طنز و کاریکاتور برده و با انتشار عکسی نوشتند «هنوز مشخص نشده اینا چرا فرارکردن؟» و یکی دیگر با انتشار کاریکاتوری نوشت «حی و میت راعبهم سلیمانی...»
طبع شاعری کاربران نیز در این فضا گل کرد و نوشتند «از شیرهای بیشه چون کفتار میترسند از غیرت ایرانیان بسیار میترسند گفته بودند ما ترسی نداریم از شما؛ اما حتی ز یک تندیس این سردار میترسند.»
هرچند میدان توییتری هم از آن آنها بود؛ اما به گفته سردار دلها که میگفت: «... این جنگ را شما آغاز کردید؛ اما پایانش را ما ترسیم میکنیم... و مرد این میدان ما هستیم برای شما...» ورزشکاران ما ثابت کردند که باز هم مرد میدان مردم همیشه سرفراز ایرانی هستند که روزی دشمن میخواست چنگ بیندازد و تمامیت عرضیاش را از آن خود کند؛ اما چون نتوانست قهرمان ملی که نه قهرمان فراملی ما را به شهادت رساند و اکنون هنوز هم از تندیسش هراس دارد.
آری اینها تنها گوشه اندکی از نظرات کاربرانی بود که فضای توییتر را به نفع خود رقم زدند و همین ماجرا تلنگری شد برای آنانی که فکر کردند قهرمانان ملی ما با شهادت از یاد میروند و ندانستند که عکس، تندیس و اسمشان هم لرزه بر اندام تیمی میاندازد که پر از ستارگان به نام فوتبال است.
انتهای پیام/224224