کد خبر: ۱۴۹۸۱۸
تاریخ انتشار: ۰۹:۲۸ - ۱۹ شهريور ۱۴۰۰
جمعه‌های مهدوی «شیرازه»؛

اصلاح نفس عامل سعادت و نزدیک شدن به امام زمان(عج)

جمعه‌های مهدوی در راستای ارتقا سطح آگاهی عموم جامعه نسبت به امام زمان(عج) در «پایگاه تحلیلی خبری شیرازه» هر هفته روز آدینه منتشر خواهد شد.
به گزارش سرویس فرهنگی شیرازه، جمعه های مهدوی در راستای ارتقا سطح آگاهی عموم جامعه نسبت به امام زمان (عج) در «پایگاه تحلیلی خبری شیرازه» هر هفته روز آدینه منتشر خواهدشد.

حجت الاسلام و المسلمین محمدحسین حدائق کارشناس علوم مذهبی و قائم مقام بنیاد مهدی موعود (ع) استان فارس در یادداشتی اختصاصی به تشریح سبک زندگی مهدوی پرداخت و نوشت:


گاهی اوقات، تصور غلطی در ذهن برخی وجود دارد که دیندار بودن و مقیّد و مطیع امام زمان ع بودن، فقط باعث آبادی آخرت بوده و عامل ناموفق بودن زندگی دنیایی است؛ چنین نگاهی، غلط و نادرست است. اگر کسی دیندار واقعی باشد، هم دنیای او حسنه شده و هم آخرت او آباد می گردد.
علت برخی گرفتاری های ما در این است که، ما بَد مسلمانی هستیم؛ گاهی شعار می دهیم و عمل نمی‌کنیم.
شخصی برای من نقل می کرد و می گفت: «به میوه فروشی رفتم و میوه‌هایی را دیدم که در حال خراب شدن بودند. گفتم: این میوه ها دارند فاسد می شوند. قیمت آن ها را به نصف کاهش بده. گفت: سر من را بشکن، نرخ من را نشکن».
آیا امام زمان عج چنین تفکری را می پسندد؟ آیا این اخلاق قرآنی است؟! ما گاهی اوقات خودمان و فرزندانمان را از دیگران، جدا می بینیم. برای دخترمان خواستگار می آید، پایمان را به عرش می گذاریم. اما برای پسرمان که به خواستگاری می رویم، پایمان را روی فرش می گذاریم. دخترِ مردم را خفیف کرده و فرزند خود را تقدیر می کنیم. این اخلاق، اخلاق اولیاء الهی نیست.
انسان دیندار، خودش را از دیگران جدا نمی بیند. اگر مشتری است، فروشنده را مثل خود، و اگر فروشنده است، به مشتری مثل خود نگاه می کند.
امیرالمؤمنین علی ع به امام حسن مجتبی ع فرمودند:
«فَأَحْبِبْ لِغَیْرِکَ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِکَ وَ اکْرَهْ لَهُ مَا تَکْرَهُ لَهَا ؛ آن‌چه برای خود دوست می داری، برای دیگران نیز دوست بدار، و آن چه برای خود نمی پسندی، برای دیگران هم مپسند».
یا در حدیث دیگری أنس بن مالک که خادم رسول الله ص بوده است، از ایشان چنین نقل کرده که فرمودند:
«لا یُؤْمِنَ أَحَدُکُمْ حَتَّى یُحِبَّ لأَخِیهِ مَا یُحِبُّ لِنَفْسِهِ ؛ ایمان هیچ‌یک از شما کامل نمی شود تا زمانی که آن چه برای خود می‌پسندد، برای برادر مسلمانش نیز بپسندد».
باید پرسید که، امروز در جامعه ی ما، به روایات فوق چه مقدار عمل می‌شود؟ اگر احترام را دوست داریم، به دیگران احترام بگذاریم و اگر از توهین و غیبت نسبت به خود بیزاریم، این کار را نکنیم.
