من عاشق حسین (ع) بودم
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری «شیرازه» به نقل از «شاهد نیوز»، شهید هاشم شیخی بیست و سوم شهریورماه ۱۳۴۴ در خانوادهای مذهبی در شیراز به دنیا آمد و زیر سایه پدر و مادری مهربان و مؤمن رشد و تربیت یافت.
وی در همان کودکی به بیماری سختی مبتلا شد و تا سرحد مرگ پیش رفت، ولی با توسل به حضرت ابوالفضل (س) و عنایت خداوند عمری دوباره یافت و پس از گذراندن دوره ابتدایی، در امور باغداری به یاری پدر شتافت.
با آغاز انقلاب اسلامی در تظاهرات مردمی علیه نظام ستمشاهی شرکتی فعال داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ضمن کمک به پدر در انجام کارهای بنایی، دوره راهنمایی را به پایان رسانید و اندکی پس از آغاز جنگ تحمیلی، راهی جبهههای نبرد حق علیه باطل گردید و مسئولیتهای مهمی را بر عهده گرفت و در عملیاتهای بسیاری شرکت کرد.
وی همزمان با حضور در جبهه، در فرصتی مناسب همسری شایسته برگزید؛ ولی خانواده نیز نتوانست او را به دنیا وابسته کند و دوباره به جبههها بازگشت و چندین بار بهشدت مجروح شد؛ ولی مجروحیتها نیز خللی در عزم و اراده او در نبرد با دشمن به وجود نیاورد و پس از سالها جهاد خالصانه در راه خدا، بیش از این نتوانست فراغ دوستان را تحمل کند و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۱/۸ در جزیره مجنون و در اثر اصابت ترکش مجروح و ساعاتی بعد در آغوش برادر جان به جانآفرین تسلیم کرد.
وصیت شهید:
هرگاه خبر شهادت مرا شنیدید این سخن را بر زبان بیاورید یا حسین (ع)، زیرا من عاشق حسین (ع) بودم.
این پیام را میدهم که از این انقلاب و امام که اهدایی خداوند به این ملت هستند تا آخرین قطره خون خود پاسداری نمایید و هیچگاه از فکر خدا غافل نشوید و همیشه دوستدار و رهرو روحانیت خط امام، این حافظان اسلام باشید.
انتهای خبر/