به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، شهید مرتضی جاویدی در ۲۲ تیرماه سال ۱۳۳۷ در روستای جلیان فسا از توابع استان فارس در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود.

 دوران کودکی‌اش را در کنار تحصیل، با کار و تلاش در دامپروری و کشاورزی سپری کرد و در سال ۱۳۵۶ موفق به اخذ دیپلم تجربی شد.

 با شروع انقلاب اسلامی و به فرمان امام خمینی (ره)، خدمت سربازی را نیمه‌کاره رها کرد و به صفوف مبارزین پیوست. ساواک بارها او را دستگیر و شکنجه کرد، اما هرگز نتوانست اراده آهنین او را درهم بشکند. پس از پیروزی انقلاب، با انگیزه‌ای متعالی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و همواره در صحنه‌های پرخطر داخلی و خارجی پیش‌قدم بود.

با آغاز جنگ تحمیلی، مرتضی جاویدی عاشقانه به جبهه‌های خوزستان شتافت. او ابتدا فرمانده گردان ۹۴۱ بود، اما نبوغ و شجاعت او در عملیات والفجر مقدماتی، او را به فرماندهی گردان فجر رساند؛ گردانی که در تمام عملیات‌های مهم دفاع مقدس، از جمله والفجر ۱، ۲، ۴، ۸، خیبر، بدر، کربلای ۴ و ۵ و ۸ و ۱۰، و بیت‌المقدس ۷، نقش آفرینی کرد.

نمی‌گذارم اُحُد دیگر تکرار شود!

اوج حماسه‌آفرینی شهید جاویدی در عملیات والفجر ۲ رقم خورد؛ جایی که گردان فجر در تپه «بردزرد» به شدت از سه طرف توسط نیروهای بعثی محاصره شد.

در روز پنجم محاصره و در حالی که گردان با ده‌ها شهید و زخمی و اسیر، همچنان مقاومت می‌کرد، فرماندهان ارشدی چون شهید صیاد شیرازی و سرلشکر محسن رضایی، به مرتضی جاویدی دستور عقب‌نشینی دادند.

 اما پاسخ تاریخی او، تبدیل به یکی از ماندگارترین جملات دفاع مقدس شد: «نمی‌گذارم اُحُد دیگر تکرار شود!» او ایستادگی کرد تا نیروهای کمکی رسیدند و این مقاومت بی‌نظیر، منجر به پیروزی در عملیات شد.

پس از این پیروزی، سرلشکر رضایی ماجرای شجاعت جاویدی را به اطلاع حضرت امام خمینی (ره) رساند. امام (ره) با مهربانی بی‌نظیری، مرتضی را در آغوش گرفت و بر پیشانی‌اش بوسه زد؛ صحنه‌ای که به گفته شهید صیاد شیرازی، تنها باری بود که امام (ره) رزمنده‌ای را این‌گونه در آغوش می‌گرفت. همین امر سبب شد تا مرتضی جاویدی به «سردار تنگه احد» معروف شود.

شهید جاویدی، به دلیل تسلط به زبان عربی و جسارت بی‌حد خود، بین عراقی‌ها به «اشلو» (به معنای چطوری؟) معروف بود. او بارها با لباس مبدل به سنگرهای دشمن نفوذ می‌کرد، اطلاعات جمع‌آوری می‌کرد و با پرسیدن «اشلونک؟»، هوش از سر بعثی‌ها می‌برد. عراقی‌ها که بعدها به هویت او پی بردند، برای سر او جایزه تعیین کرده بودند.

علاوه بر حماسه‌آفرینی‌هایش، شهید جاویدی در عملیات کربلای ۵، در یک اقدام شجاعانه، شهید حاج قاسم سلیمانی را که در محاصره دشمن قرار گرفته بود، نجات داد؛ واقعه‌ای که حاج قاسم بعدها بارها از آن یاد کرد و رشادت جاویدی را ستود.

سرانجام، شهید مرتضی جاویدی پس از سال‌ها مبارزه و مجاهدت خستگی‌ناپذیر، در هفتم بهمن ماه ۱۳۶۵، در اوج درگیری‌های عملیات کربلای ۵ در شلمچه، به آرزوی دیرینه‌اش رسید و به شهادت رسید. پیکر مطهرش در زادگاهش، روستای جلیان فسا به خاک سپرده شد. کتاب «تپه‌های جاویدی و راز اشلو» و فیلمی با همین عنوان، گوشه‌ای از زندگی پربار این شهید بزرگوار را روایت کرده‌اند.