به گزارش سرویس قطعه شهدای شیرازه؛ بيست و يكم  فروردین 1378 روزي بود كه يكي از پهلوانان اين مرز و بوم با خنجري از پشت به خاك افتاد. خنجري از دشمني كينه توز  و منافق كه نمي دانست: پهلوانان هرگز نمي ميرند. پهلواني كه نامش با دلاوري و ايمان گره خورده بود و دريادلي كه سالها در جنوب و غرب كشور در برابر دشمنان متجاوز قامت برافراشت.
روز 21 فروردين به نام امیر سپهبد شهيد علی صیاد شیرازی ثبت شده است. شهيدي با سجایای اخلاقی برجسته و متعدد كه  ثابت نمود  می شود در عين نظامي بودن ، دارای لطیف ترین روح ها هم بود.

صياد شیرازی، يار امام و رهبري
بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران حضرت امام خميني (ره) در پيامي در تاريخ 11 مرداد 1365 شهادت دادند كه: سرهنگ صیاد شیرازی با تعهد کامل به اسلام در طول دفاع مقدس از هیچ خدمتی خودداری نکرده است.

حضرت آيت‏ الله خامنه‌اى، رهبر معظم انقلاب اسلامى: پس از شهادت اين شهيد بزرگوار در پيامي كه صادر فرمودند تأكيد كردند: امير سرافراز ارتش اسلام و سرباز صادق و فداكار دين و قرآن، نظامى مؤمن و پارسا و پرهيزكار، سپهبد على صياد شيرازى، امروز به دست منافقين مجرم و خونخوار و روسياه به شهادت رسيد. اين نه اولين و نه آخرين بارى است كه دلى نورانى و سرشار از عشق و ايمان و وفادارى به آرمانهاى بلند الهى، هدف تير خشم و عناد و عصبيت از سوى زمره جنايتكار و فاسدى كه ادامه‏ى حيات خود را در خدمتگزارى به دشمنان اسلام دانسته است، قرار مى‏گيرد و دست خائنِ خودفروخته‌اى، نهال ثمربخش انسان والايى را قطع مى‏‌كند. او مانند ديگر مردان حق از روزى كه قدم در راه انقلاب نهادند ، همواره سر و جان خود را براى نثار در راه خدا بر روى دست داشتند. سرزمين‌هاى داغ خوزستان و گردنه‏هاى برافراشته‏ى كردستان، سال‌ها شاهد آمادگى و فداكارى اين انسان پاك نهاد و مصمم و شجاع بوده و جبهه‌‏هاى دفاع مقدس صدها خاطره از رشادت و از خود گذشتگى او حفظ كرده‏است. خطر مرگ كوچكتر از آن است كه بندگان صالح خدا را از راه او بازگرداند و عشق به منال دنيوى حقيرتر از آن است كه در دل نورانى شايستگان جايى بيابد.                      

مانند صياد شيرازي  باشيد
سپهبد شهید علی صیاد شیرازی حدود 17 سال با عارف وارسته مرحوم  حضرت آیت الله بهاءالدینی مراوده داشت و دست پرورده ایشان بود.  آیت الله بهاءالدینی مي فرمود : آقای صیاد یک روحانی است که یک مشت روحانی را به دور خود جمع کرده است.
يكبار وقتی طلبه های شیراز از آیت الله بهاءالدینی درس اخلاق خواستند ایشان فرمودند : بروید از صیاد شیرازی درس زندگی بگیرید. اگر صیاد شیرازی شدید، هم دنیا را دارید و هم آخرت را.
يكبار كه شهید صیاد خدمت آیت الله بهاءالدینی رسیده بود، به چهره او نگاهی کرده و خطاب به او فرموده بود: ما نور شهادت را در چهره شما می بینیم.

او به شهدا پيوست
شهید صیاد شیرازی، در سال 1372، با حکم فرمانده معظم کل قوا، به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب و در عید غدیر 1378، به درجه سرلشکری نایل آمد. وی در این آخرین شغل خود، بخشی از اوقات کاری اش را به امور فرهنگی دفاع مقدس می پرداخت و هیأت پژوهشی و آموزشی معارف جنگ را تشکیل داد و به مسائل حاشیه ای مربوط به دفاع مقدس و ثبت و ضبط تاریخ جنگ پرداخت.
امیرسپهبد شهید علی صیاد شیرازی، در سال 1323 هجری شمسی، در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود و پس از عمري مجاهدت در راه خدا  سرانجام در تاریخ 21 فروردین 1378 هجری شمسی در ساعت 45/6 با شليك گلوله هايي از سوي منافقي كوردل و كينه توز ، جام وصال را سرکشید و با تن پوشی از یاس و ارغوان راهی بهشت شد.

خدايا! عاشق شهادتم
او در وصيتنامه اش كه در تاريخ 19 دی ماه1371 آن را نگاشته است اينگونه با معبودش راز و نياز مي كند:
خداوندا! این تو هستی كه قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایت قرار دادی؛

خدایا! تو خود می دانی كه همواره آماده بوده ام آن چه را كه تو خود به من دادی در راه عشقی كه به راهت دارم نثار كنم. اگر جز این نبودم آن هم خواست تو بود.

پروردگارا رفتن در دست توست، من نمی دانم چه موقع خواهم رفت ولی می دانم كه از تو باید بخواهم مرا در ركاب امام زمانم قرار دهی و آن قدر با دشمنان قسم خورده دینت بجنگم تا به فیض شهادت برسم.

خداوندا ولی امرت حضرت آیت الله خامنه ای را تا ظهور حضرت مهدی(عج)، زنده، پاینده و موفق بدار.

دلم برای صیادم تنگ شده
قرار بود صبح روز عید غدیر برود خدمت آقا و درجه سرلشکری اش را بگیرد. همه تبریک گفتند خودش می گفت: «درجه گرفتن فقط ارتقای سازمانی نیست وقتی آقا درجه را روی دوشم بگذارند، حس می کنم از من راضی هستند. وقتی ایشان راضی باشد امام عصر (عج) هم راضی اند. همین برایم بس است. انگار مزد تمام سال های جنگ را یکجا بهم داده اند.» صبح روز بعد از خاکسپاری، خانواده اش نماز صبح را خواندند و از آن طرف رفتند بهشت زهرا(س)، سر قبر صیاد، اما پیش از آنها کس دیگری هم آمده بود، آقا که فرمودند: «دلم برای صیادم تنگ شده، مدتی است ازش دور شده ام.»