به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، باتوجه‌به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی علیه‌السلام، از این پس بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

در حکمت ۷۵ نهج‌البلاغه آمده است:

«کُلُّ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ، وَ کُلُّ مُتَوَقَّعٍ آتٍ»

«هر چیز که شمردنی است پایان می‌پذیرد و هر چه را که انتظار می‌کشیدی، خواهد رسید».

دنیا بر اساس قانون فلسفی محدودیت، پایانی قطعی دارد همان‌گونه که هر چیز شمارش‌پذیر به پایان می‌رسد، عمر انسان نیز با عدد و سال مشخص می‌شود. این سرمایه هر ساعت رو به کم‌شدن می‌رود و در اختیار ما نیست.

امام هشدار می‌دهد که سرانجام هر امر حتمی، فرا خواهد رسید، مرگ و قیامت، حقایقی هستند که انتظارشان بی‌تردید است. کسی که به این آگاهی توجه کند، می‌داند روزی در برابر دادگاه عدل الهی باید پاسخ‌گو باشد.

قرآن در آیه «وَاعبُد رَبَّکَ حتّی یَأتِیَکَ الیَقین» مرگ را همان یقین معرفی کرده است. یعنی تا آخرین لحظه باید در بندگی کوشید. این یادآور آن است که عمر دنیا در برابر آخرت، بسیار ناچیز و زودگذر است.

پیامبر «ص» دنیا را در برابر آخرت همچون آبی می‌داند که پس از فروبردن انگشت در دریا برمی‌گردد. این هشدار برای دلبستگان دنیا است تا بدانند چه سرمایه‌ای جاوید از دست می‌دهند و در برابر آن، چه بهره اندکی به دست می‌آورند.

در حقیقت، این یادآوری دعوتی است برای بیداری دل‌ها؛ تا انسان بداند فرصت کوتاه دنیا میدان آزمون و کشتزار آخرت است. هر عمل نیک یا بد، بذری است که در آن سرا به بار می‌نشیند و سرنوشت جاودانه انسان را رقم می‌زند.

انتهای خبر/