به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، باتوجه‌به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی علیه‌السلام، ازاین‌پس، بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

امام علی علیه‌السلام در حکمت بیست و پنجم می‌فرماید: «یَا ابْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِیهِ، فَاحْذَرْهُ».

 «ای فرزند آدم زمانی که خدا را می‌بینی که انواع نعمت‌ها را به تو می‌رساند تو درحالی‌که معصیت کاری، بترس».

گنهکاران سه دسته‌اند: گروهی آلودگی کمی دارند و یا اعمال نیک بسیار توأم با صفای دل، خداوند این گروه را در همین جهان گرفتار مجازات‌هایی می‌کند تا پاک شوند و پاک از جهان بروند.

 گروه دیگری گناهان سنگین‌تر و مجازات بیشتری دارند که خداوند به آنها فرمان توبه داده و اگر توبه نکنند در آخرت گرفتارند.

 گروه سومی هستند که طغیان و سرکشی را به حد اعلی رسانده‌اند خداوند آن‌ها را در همین دنیا گرفتار عذاب استدراج می کندو منظور از عذاب استدراجی این است که لطف و رحمت خود را از آن‌ها می‌گیرد و توفیق را از آن‌ها سلب می‌کند، میدان را برای آن‌ها باز می‌گذارد، بلکه هر روز نعمت بیشتری به آن‌ها می‌دهد تا پشت آن‌ها از بار گناه سنگین گردد. 

ناگهان مجازات سنگین و دردناکی به سراغشان می‌آید و آن‌ها را در هم می‌کوبد و به‌یقین مجازات در این حالت که در ناز و نعمت به سر می‌برند بسیار دردناک‌تر است، این درست به آن می‌ماند که شخصی ساعت‌به‌ساعت از شاخه‌های درختی بالا برود و هنگامی که به انتهای آن برسد ناگهان تعادل خود را از دست بدهد و فروافتد و تمام استخوان‌هایش در هم بشکند.

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