به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، با توجه به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی (ع)، از این پس، بامدادان را با انوار حکمت نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

زکات بعد از نماز مهم ترین برنامۀ اسلام است؛ در نماز سخن از رابطه با خالق است و در زکات، رابطه با خلق خدا. در واقع صدق و راستی انسان در موضوع رابطه با خالق، هنگامی ثابت می شود که رابطهٔ او با خلق قوی باشد؛ از مشکلات آنان با خبر گردد؛ در حل آن بکوشد؛ نسبت به دردمندان و بی نوایان و محرومان هم دردی نشان دهد و تا آنجا که در توان دارد به کمک آنها بشتابد که روشن ترین مظهر آن پرداخت زکات است. همان گونه که در ۲۷ آیه از قرآن مجید، «نماز» و «زکات» در کنارهم قرار گرفته است.

از سوی دیگر یکی از خطرناک ترین پدیده های اجتماعی، فاصله طبقاتی است؛ قشری مرفّه و صاحب همه چیز و قشری محروم از نیازهای ابتدایی زندگی در برابر هم قرار گیرند که هم به قشر محروم آسیب میرسد و هم بر اثر واکنش های شدید آن قشر، قشر مرفه آسیب می‌بیند و ناامنی در کل جامعه آشکار می شود.

در آیه ۱۹۵ سوره بقره می خوانیم: «وَأَنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلَكَةِ» مفهومش این است که اگر می‌خواهید از هلاکت نجات یابید انفاق در راه خدا را فراموش نکنید.

در کلام امیرمؤمنان علیه السلام اشاره لطیفی به این حقیقت شده است، زیرا بعد از تقسیم اقشار جامعه به عالم و جاهل و غنّی و فقیر می فرماید: «وَ إِذَا بَخِلَ الْغَنِيُّ بِمَعْرُوفِهِ بَاعَ الْفَقِيرُ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ» یعنی هنگامی که اغنیا از نیکی به محرومان بخل ورزند محرومان ،جامعه آخرت خویش را به دنیا می‌فروشند و قیام می کنند و همه قوانین اجتماعی را در هم می شکنند.

از سوی سوم ، صفات رذیله ای در بسیاری از انسانها بالفعل یا بالقوه وجود دارد که جز با پرداخت زکات ریشه کن نمی شود. قرآن مجید میگوید: «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا...؛ از اموال آنها صدقه ای «به عنوان زکات» بگیر تا به وسیلهٔ آن آن‌ها را پاک سازی و تربیت کنی».

آری پرداخت زکات تأثیر فوق‌العاده‌ای در تهذیب نفس و پرورش عالی‌ترین صفات انسانی دارد.

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