به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به نقل از نوید شاهد فارس، شهيد «ابوطالب اقبال» سوم مرداد سال ۱۳۴۵ در روستای هيربدان شهرستان داراب دیده به جهان گشود. هفت سالگی به مدرسه رفت و تحصيلات را در چهار متوسطه در رشته برق ادامه داد. دانش آموز بود که راهی جبهه شد و سرانجام ششم فروردین سال ۱۳۶۵ به شهادت رسید. پیکر پاکش در روستای هيربدان شهرستان داراب به خاک سپرده شد.

متن وصیت‌نامه شهيد «ابوطالب اقبال» به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحيم 

به نام خدا و با درود و سلام فراوان به منجی عالم بشريت ولی عصر امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف و با درود و سلام به بت شکن زمان، نايب امام زمان، خمينی کبير و با عرض سلام به شهيدان راه خدا و به ياران با صدق و صداقت امام و با سلام به خانواده گراميم وصيت‌نامه را شروع می‌کنم:

خداوندا تو خود می‌دانی که بنده حقير به منظور تحکيم و تداوم اسلام و انقلاب اسلامی و آزادی کربلا و قدس عزيز به امر رهبر کبير انقلاب پا به ميدان نبرد گذاشته‌ام، تا با کمک ديگر برادران رزمنده بتوانم پرچم پر افتخار اسلام را در سر بلندترين نقاط اين جهان برافراشته نمايم.

خداوندا در اين راه تنها هديه‌ای که می‌توانم به درگاهت هديه کنم، جان ناقابلم می‌باشد؛ خداوندا اين هديه ناچيز را به عظمت خودت قبول بنما.

خدايا تو خود شاهد هستی و می‌دانی که من برای خودنمايی و اسم عوض کردن، دارای مقام و منزلتی شدن، نيامده‌ام، بلکه با شور و علاقه‌ای که نسبت به اين نبرد داشتم، پا به ميدان نبرد گذاشتم، تا به ياری الله و با کمک ديگر برادران بتوانم بنياد شرک و نفاق را از خودمان دور سازيم.

پدران، مادران، برادران و خواهران و همه با هم خوب به ياد داريد در هر سال در ماه محرم همه ما به دور هم جمع می‌شويم و خاطره شهدای کربلا، خصوصا سرور شهيدان، امام حسين علیه‌السلام را گرامی می‌داشتيم و با خود می‌گفتيم: ای کاش در کربلا بوديم و فرزند حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را ياری می‌کرديم؛ اکنون کربلای امام حسين علیه‌السلام باز رسيده است و حال زمان آزمايش فرا رسيده، امروز فرزند زهرا سلام‌الله‌علیها حسين زمان، امام خمينی که با تمام وجود با يزيديان زمان مبارزه می‌کند، ياری می‌طلبد؛

به خدا سوگند اگر امروز امام را ياری کنيد، به يقين بايد گفت که اگر در کربلا می‌بوديد، حسين بن علی علیه‌السلام را ياری می‌کرديد و اگر خدای نخواسته پشت به امام کنيد هيچ فرقی بين شما و مردم کوفه که در کربلا امام حسين علیه‌السلام را تنها گذاشته و فرار کردند، نيست.

برخی که هنوز طاغوتی هستند، می‌گويند رزمندگان، اين‌ها يک عده هستند که از کار فرار می‌کنند، يک عده از کلاس درس فرار می‌کنند و به جبهه می‌روند! نه اين طور نيست، اين‌ها عاشقان و ادامه دهنده‌گان راه امام حسين علیه‌السلام هستند و برای پاسداری خون عزيزانشان پا به ميدان نهادند و با کفر مبارزه می‌کنند.

 انتهای خبر/