به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به تأسی از کلام مقام معظم رهبری که تأکید فرمودند: «قرآن کتاب زندگی است، نه فقط کتاب تلاوت. باید نسیم آیات قرآن در متن زندگی روزمره ما جریان یابد.»، ازاین‌پس بامدادان را با کلامی از قرآن کریم آغاز می‌کنیم تا روزمان بابرکت و معنویت عجین شود.

خداوند در آیه ۲ سوره حشر می‌فرماید:

هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ ﴿۲﴾

اوست خدایی که کافران اهل کتاب را (یعنی یهود بنی نضیر را که به مکر، قصد قتل پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله کردند) برای اولین بار همگی را از دیارشان بیرون کرد و هرگز شما مسلمین گمان نمی‌کردید که آنها از دیار خود بیرون روند و آنها هم حصارهای محکم خود را نگهبان خود از (قهر و انتقام) خدا می‌پنداشتند تا آنکه (عذاب) خدا از آنجا که گمان نمی‌بردند بدانها فرا رسید و در دلشان (از سپاه اسلام) ترس افکند تا به دست خود و به دست مؤمنان خانه‌هاشان را ویران می‌کردند، پس ای هوشیاران عالم پند و عبرت گیرید. (۲)

تفسیر آیه ۲ سوره حشر

سه قبيله از يهوديان به نام‌هاى بنى‌نضير، بنى‌قريظه و بنى‌قينقاع به مدينه هجرت كرده و در آن جا ساكن شدند و با پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله پيمان عدم تعرض بستند، امّا بعد از جنگ احُد گروهى از آنان با مشركان مكّه همراه شد و عليه مسلمانان توطئه كردند، پيامبر آگاه گرديد و با آنان برخورد كرد.

 يكى از بزرگان آنان به نام كعب بن اشرف كشته و ميان يهوديان تزلزل ايجاد شد و به قلعه‌اى پناهنده شدند. مسلمانان با دستور پيامبر قلعه را محاصره كردند. بعد از چند روز محاصره و جنگ، يهوديان پذيرفتند كه از مدينه خارج شوند.

آنها هنگام رفتن آن‌ مقدار از اموالشان را كه توانستند را با خود بردند و آن مقدار كه نتوانستند مانند خانه‌هاى خود را تخريب نمودند تا سالم به دست مسلمانان نيفتد. 

در قرآن، بارها ترس در دل دشمن، به عنوان يكى از امدادهاى الهى شمرده شده است، ازجمله: «قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ»، «سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ» «۲» «سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ» «۳» آرى، ترس سبب فرار دشمن و پيروزى مسلمانان بدون خونريزى مى‌شود.

پیام‌های آیه ۲ سوره حشر

 ۱- قهر خداوند نسبت به یهودیان پیمان‌شکن کافر، حکیمانه است. «الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ»
 ۲- نشانه عزّت خداوند، تار و مار شدن یهودیان پیمان شکن و توطئه‌گر است.
 «الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ»
 ۳- تمام پیروزی‌ها را از او بدانیم. هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ کَفَرُوا...

انتهای خبر/224224