به گزارش سرویس سیاسی شیرازه؛ آیت‌الله محی‌الدین حائری شیرازی طی نامه‌ای به دو تن از سران فتنه 88 برخی موارد اخلاقی را بازگو کرده است. در بخشی از این نامه که به میرحسین موسوی و مهدی کروبی نوشته شده است آمده: «اجانب به پس از مرگ شما می‌اندیشند که بیش از زمان حیاتتان از شما بهره‌ها ببرند شما به چنین کاری راضی نشوید. عدم تمکین به قانون کار خوبی نبود کشاندن مردم به خیابانها درست نبود! بهترآن بود که مردم را به آرامش دعوت می‌کردید و به مردم می‌گفتید نافرمانی نکنید تا از طرق قانونی به حقوق خود و شما دست یابیم. در اين صورت مردم آرام میشدند و شما فرصت پیدا می‌کردید تا در آرامش حقیقت را کشف کنید».

متن کامل این نامه که در سایت آیت‌الله حائری منتشر شده به شرح زیر است:

حضور برادران ارجمند جناب آقای مهندس میرحسین موسوی

و حجت الاسلام و المسلمین مهدی کروبی (وفقهما الله لطاعته)

سلام علیکم

بنده فکر میکنم که باور شما در آنچه میکنید خدمت به اسلام و انسانیت در راه آزادی و کرامت انسانی است .

آنکه در زاهدان با عملیات انتحاری مرحوم سردار شوشتری و چهل همرزمش را شهید کرد و شصت نفر از ایشان را مجروح نمود نیز قصدش جز خدمت به اسلام و مسلمین و نیل به درجات عالیه در بهشت برین چیز دیگری نبوده است.

دعوت مردم به آمدن در خیابان میوه ای است که در دامن آمریکا و اسرائیل افتاده و با اصرار بر مشی گذشته باز هم خواهد افتاد. آنچه در مصر و اخیرا در اوکراین واقع شد نمونه روشن آن است .

لطف خدا بود که قضیه جمع شد. در انجیل برنابا آمده است که عیسی بن مریم علیه السلام ابلیس را تبلیغ نمود که توبه کند ابلیس پرسید چگونه توبه کنم و عیسی نیز از خداوند پرسید و خداوند فرمود:

یک کلمه بگوید بد کردم پشیمانم. عیسی(ع) مطلب را به اطلاع ابلیس رساند و ابلیس در پاسخ گفت چرا من بگویم! چرا خدا نگوید بد کردم پشیمانم!!

برادران! در پرونده شما خدمات بزرگی به اسلام و انقلاب را می‌توان مشاهده کرد. اگر این خوبی را بر خوبی های دیگر خود بیفزائید که: «وما ابريءنفسيان النفس لاماره بالسوء الامارحم ربي ان ربي غفور رحيم»چه اشکال دارد؟!

شما که همواره گفته اید و میگوئید: «الهی لاتکلنی الی نفسی طرفه عین ابداً» و سال هاست میگویید «الهی لاتردنی الي سوءاستنقذتنی منه ابدا» و با خداوند مناجات میکنید که «الهی لا تسلبنی صالح ما انعمت به علیّ ابدا» و آرزومندید كه مصداق این آیه باشید «ياأيهاالذين آمنوا كونوا قوامينبالقسط شهداء لله ولو على أنفسكم»؛ بیایید با عمل به لوازم نیایش های خالصانه این افتخار بزرگ را برای خود در دنیا و عقبی حفظ فرمایید.

امام راحل وقتی مصلحت اسلام و انقلاب و مردم را در قبول قطعنامه دید فرمود: من بودم که گفتم تا آخرین نفر و تا آخرین قطره خون خواهیم جنگید، امروز میگویم صلح با صدام را میپذیرم و این صلح تاکتیکی نیست. من این جام کشنده تر از زهر را سر می کشم و مسئولیت این کار را شخصا قبول می کنم.

دیدید حرمت امام در بین مردم بیش از پیش شد چون مردم طرفدار مظلوم هستند و چون امام را مظلوم دیدند محبوبشان شد.

شما میفرمودید انتخابات باید منحل شود در جواب گفتند: هرچه که قانون انتخابات بگوید واین کار را به عهده هرکس که گذاشتند شما نپذیرفتید! و به مردم گفتید از آرائتان دفاع کنید! و به خیابانها بریزید!

مگر خداوند باری تعالی نفرمود: «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِجَمِيعاً وَلاَ تَفَرَّقُواْ». آيا به خیابان کشاندن مردم تفرق نبود؟! یا به خیابان آمدن اعتصام به حبل الله بود؟!

در بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت امام به مردم گفت به خیابانها بیایید و حکومت نظامی شاه را برچینید و مردم آنروز به خیابان آمدن را اعتصام به حبل الله دیدند. لذا همگی آمدند و انقلاب پیروز شد.

