قسم به قلم و آنچه می نویسد
به گزارش شیرازه، خدا را شاکریم که در نظام مقدس جمهوری اسلامی آزادی به معنای واقعی آن پیاده شد و جامعه ای که در سایه ی طاغوت و در خفقان دهشتناکی همه از هم در هراس بودند را به تمام معنی به سمت دموکراسی رهنمون ساخت. به جز محدودی روزنامه و نشریه که تمام خط کاری را از مبادی مشخص می گرفتند و کسی را یارای نقد و بررسی و اطلاع رسانی از موضوعات روز نبود. انقلاب اسلامی بر پایه مردم سالاری سطح آگاهی و بصیرت را آنقدر بالا برد که امروزه بعضی ها حتی وقیحانه از صدر تا ذیل نظام را زیر سوال می برند و حتی وقتی بناست با آنها برخود شود با اسامی (م.ه) یا (د.ب) یاد میشود. چرا شاکر این همه رأفت اسلامی و آزادی نیستیم. البته بسیارند مردان و زنان با غیرت که در عرصه ی رسانه شجاعانه و عاشقانه قلم می زنند، عکس می گیرند، گزارش تهیه می کنند.
هزاران طراح و ویراستار و نقد نویس درکارند تا هر روز اخبار و اطلاعات در نهایت سلامت به سمع ونظر مردم برسانند. با کمترین امکانات و یا در بعضی مواقع با بدترین برخوردها می سازند و عاشقانه با مخارج شخصی شغل شریف خبرنگاری را پاس می دارند. تحقیر می شوند چون فلان آقا با خانم مصاحبه نمی کند و یا فلان آقایی که به تلافی خبر قبلی خبرنگاران را راه نمیدهد. نوعی کشمکش که برای خبرنگاران عادت شده اما نه به نرخ طاغوت که از پا در آیند و آنچه را دیگران بخواهند بر قلمشان جاری سازند شجاعانه و با بصیرت مثال زدنی در هیأت های تحریریه که گاهی از یک نفر یا دو نفر تجاوز نمی کنند کار چندین نفر را انجام می دهند و تیتر می زنند و حتی در توزیع و در شبکه های اجتماعی و خلاصه با چنگ و دندان خبر سالم و مستند را به مردم می رسانند و چه بسیار خبرنگارانی که همه در انقلاب و دوران جنگ تحمیلی با افتخار در خطوط مقدم مثل شهید رهبر حاضر می شدند و جانانه به شهادت می رسیدند.
اما این سوال باقی است که آیا با اتمام جنگ کار تمام شد؟ آیا دیگر نیازی به تلاش در عرصه ی خبر رسانی و اطلاع رسانی تمام شد؟ بسیار پاسخ آن روشن است و نگاهی به کارنامه ی اصحاب رسانه و قلم پس از دفاع مقدس نشان می دهد که این فعالیت چند برابر شده و شاید تعداد مصدومین و مجروحین و شهدای خبرنگار از بوسنی گرفته تا عراق و سوریه و افغانستان و غیره بیشتر از جنگ باشد.اینها سربازان واقعی جنگ نرمند . سردبیران و مقاله نویسان و گزارشگران و عکاسان خبری و هزاران زن و مرد باغیرتی که در جریان اطلاع رسانی به چشم نمی آیند از رانندگان با غیرتی که تلاش می کنند خبرنگار را به سرعت به محل خبر رسانده تا شبکه ی توزیع و پیک هایی که در سرما و گرما می کوشند همه با هم یکدل و یک هدف هم قسم شده اند که میرزا بنویس این دستگاه و آن نهاد نباشند. امینی غیر قابل نفوذ که بدون چشم داشت به پول و هدیه و وعده وعید در راستای بالا بردن فرهنگ عمومی و اجتماعی همچون سربازی فداکار تا آخرین نفس از پای نایستند.
ان شاءالله پایدار و ثابت قدم باشند.((کونو مع صادقین))