اگر از بسیاری از متخلّفین سؤال شود که: آیا این تخلّف و یا اجحاف کار خوبی است؟ می گویند: خیر! و اگر مجدداً سؤال شود: پس چرا انجام می‌دهید؟ می گویند: ما آسیب می رسانیم ولی اگر به ما آسیب برسد، ناراحت می شویم.
رحمت خدا به روح پاک سعدی که جملات فوق را به نظم درآورده است:
خانه پرگندم و یک جو نفرستاده به گور
برگ مرگت چو غم برگ زمستانی نیست
ببری مال مسلمان و چو مالت ببرند
بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست
همان طور که بیان شد، اطاعت از ولیّ خدا، امام زمان عج، عامل سعادت، و مخالفت با او عامل شقاوت است. در زیارت جامعه ی کبیره نیز خطاب به اهل بیت ع، همین مضامین را عرض می کنیم:
«سَعدَ مَن والاکُم وَ هَلَکَ مَن عاداکُم؛ هر که با شماست، نیک‌بخت است و هرکه به دشمنی با شما پرداخت، به هلاکت رسید».
اگر تاریخ گذشته ی اسلام را ورق بزنیم و نگاهی به زندگانی دشمنان اهل‌بیت ع بیندازیم، مثل دشمنان پیامبر ص: ابوسفیان، ابولهب، عتبه، شیبه، ابوجهل، که همگی سران کفر و یا نفاق بودند، به معنای جمله ی امام هادی ع که در زیارت جامعه ی کبیره خواندیم، بهتر پی می بریم. این‌که امروز چه اثری از دشمنان زمان پیامبر ص وجود دارد؟ آیا از آن ها به نیکی یاد می شود؟
همچنین دشمنان امیرالمؤمنین علی ع نظیر: معاویه، اصحاب جمل، نهروانی ها که همگی درس تاریخ و عبرت روزگار شدند.
امروز معاویه ی ملعون کجاست؟ چه اثری از معاویه است؟ معاویه ای که زمانی، حاکم شامات بود و در کاخ اموی حکمرانی می کرد ! !
مرحوم علامه طهرانی، خاطره ای از مشاهده ی قبر معاویه (لعنةالله علیه) در حاشیه ی سفر به حج نقل می کند و در توصیف وضعیت قبر او می فرماید:
 «شنیده بودم که به صورت مزبله دانی درآمده ولی ندیده بودم . . . اما قبر معاویه به قدری کثیف و آلوده بود که موجب عبرت بود. خفاش ها در تمام سوراخ های دیوار لانه ساخته بودند و حتی روی قبر او، از فضولات آن ها مقداری بسیار ریخته شده بود».
اما در مقابل، قبر امام حسن ع با این که وهابیت خبیث و ملعون برای قطع ارتباط مردم با بزرگواران مدفون در بقیع هر آن چه می توانند انجام می‌دهند، می بینیم عمده ی کسانی که در بقیع به زیارت قبر امام حسن ع می آیند، برادران اهل سنّت هستند. حال باید این عظمت اهل‌بیت ع را نگریست. عظمت حسین‌بن علی ع را بنگرید. جلوه های عشق ورزی مردم به ساحت اباعبدالله ع و بطور ویژه در ایام محرم و صفر و اربعین را ببینید. بنگرید که خدا با حسین بن علی ع چه کرد. یک جلوه از جلوه های عظمت امام حسین ع، همین مجالسی است که همه ساله برای سیدالشهداء ع برپا می شود. و اما یزید چه شد؟ عبیدالله بن زیاد چه شد؟ بنی امیه و مروانیان چه شدند؟! آن‌ها در اثر دشمنی با اهل‌بیت ع نابود شده و به هلاکت رسیدند و اکنون، اثری از آثار آن ها نیست.
لذا امام هادی ع می فرمایند هر که با شما دشمنی کرد، به هلاکت رسید ولی در مقابل، هر که ولایت شما را به دل داشته و تابع شما بود، به سعادت رسیده و نیک بخت شد؛ امثال أباالفضل العباس و حرّبن یزید ریاحی و میثم تمّار.

