شیرازه؛ در میان لیست های انتخابات پنجمین دوره شورای شهر شیراز حرف و حدیث ها برای حضور در برخی ائتلاف های انتخاباتی به دلیل محبوبیت و حساسیت بیش از سایر لیست های سیاسی بود.

«لیست امید» که متشکل از اعضا اصلاح طلب و حامیان دولت روحانی به شمار می رفت از جمله ائتلاف هایی بود که از همان ابتدا حاشیه های زیادی را به همراه داشت. تایید بزرگان اصلاح طلب و پرداخت چند ده میلیون، از پیش شرط های ورود به لیست اصلاح طلبان استان فارس به شمار می رفت. البته این دو شرط فقط در استان فارس حاکم نبود. کولایی از اعضاء جریان اصلاحات بعد از انتخابات اعلام کرد که «رانت و پول دو شرط اساسی ورود به لیست امیدبود». از طرفی چه بسیار چهره های متخصصی که به واسطه اینکه نمی توانستند یا نمی خواستند هزینه گزافی را متحمل شوند و یا بعد از انتخابات گوش به فرمان فرامین سیاسیون اصلاحات شوند از خیر حضور در لیست امید گذشتند. 
انتخابات برگزار شد و 12 نفر از 13 عضو لیست امید شیراز توانسنتند به شورای پنجم راه یابند. تصور آن بود که وقتی یک ائتلاف، اکثریت مطلق کرسی های پارلمان شهری را کسب می کند علاوه بر اینکه در زمان خدمت با کمترین حاشیه مواجه است در اداره و مدیریت شهر نیز موفق تر عمل خواهند کرد؛ اما با گذشت چند ماه از شروع به کار شورای شهر جدید شیراز چنین برداشتی از عملکرد شورا نمی شود. به جرات می توان گفت که در این مدت کوتاه، «حاشیه» جزء لاینفک شورای پنجم شده است.

شورای پنجم در اولین آزمون، عبدالحمید معافیان رئیس ستاد انتخاباتی روحانی در انتخابات 96 را به عنوان شهردار منتخب شورا به وزارت کشور معرفی کرد که بعد از سه هفته مطلع شد که وزارت کشور به دلیل مخالفت نهادهای نظارتی حکمش را به عنوان شهردار صادر نمی کند. اما اعضا شورا با تحریک برخی از نمایندگان شیراز بر نظر خلاف قانون خود پافشاری کردند تا هر جور که شده وزیر کشور بی تفاوت به استعلام نهادهای نظارتی دولتی حکم معافیان را امضا و صادر کند. حتی در مرحله ای سخنگوی شورا در اقدامی عجیب و خلاف واقع در مصاحبه با رسانه ها اعلام کرد که حکم معافیان صادر شده است! و عملا اصرار خلاف قانون اعضا باعث شد تا کلانشهر شیراز بیش از 60 روز بدون شهردار بماند. در گام دوم نیز اعضا شورا اسکندرپور قائم مقام ستاد انتخاباتی حسن روحانی را به عنوان شهردار منتتخب معرفی کرد تا باز هم شائبه سیاسی بودن انتخاب شهردار شیراز مطرح شود.

از درون شورا نیز اعضا لیست امید به چند گروه تقسیم شده اند و اختلاف نظر در بین آنها به حدی رسیده که رئیس شورا استعفا می دهد. استعفایی که تصویر آن ابتدا در فضای مجازی منتشر شد. البته استعفا صوری بود! و به نظر می رسد پیام غیر مستقیم رئیس شورا به اعضا و چهره های صاحب نفوذ بیرونی بود که اگر زیاد انتقاد و گله کنید شورا را بیش از گذشته وارد حاشیه می کنم.

اظهارات حاشیه ای در نطق اعضا نیز ماحصل جلسات هفتگی شورا شهر شیراز است. اظهاراتی که اولا اعضا هر کدام به سهم خود در پی آن هستند که در بین طیف های سیاسی خودی نشان دهند و ثانیا به دلیل اینکه بر روی برخی از آنها از طرف نهادهای نظارتی حساسیتی وجود دارد خود را قانونمند و در نهایت منتقد جریان سیاسی رقیب نشان دهند.

طی چند ماه گذشته چنان برخی از اعضا شورا سنگ قانون و قانونمداری به سینه می زنند که انگار یادشان رفته که علی رغم مخالفت هیات نظارت، با حمایت فرماندار و نماینده اصلاح طلب شیراز توانستند از قانون عبور کنند! و اگر امروز اصحاب رسانه پرونده پر ابهام سیاسی و اقتصادی آنها را بازخوانی نمی کنند صرفا نجابت به خرج داده اند.

اخیرا نیز یکی از اعضا شورا همکارانش را به لزوم پایبندی به قانون فراخوانده و اظهار داشته که چرا از بودجه شهرداری به موکب احمد بن موسی در کربلا اختصاص داده شده است و چرا باید بیت المال حیف و میل شود! او تاکید کرده که باید بودجه شهرداری هزینه صرفا خرج مردم شیراز شود. نوذر امامی در حالی این مسئله را مطرح کرده که اولا مسئول كمیته خیرین موكب احمدبن موسی(ع) كربلا این ادعا های امامی را رد کرده و گفته است که «تمام هزینه‌های موكب احمدبن موسی(ع) در كربلا، از محل نذورات مردمی بوده است». از طرفی تقریبا همه زائران حاضر در موکب مستقر در کربلا نیز شیرازی و یا استان فارسی بودند. ثانیا امامی در جلسه ای خواهان اختصاص تمام بودجه شهرداری مختص مردم شیراز شده که شورا کمک 100 میلیونی به مردم کرمانشاه را مصوب کرده است.

حاشیه های شورا ظاهرا تمامی ندارند شاید یکی از اصلی ترین دلایل آن هم نداشتن تخصص لازم اعضا شورا در حوزه شهری و ذکر برخی مواردی که در بالا به آن اشاره شد باشد. امید آنکه عقلای اصلاح طلب و حامی دولت در داخل و خارج استان ضمن احترام به استقلال شورا توصیه های مشورتی را به دوستانشان در پارلمان شهری ارائه دهند.
*سردبیر
*مجتبی ارغوان