به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به تأسی از کلام مقام معظم رهبری که تأکید فرمودند: «قرآن کتاب زندگی است، نه فقط کتاب تلاوت. باید نسیم آیات قرآن در متن زندگی روزمره ما جریان یابد.»، ازاین‌پس بامدادان را با کلامی از قرآن کریم آغاز می‌کنیم تا روزمان بابرکت و معنویت عجین شود.

آیه ۲ سوره مبارکه «آل‌عمران» به همراه معنی و تفسیر آن به شرح زیر است:

«اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَییّ الْقَییّومُ»

 خدای یکتا که جز او هیچ معبودی نیست، زنده و قائم به ذات [و مدبّر و برپادارنده و نگه دارنده همه مخلوقات] است.

 نکته‌های آیه ۲ سوره آل‌عمران

 «قَیّوم» به کسی گفته می‌شود که خود به دیگری تکیه نداشته باشد، ولی دیگران به او تکیه دارند و یا قوام‌بخش همه چیز است.

 خداوند در آفریدن، تدبیر و تسلّط کامل دارد. عوامل و اسباب مادّی وسیلهٔ پیدایش می‌شوند، ولی مستقل نیستند و سبب بودنشان از خودشان نیست.

 موجودات دیگر، علم، حیات و قدرت مستقلّی ندارند. تنها او زنده‌ای است که زندگی هر موجود زنده وابسته به اوست.

 در دعای جوشن کبیر می‌خوانیم: او قبل از هر زنده‌ای زنده و بعد از هر زنده‌ای زنده است.

 هیچ زنده‌ای شریک او نیست و به کسی نیاز ندارد. جان همهٔ زنده‌ها و رزق آنها به دست اوست. او زنده‌ای است که زنده‌بودن خود را از کسی به ارث نبرده است.

 پیام‌های آیه ۲ سوره آل‌عمران

 ۱- توحید، سرلوحهٔ کتب آسمانی است. «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ»

 ۲- شرط معبود شدن، داشتن کمالات ذاتی است و تنها خداوند است که قائم به ذات خویش و بی‌نیاز مطلق است. «الْحَییّ الْقَییّومُ»

انتهای خبر/