شیرازه -  شاید آن زمانی که دانشجویان به احداث مجتمع های تجاری ای که مانند قارچ در گوشه و کنار شیراز این کلان شهر ایران٬ اعتراض می کردند٬ کسی فکر نمی کرد که این مجتمع ها چه خطری برای حیات شهر دارند. برخی مسئولین سحر پرستیژ شهر با وجود این مجتمع ها شده بودند و کمتر به این فکر می کردند که جدای از گسترش فرهنگ غربی مصرف گرایی که نتیجه محتوم این مجتمع ها است٬ این برج های سربه‌فلک کشیده چه بر سر ترافیک در خیابان های تنگ و کم عرض خواهند آورد و چه مانعی بر سر راه موفقیت طرح های ترافیکی محدود و جامع شهری خواهند شد.

 ماجرای اجرای طرح ترافیکی کلانشهر شیراز٬ بیشتر از دو سال قبل٬ توسط شورای عالی ترافیک به تصویب رسید اما اجرای آن همواره با حرف و حدیث هایی روبرو بود. همه از ضرورت اجرای آن می گفتند و هرچند هفته که می گذشت یکی از مسئولین مربوطه می گفت اجرای طرح نزدیک است. اما مسئولین هیچ وقت نخواستند میان ترافیک سنگین در برخی از خیابانهای شیراز و وجود مجتمع های تجاری نوعی پیوند برقرار کنند و یا این کار را کردند و بنا به دلایلی به رسانه ها نگفتند!

 بدون شک نبود نبود نهادی که بتواند همه کارهای تخصصی شهری را در یک نگاه جامع تجمیع کند و همه زوایای فرهنگی٬ سیاسی ٬‌امنیتی و اقتصادی را برای شهر ببیند٬ در شیراز کاملا مشاهده می شود. و همین مسئله است که باعث شده است در بحث ترافیک شهری ٬‌ اثر مجتمع های تجاری مشاهده نشود! به اسم کار تخصصی٬ برخی از ارگان ها خود را از حیات جامع شهری ایزوله کرده اند و ادعای انجام فقط کار تخصصی خود را دارند در حالی که در شرایط به تنیده امروزی نمی توان به راحتی مدیریت شهری را به چند پاره تقسیم کرد بدون این که یک محور واحد داشته باشند.

ترافیک شیراز هم از این مسائل مستثنا نیست. تا زمانی که مسئولین به نگاهی جامع نرسند که در آن٬ اقتصاد٬‌فرهنگ و امنیت شهر را بخش های به هم پیوسته در مدیریت شهری ببینند٬ ترافیک٬ دردی خواهد ماند که برخی طرح های ترافیکی برای مدتی کوتاه فقط  باعث تسکین مختصر درد می شود نه اینکه ویروس ترافیکی را از میان بردارد!