به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، با توجه به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی علیه‌السلام، از این پس، بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

امام علی علیه‌السلام در حکمت دوازدهم به موضوع آئین دوست‌یابی اشاره کرده؛ نخست می‌فرماید: «أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اککتِسَابِ الْإِخْوَانِ، وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَییَعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ».

ناتوان‌ترین مردم کسی است که در دوست‌یابی ناتوان است، و از او ناتوان‌تر آن که دوستان خود را از دست بدهد.

شک نیست که یکی از مهم‌ترین سرمایه انسان در زندگی دوستان صمیمی است؛ این سرمایه نه‌تنها برای یاری‌کردن انسان در برابر مشکلات، بلکه برای انس‌گرفتن و از تجربه‌ها و نظرات آنها بهره‌گیری‌کردن ضروری است.

 جالب این که به‌دست‌آوردن دوستان خوب کار آسانی است؛ نه همچون به‌دست‌آوردن مال است که احتیاج به تلاش و کوشش فراوان و گاه نیاز به سرمایه‌گذاری‌های کلان دارد و نه همچون مقام است که به دست آوردنش نیاز به روابط اجتماعی قوی دارد، بلکه با سرمایه‌ای که در اختیار هر کس هست به دست می‌آید و آن سرمایه گشاده‌رویی، ادب و حسن معاشرت است.

حدیث معروفی است از امیرمؤمنان علی علیه‌السلام که خطاب به مردم فرمود: «ای مردم» شما نمی‌توانید مردم را با اموال خود راضی نگه دارید، ازاین‌رو ایشان را با خوش‌رویی و رفتار خوب راضی نگه دارید.

 من از رسول خدا صلی‌الله علیه واله شنیدم که می‌فرمود: شما نمی‌توانید خشنودی مردم را با اموال «محدودتان» به دست آورید؛ بنابراین بااخلاق نیکتان خشنودی آن‌ها را به دست آورید.

بر همین اساس امام علیه‌السلام می‌فرماید: «عاجزترین مردم کسی است که از به‌دست‌آوردن دوست عاجز باشد».

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