حکایت؛ کوتاه از میثم تمّار

میثم تمّار، خرمافروش ساده ی کوفی مطیع و تابع امیرالمؤمنین علی ع و از شیعیان حضرت بود و بعد از ایشان، او را از صحابه ی امام حسن و امام حسین ع برمی شمرند. اما شهرتش بیشتر به خاطر شاگردی امیرالمؤمنین علی ع است.
امام علی ع، میثم را از نحوه ی شهادتش و قاتل او و آویخته شدنش به درخت نخل آگاه ساخته، و به او بشارت رسیدن به درجات شایسته در پی استقامت در برابر خواست عبیدالله‌بن‌زیاد را داده بودند. نهایتاً میثم را مطابق پیشگویی علی ع به دار آویختند، زبانش را بیرون کشیدند و بدنش را سوزاندند، سپس خاکستر او را به باد دادند.
اما امروز قبر باعظمت میثم را باید نظاره کرد. تجّار خرمافروش عراق در ایام شهادت میثم، به محل بارگاه میثم در نزدیکی مسجد کوفه آمده و نذوراتی را ادا نموده و برایش عزاداری می کنند.

این است معنی این جمله ی امام هادی ع که: «سَعِدَ مَن والاکُم». و سپس در همین زیارت جامعه ی کبیره می خوانیم:
 «مَنِ اتَّبَعَكُم فَالْجَنَّةُ مَأْواهُ؛ هر که از شما تبعیّت کند، بهشت سرنوشت اوست».
«وَ مَنْ خالَفَكُم فَالنّارُ مَثْواه؛ و هر که با شما به مخالفت برخیزد، دوزخ منزلگاه او خواهد بود».
لذا مهم ترین عامل سعادت، تبعیت و پیروی از ائمه ع و در زمانه حاضر تبعیت از امام زمان عج و مهم‌ترین عامل شقاوت و بدبختی، مخالفت با آن هاست.
البته باید گفت که، در روایات موارد دیگری از عوامل سعادت و یا شقاوت نیز بیان شده که می توان همگی را در ذیل عامل فوق دسته‌بندی نمود، و لذا اشاره ی کوتاهی نموده و از آن ها عبور می نماییم.

از دیگر عوامل سعادت :

محبت به امیرالمؤمنین و تبعیّت از ایشان
در حدیثی، رسول اکرم ص به امیرالمؤمنین ع فرمودند:
«إنَّ السَّعِيدَ حَقَّ السَّعيدِ مَن أحَبَّكَ و أطاعَكَ ؛ خوشبخت حقيقى كسى است كه تو را دوست بدارد و اطاعتت بكند». 

اصلاح نفس
امام صادق ع فرمودند:
 «السَّعيدُ مَن وَجَدَ في نفسِهِ خَلوَةً يَشغَلُ بها ؛ خوشبخت آن کسی است که برای نفس خود خلوت و فراغتی یابد و به کار اصلاح آن بپردازد». 

اقامه‌ی حدود الهی
امیرالمؤمنین علی ع می فرمایند:
«لا يَسعَدُ أحَدٌ إلاّ بِإقامَةِ حُدودِ اللّه ؛ هیچ کس جز با برپاداشتن حدود الهی خوشبخت نمی شود».
باید برای حدود خداوند، احترام قائل شد. اگر نماز را اول وقت اقامه نمودیم، سعادتمند هستیم. بیاییم یک هفته ی خود و زندگی-مان را با «خدا» تنظیم نماییم. آن‌گاه خواهیم دید که چگونه زندگی ما نظم و رشد پیدا می‌کند. اگر می‌خواهیم شرایط اقتصادی مان بهبود یابد، حقوق الهی را از اموال خود خارج کنیم.


نظرات بینندگان