وصیت‌نامه شهید علی نگهبان: 

توصیه من به شما رعایت اخلاق اسلامی است

شهید علی نگهبان در وصیت‌نامه خود آورده است:«وای یزیدیان زمان من هم مانند مولایم حسین( ع ) اعلام می‌کنم که اگر با ریختن خونم اسلام زنده می‌ماند پس ای شمشیرها مرا در بر گیرید اگر با ریختن خون من راه کربلا باز می شود ای سر نیزه ها مرا در بر گیرید و دعا برای امام فراموش نشود و در آخر این را می گویم و پر می‌کشم، بدانید که راهم آگاهانه بود. 

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری «شیرازه»، شهید علی نگهبان فرزند خورشید در تاریخ ۶ شهریور سال ۱۳۴۷ در روستای گزدراز، دهستان چغاپور، بخش کاکی، شهرستان دشتی در یک خانواده مذهبی چشم به جهان گشود خانواده شهید چون علاقه شدیدی به اهلبیت پیامبر اسلام حضرت محمد ( ص ) داشتند نام او را علی نهادند از همان دوران کودکی نشانه تقوی و فداکاری در وجود وی نمایان بود.در سن ۷ سالگی وارد دبستان جامی گزدراز شد و همیشه در کلاس شاگرد ممتاز بود. علی از سن ۹ سالگی شروع به نماز خواندن و روزه گرفتن کرد شهید دوران ابتدائی را با موفقیت پشت سر گذاشت و برای ادامه تحصیل مجبور شد که محیط گرم خانواده را رها سازد و وارد چغادک شود و خانه داییش مسکن گزیند و سال اول راهنمایی را در خانه داییش با موفقیت به پایان رساند. سال دوم راهنمایی بود که خانواده‌اش  از گزدراز به چغادک نقل مکان کردند و علی سال دوم و سوم راهنمایی را در مدرسه مالک اشتر با موفقیت به پایان رساند و برای ادامه تحصیل وارد دبیرستان شهید رجایی شد در این موقع بود که اتفاق ناگهانی برای شهید رخ داد و او ناچار شد که چند روز در بیمارستان بستری گردد و وقتی از بیمارستان مرخص شد برای ادامه تحصیل مجبور شد از خانواده جدا شود و به بوشهر روی بیاورد سال دوم دبیرستان در مدرسه شهید نواب صفوی مشغول ادامه تحصیل بود که شور کربلا نگذاشت ادامه تحصیل دهد و علی نگهبان در تاریخ ۱۳۶۵/۹/۹ با سپاهیان محمد ( ص ) عازم جبهه شد و در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۴ در عملیات کربلای ۴ به درجه رفیع شهادت نائل گردید.

 روحش شاد و راهش پر رهرو باد

 

وصیت نامه شهید علی نگهبان

این دل تنگم عاشق کربلاست و من در اختیار او

با سلام به مهدی موعود( عج ) و نایب بر حقش آرام بخش دل‌ها و سلام بر خانواده‌های شهدا و تمام زحمت‌کشان راه حق و حقیقت، بنده حقیر علی نگهبان اعزامی از چغادک استان بوشهر هنگام عزیمت به خط مقدم جبهه نور علیه ظلمت ۱۳۶۵/۹/۲۸ وصیت نامه خود را آغاز می‌کنم.

خدمت پدر و مادر عزیزم سلام، گرچه من فرزند شایسته‌ای نبودم، لیکن می‌دانم بسیارمهربانید و با روی خندان جواب سلام مرا می‌دهید، عزیزانم امیدوارم از تقصیرات بنده و نافرمانی‌هایی که در حق شما انجام می‌دادم مرا ببخشید پیام من به شما اسوه ایثار و مقاومت، حالا که بناست دو تا برادر در راه خدا بجنگیم ناراحت نباشید زیرا هیچ کاری بدون اراده خداوند صورت نمی‌گیرد اگر لایق شهادت بودم مرا در بهشت شهداء کنار همسنگرانم، گل های پرپر شده جا و مکان دهید و به در خانه همسایه‌ها بروید و شیرینی شهادتم را به آنها هدیه کنید و بیرقی تهیه کنید و بر روی آن بنویسید، کربلا علی مشتاق بود. اما شما امت حزب الله چغادک از بچه داخل گهواره تا پیر، مرد و زن، همه و همه خداحافظی می‌کنم امیدوارم که مرا حلال کنید. برادران ورزش دوست و ورزش کار خداحافظ، توصیه من به شما رعایت اخلاق اسلامی است. وای یزیدیان زمان من هم مانند ملایم حسین( ع ) اعلام می‌کنم که اگر با ریختن خونم اسلام زنده می‌ماند پس ای شمشیرها مرا در بر گیرید اگر با ریختن خون من راه کربلا باز می‌شود ای سر نیزه‌ها مرا در بر گیرید و دعا برای امام فراموش نشود و در آخر این را می‌گویم و پر می‌کشم، بدانید که راهم آگاهانه بود. 

من الله التوفيق

برادر بسیجی شما علی نگهبان ۱۳۶۵/۹/۲۸

انتهای پیام/