کد خبر: ۱۶۶۸۱۴
تاریخ انتشار: ۰۰:۰۵ - ۰۵ اسفند ۱۴۰۳
وصیت شهید «خدا‌کرم کشاورزی»

کوچک و بزرگ برای یاری اسلام به‌ پاخيزيد

شهید «خدا‌کرم کشاورزی» در وصیت خود می‌نویسد: «جای نشستن نيست که ما آرام بنشينيم و دشمنان فريب خورده به کشور اسلامی ما تجاوز کنند. بايد از کوچک و بزرگ به پاخيزيم و به ياری اسلام و...»

کوچک و بزرگ برای یاری اسلام به‌ پاخيزيد


به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، شهید «خداکرم کشاورزی» یکم تیر سال ۱۳۳۸ در روستای «کیکمدان دشمن‌زیاری» شهرستان ممسنی دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران تحصیلی در مقطع دیپلم، شهریور سال ۱۳۵۵ به دانشسرای عشایری رفت و جهت تدریس عازم روستاهای کردستان شد و به آموزگاری پرداخت.

شهریور سال ۱۳۵۹ جهت خدمت سربازی عازم کرمان شد و بعد از آن به هوابرد شیراز منتقل شد. با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه شد و سرانجام یازدهم خرداد سال ۱۳۶۱ به شهادت رسید.

وصیت شهید «خدا‌کرم کشاورزی» به شرح زیر است:

 با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و شهدای گلگون‌کفن کشور جمهوری اسلامی ایران. اکنون که دشمنان پلید و ملعون و تجاوزگر به رهبری صدام یزید به کشور جمهوری اسلامی ما تجاوز کرده‌است آیا جای نشستن است؟! نه جای نشستن نیست که ما آرام بنشینیم و دشمنان فریب‌خورده به کشور اسلامی ما تجاوز کنند.

باید از کوچک و بزرگ به پاخیزیم و به یاری اسلام، دشمن شکست‌خورده را از کشور اسلامی‌مان بیرون رانیم.
 
 پدر و مادر گرامیم به‌امید خدای متعال به این مأموریت الهی می‌روم تا اینکه با دشمنان اسلام به مبارزه بپردازم به امید و یاری خدای بزرگ و پشتیبانی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که هر چه زودتر بتوانیم بر دشمن غالب شویم.


به آمریکای جهان‌خوار بگوییم که راه ما راه حسین علیه‌السلام است و چون حسین علیه‌السلام می‌جنگیم و ان‌شاءالله پیروز خواهیم شد.
 
 اگر خداوند شهادت را نصیبم کرد برایم هیچ ناراحت نشوید و چنین فکر نکنید که من مرده‌ام، باید به این مردن افتخار بورزید که مرا فدای اسلام کرده‌اید باید حتی برادرانم را به این راه تشویق کنید که راه حسین علیه‌السلام را پیش گیرند.
 
 خواهرانم را چنان تربیت کنید که زینب‌وار زندگی کنند. خلاصه باز هم به خانواده ما و خویشان تأکید می‌کنم چنانچه افتخار شهادت نصیب من گشت صبر و شکیبایی پیشه کنید که کوچک‌ترین اشکی برایم نریزید.
 
در پایان از پدر و مادر و برادران و خواهران و خویشانم می‌خواهم که هر بدی از من دیده‌اند و یا ناراحتی از من دارند مرا ببخشند و هر حقی بر گردنم دارند مرا حلال کنند. در آخر خداحافظی می‌کنم و صبر و عنایت از پروردگار برایتان آرزومندم. به امید پیروزی حق بر باطل. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
 
 انتهای خبر/

نظرات بینندگان