
نقد بر شیوههای نظارتی؛
اگر بال نیستیم لطفاً بار نشویم
در شرایطی که هیئات مذهبی شیراز برای بهبود فضای فرهنگی تلاش میکنند، حواشی نامه منتسب به شورای نظارت، ضرورت بازنگری در شیوه برخورد با این مجموعهها را یادآور میشود؛ اگر حامی نیستیم، دستکم مانع نباشیم.
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، چند روزی است که نامه منتسب به بازرسی و نظارت شورای هیئات مذهبی شهر شیراز خطاب به یکی از هیئات فعال مذهبی این شهر رسانهای شده که در جای خود نکات تأسفباری را به همراه دارد.
بررسی متن این نامه، شیوه بیان واژگان به کار رفته در آن و حتی رونوشتهای متعدد و سپس انتشار عمومی آن نشان میدهد که باید در نوع نگاه به تشکلات فرهنگی و مذهبی شهر شیراز تجدیدنظر نمود.
به فرض تأیید ادعاهای این نهاد نظارتی و متخلف بودن هیأت مزبور که اتفاقاً در جایی دیگر به صورت مبسوط از خود دفاع نموده و مستندات قانونی در رد اتهامات را ذکر کرده است. باز هم این شیوه انتقاد و اتهامزنی برای کسانی که در حال جهاد فرهنگی و بهبود وضعیت فضای نابسامان اجتماعی و فرهنگی شیراز هستند صحیح نیست.
اینکه موضوع را از یک هیأت به فردی خاص تقلیل داده و مسائل پیش پا افتادهای چون ادعای عدم حضور ایشان در جلسات و یا صدای سیستم صوت بعد از ۱۲ شب و یا ترافیک محدوده هیأت را بهانهای برای به حاشیه بردن و نقد یک مجموعه فرهنگی بزرگ که اقدامات ملی و بینالمللی آن برای همگان مشخص و باعث افتخار است قرار دهیم با یک بیانصافی و بیدقتی ضربهای به فضای فرهنگی سومین حرم اهلبیت علیهالسلام بزنیم، اصلا صحیح نیست، خصوصا اینکه این موارد اتهامی موضوعی رایج در بین هیئات مذهبی است.
نباید فراموش کرد که محدوده جغرافیایی فعالیت این هیأت در سالیان نه چندان دور محل اقدامات مختلف ضدفرهنگی و حتی ضدامنیتی بوده که ابعاد بینالمللی نیز پیدا کرده بود و اکنون به برکت نام اهلبیت علیهمالسلام این بلوار به شکل زیبایی مدیریت فرهنگی شده و هر چند هنوز آسیبهای فراوانی در آن وجود دارد؛ اما از حجم آن به شدت کاسته شده است؛ فلذا نباید اقدامی انجام داد که به آن روزگار تلخ بازگشت.
از اینرو لازم است که نهادهای نظارتی و سیاستگذاران حاکمیتی حوزه فرهنگ اگر بال و یار مجموعههای فرهنگی نیستند، برای آنان باری نباشند که سبب حذف همین محدود جریانهای فرهنگی فعال شهر شیراز باشند. یادمان نرفته است که در سالیان گذشته چنین بیتدبیریهایی به تشکلاتی چون کانون «رهپویان وصال» نیز وارد شد که اگر ورود دلسوزان این شهر و استقامت فعالان فرهنگی نبود، ما اکنون شاهد اقداماتی چون برگزاری بزرگترین اعتکاف جوانان کشور نبودیم. اقداماتی که باید منتظر اجرای جهادی و تأثیرگذار آن توسط هیأت مورد اتهام نیز بود.
و چه زیباتر میشد که نهادهای مختلف کمک کرده و در چهار گوشه این شهر و در مکانهای مختلف، زمینهساز تشکیل و برپایی چنین هیئات مذهبی و اقدامات فرهنگی بودند تا بشود صفت سومین حرم اهلبیت علیهالسلام بودن شیراز را بهتر از قبل متجلی نمود.
پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، با حفظ احترام به طرفین این اختلاف امیدوار است که مدیران فرهنگی و دلسوزان شهر شیراز این قبیل موارد را حل و فصل نمایند؛ اما همچنان آمادگی خود را برای انتشار اسناد و موارد ذکر شده از سوی طرفین و همچنین برگزاری میزگرد تخصصی جهت رفع این موارد اعلام میدارد.
انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!