به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به نقل از تسنیم، سردار عبدالله اسکندری از سال ۵۸ که لباس سبز پاسداری را به تن کرد تا آخرین لحظه زندگی اش حاضر نشد دست از آرمان و اعتقادش بر دارد.

با اینکه بازنشسته شده بود اما با آغاز جنگ سوریه خود را به این سرزمین رساند و بعد از رشادت‌های فراوان سرانجام خرداد سال ۹۳ در حلب در حالی به شهادت رسید که تکفیری‌ها چند ساعت بعد از شهادت سرش را بریده و بالای نیزه بردند. 

وصیت‌نامه شهید «عبدالله اسکندری» قسمت یک به شرح زیر است:

به نام خدا

روز سیزدهم ماه رجب در سال ۱۳۸۴ روز تولد حضرت امیر علیه‌السلام خداوند توفیق داد که برای اولین بار اعتکاف نصیبم شد. این سه روز می‌شود انسان خود را محاسبه اعمال نماید قبل اینکه محاسبه اعمالمان بکنند بعد از این سه روز باید تحول درون انسان ایجاد شود اگر نشود مثل بنده گناهکار باید امید به خدا داشت نباید ناامید شد ایام‌البیض یعنی سفیدی خورشیدی –نور رجب یعنی ریزش گناهان.

خدایا یک تحولی در ما ایجاد کن، خدایا نامه اعمال ما را سفید کن، خدایا گناهان را نزد ما زشت قرار بده، خدایا اعمال نیک را نزد ما شیرین قرار بده، خدایا گناهان را نزد ما دور کن، خدایا عبادت را نزد ما نزدیک کن.

 خدایا پدران ما همسایگان ما دوستان ما نزدیکان ما رفتند ما بیدار نشدیم، خدایا ما را بیدار کن، خدایا ما را از خواب غفلت هوشیار و بیدار کن، همین امروز جنازه حاج قربانعلی را دفن کردیم ولی بیدار نشدیم هنوز غافل هستیم هنوز قلب ما پاک نشده است، هنوز غفلت وجودم را فرا گرفته، هنوز ارتباط وصل نشده.

خدایا گناهان بر تنم سنگینی می‌کند خدایا تنم سنگین شده، خدایا قلبم کدر شده، خدایا قلبم را صیقل کن، خدایا قلبم را از سیاهی آن پاک کن، خدایا چرا غافل هستم، خدایا چرا خواب رفتم، خدایا چرا ظلمات تنم و قلبم را گرفته، خدایا چرا نور تو ولایت تو محبت تو در وجودم کم‌رنگ شده، خدایا نور خودت ولایت خودت محبت خودت خوبی‌های خودت، تو را به تمامی خوبان عالم قسم می‌دهم در وجود من گناهکار در قلب من غافل رسوخ ده.

انتهای خبر/