تاریخ کشور ما همواره شاهد رویدادهای فروانی به خصوص در زمان جنگ بوده است که در این بین سهم استان ایلام با 420 کیلومتر مرز مشترک با عراق قابل توجه است.

در طول زمان جنگ در استان ایلام عملیاتهای نظامی فروان و رخدادهای تاریخی در دفاع مقدس رخ داد که متاسفانه خیلی کم در کشور به آنها پرداخته شد و نقش مردم ایلام در دفاع مقدس به خوبی تبیین نشد.

یکی از این رویدادهای مهم در تاریخ 23 بهمن 1365 رخ داد، حادثه ای که در تاریخ ورزش کشور نادر است زیرا در این حادثه عده ای ورزشکار در زمینخاکی فوتبال در حمله ای ناجوانمردانه مورد اثابت موشک قرار گرفتند.

در این رخداد 15 ورزشکار و تماشاچی به شهادت رسیدند اما این رویداد در تاریخ ورزش کشور فراموش شده است به نحوی که بسیاری از مسئولان کشوری به تازگی از وقوع چنین حادثه ای در آن زمان آگاه شدند.

این رویداد مهم نیز مانند دیگر حوادث مهم استان در زمان دفاع مقدس، در تقویم ملی کشور ثبت نشده است.

حادثه از این قرار بود که در زمان جنگ عده ای از جوانان شهر ایلام و چوار، اقدام به برگزاری یک مسابقه دوستانه بین منتخب چوار و جوانان ایلام می کنند و شهید هزاوه پایه گذار این مسابقه بود. این شهید در آن زمان، بخشدار چوار بود و در امور ورزش برای شادابی جوانان تلاش بیش از حدی از خود نشان می داد.

تصویر فوق، همان زمین فوتبال است که هنوز جای اصابت موشکهای عراقی روی زمین مشخص است و قسمتهایی از زمین که مورد اصابت گلوله قرار گرفت، هنوز سبز نشده است.

این زمین چمن ساعت 16 روز 23 بهمن 65 آغازگر مسابقه ای بود که هیچگاه نتیجه آن تغییر نکرد.

نیمه اول مسابقه بین دو تیم فوتبال منتخب چوار و منتخب جوانان استان ایلام با پیروزی 2 بر یک به نفع تیم جوانان ایلام به پایان رسید. نیمه دوم آغاز شد و همزمان با آغاز نیمه دوم، هواپیماهای عراق در حال حرکت به سوی ایلام تا اینکه در دقیقه 60 بازی، چوار بمباران شد و زمین فوتبال و چمن مقدس چوار مورد اصابت چند موشک قرار گرفت و بازی نیمه تمام ماند.

بازی فوتبال به بازی خونین تبدیل می شود و زمین خاکی غرق در خون 15 فرد بی گناه می شود تا بازی فوتبال چوار بر خلاف دیگر مسابقات فوتبال، 60 دقیقه ای تمام شود و هر دو تیم نیز برنده این بازی باشند.

در این روز، یونس تلوکی، مجتبی ناصری، علی نجات کرمی، علی عباسی، محمد کمالوندی، جهانگیر کاوه، عبدالرزاق مهدیه، صید محمد زارعی، حسین هزاوه ( بازیکنان فوتبال)، حمیدرضا رضایتی (داور مسابقه)، مراد آذرخش، خلیل مظفری، سجاد مظفری، محمدجواد مظفری و امجد حیدری (تماشاگران مسابقه) به شهادت رسیدند و علی قیطاس، رحمت محمود، الیاس گهرسودی، گل مرادفاضلی، فرمان فولادوند و سلمان کرد (بازیکنان فوتبال) به افتخار جانبازی نائل شدند.

امروز عکس بسیاری از این افراد که همان روز آخرین عکس خود را گرفتند، بر روی یادبود شهدای چوار نقش بسته است.

نکات مهمی در خصوص بمباران زمین فوتبال چوار وجود دارد و اول اینکه قبل از بمبارن یک هواپیما برای شناسایی به شهر ایلام می آید و زمین فوتبال چوار را برای بمباران انتخاب می کند در حالی که این افراد غیرنظامی بودند.

این بمباران به قدری فجیع بود که شهدای این بمباران تنها از روی لباس و مو قابل شناسایی بودند و چهره آنها مشخص نبود.

حال اینکه چنین اتفاقی آن هم در زمین فوتبال در تقویم کشور ما ثبت نشده است در حالی که هر ساله برای حماسه ها و دلاوریهای ورزشکاران کشور برنامه های مختلفی برگزار می شود اما خبری از بمباران زمین چوار نیست.

در یادبود شهدای زمین فوتبال چوار که عکس و اسم شهدا نصب شده است، یکی از شهدا به نام "خلیل مظفری" عکس ندارد که به همین منظور سراغ خانواده وی رفتیم تا گوشه ای از این واقعه را از زبان شاهدان آن جویا شویم.

پدر شهید خلیل مظفری در این باره گفت: پسر من کلاس دوم ابتدایی بود که برای تماشای فوتبال به این مکان رفته بود و در این زمین به شهادت رسید و ما که از حضور او در این محل بی خبر بودیم بعد از دو روز متوجه شدیم که فرزندمان شهید شده است.

وی بیان داشت: عکسی از فرزندم نداشتیم و به همین دلیل یک گل به جای عکس پسرم در یادبود شهدای چوار گذاشته شده است.

مظفری می گوید: در زمان حادثه در خانه بودم و بعد از ظهر که صدای موشک ها را شنیدم به بیرون خانه رفتم و متوجه شدم در زمین خاکی چوار اتقاقی افتاده است و وقتی به آنجا رسیدم با زمینی غرق در خون مواجه شدم.

وی ادامه داد: همه در حال بردن اجساد بودند. به خانه که بازگشتم، از اهل خانه حال خلیل را جویا شدم اما اثری از او نیافتم.

مظفری بیان داشت: به طور اتفاقی فرزند من و یک شهید دیگر روی هم افتاده بودند و کسی متوجه نشده بود که در نهایت دو روز بعد و در هنگام دفن شهدا متوجه شدیم که فرزند ما نیز در این بمباران به شهادت رسیده است.

اما امروز زمین فوتبال چوار حکایت غریبی از عدم توجه مسئولان دارد زیرا زمین خاکی چوار در حد یک یادبود باقی مانده است.

بدون شک زمین خاکی چوار مقدس ترین زمین ورزشی کشور است و باید برای حفظ این زمین خاکی تلاش بیشتری کرد و یک مجتمع ورزشی به اسم شهدای چوار در این مکان دایر کرد تا داستان این حادثه برای همیشه زنده بماند.

همچنین برای ارزش نهادن به خون شهدای ورزشکار باید 23 بهمن در تقویم ورزشی کشور ثبت شود و هر ساله و در همین تاریخ تیمهای مطرح فوتبال کشور در این زمین خاکی بازی کنند.

خلبان زنده در فرانسه

نکته دیگری که در خصوص زمین فوتبال چوار قابل طرح است اینکه چند وقت پیش یکی از شهروندان ایلامی مقیم فرانسه به یک راننده تاکسی برخورد می کند که آن راننده تاکسی خود را خلبان عراق در زمان جنگ معرفی می کند و وقتی اسم ایلام را می شنود، خود را خلبان هواپیمایی معرفی می کند که به شهر چوار و زمین خاکی چوار حمله کرده است.