وقتی پس از انتخابات 88 مردم را به آمدن در خیابانها دعوت کردید نه شما در موضع امام راحل بودید و نه نظام در جایگاه شاه و ساواک و آمریکا و اسرائیل!!

شما در موضع رقابت انتخاباتی بودید و می خواستید برنده میدان باشید و نظام در موضع اجراي مو به موی قانون اساسی بود و آمریکا و اسرائیل در مقابل نظام بودند همانگونه که در مقابل امام نیز بودند.

آمریکا و اسرائیل در موضع ابطال انتخابات بودند همانگونه که در بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت در موضع حفظ رژیم ستم شاهی بودند.

خیلی‌ها با پافشاری بر امر باطلی از دنیا رفتند و حتی بعد از مرگشان هم تاکنون خوشنام مانده‌اند و شاید مردمي هم آرزو دارند در قیامت همنشین اینان باشند اما چیزی جز جایگاه عذاب نصیب ایشان نخواهد بود.

شما این مطلب را با جان و دل قبول دارید. باید از این محبوبیتهای پس از مرگ ولو چندین هزار ساله باید به خدا پناه برد!!

امام همیشه میفرمود وقتی پای انجام وظیفه به میان بیاید، من با مردم کار ندارم من با تاریخ کار ندارم من بین خود و خدای خود تعهدی دارم که بدان عمل میکنم.

گروهی، مردم را به خیابان‌ها کشاندند و نظام برای حفظ مصلحت ایشان را محاکمه نکرد، گرچه کارشان را به شدت محکوم کرد، حال اگر نظام حرف خود را پس بگیرد تا آن‌ها قهرمان شوند، پس از این، نظام نسبت به موارد مشابه جز آنکه سر تسلیم فرود آورد چه می‌تواند بکند؟!

نظام ناچار است در موضع ان عدتم عدنا باشد خداوند هم میفرماید «ان الله لا یغیرما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم» تسلیم نظام در برابر زور و عقب نشینی، نظام را به راشیتیسم سیاسی یا نرمی استخوان سیاسی میکشاند. رفع حصر خانگی در شرائط اصرار بر مواضع قبلی عینا مانند قبول ابطال انتخابات بدون مجوز قانونی است و معنی آن این است که نظام حکم به نفی خود نموده است و از هیچ نظامی نمی‌توان چنین انتظاری را طلب کرد.

با اصرار شما، فتنه انتخابات 88 آتش زیر خاکستر خواهد ماند و نظام نسبت به آن نمی‌تواند بی‌تفاوت بماند. جمع شدن فتنه خاموش شدن مشعل است و خاموش شدن مشعل غیر از خاموشی شمعک است. پذیرش خطا از طرف شما، شمعک را خاموش خواهد کرد.

اجانب مصرند که این شمعک روشن بماند تا در زمان مقتضی مشعل را با آن روشن کنند، اصرار شما همان روشن نگه داشتن شمعک است و پذیرش خطا خاموش کردن آن؛ اینک این کار بزرگ فقط و فقط از دست شما بر میاید پس از اجر عظیم آن نیز غافل نشوید.

اجانب در صدد آنند که آن‌چه با صدام کردند با شما هم تکرار کنند. تا صدام سر کار بود همه آتش ها را به او افروختند و وقتی دستگیر شد محاکمه‌اش کردند و در نهایت حلق آویز شد و امروز نیز از مرگش کمتر از حیاتش بهره نمی‌برند. عراق روزمره قربانی می‌گیرد و عاملین نیز امامی جز صدام ندارند.

اجانب به پس از مرگ شما می‌اندیشند که بیش از زمان حیاتتان از شما بهره‌ها ببرند شما به چنین کاری راضی نشوید. عدم تمکین به قانون کار خوبی نبود؛ کشاندن مردم به خیابانها درست نبود! بهترآن بود که مردم را به آرامش دعوت می کردید و به مردم می‌گفتید نافرمانی نکنید تا از طرق قانونی به حقوق خود و شما دست یابیم. در اين صورت مردم آرام میشدند و شما فرصت پیدا می‌کردید تا در آرامش حقیقت را کشف کنید.

ملاحظه فرمودید که طرف مقابل شما سالها به سفر های استانی خود و با کارهایی که انجام داده و شیوه تبلیغاتی خود توانسته رای مردم را بدست آورد، لذا بحث بر سر شیوه تبلیغات به غیر از بحث بر سر جابه جا کردن میلیونی آرا است!!

عزیزان! تبعیت از حجت باطنی عقل همان تبعیت از خداوند متعال است و مخالفت با حجیت باطنی مخالفت با خداست.

((من اصلح ما بينه و بين ربه اصلح الله ما بينه وبين خلقه)) خداوند باری تعالی که ابتدای عمر شریفتان را نورانی قرار داده انتهای آنرا نیز نورانی قرار دهد.

و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

محی الدین حائری شیرازی