به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، باتوجه‌به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی علیه‌السلام، از این پس بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

در حکمت ۹۶ نهج‌البلاغه آمده است:

دوست و دشمن پيامبر صلى الله عليه وآله:

امام عليه‌السلام در اين گفتار پربار خود به معيار و ملاك ارتباط با انبيا و اوليا اشاره كرده مى‌فرمايد: «نزديك ترين و شايسته ترين مردم به پيامبران، آنهايى هستند كه از همه به تعليماتشان آگاه ترند «و در سايه اين آگاهى به آن جامه عمل مى پوشانند»»؛ (إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِالاَْنْبِيَاءِ أَعْلَمُهُمْ بِمَا جَاءُوا بِهِ).

«سپس حضرت عليه‌السلام اين آيه را تلاوت فرمود: شايسته ترين و نزديك‌ترين مردم به ابراهيم آنها هستند كه از او پيروى كردند و نيز اين پيامبر و مؤمنان به اين پيامبر»؛ (ثُمَّ تَلاَ: (إِنَّ أَوْلَى النّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهذَا النَّبِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا) الاْيَةَ).

روشن است كه منظور امام عليه‌السلام از علم و آگاهى در اينجا همان علمى است كه دعوت به عمل مى‌كند و علم، اگر در عمق جان انسان نفوذ كند به يقين انسان را به عمل وادار مى‌كند.

 بعضى از شارحان نهج‌البلاغه گفته‌اند كه صحيح «أعْمَلُهُمْ» است، زيرا آيه شريفه و جمله هاى بعد سخن از اطاعت و تبعيت دارند كه همان عمل است؛ ولى همان‌گونه كه گفتيم، نيازى به تغيير عبارت روايت از نزد خودمان نيست، زيرا ثمره درخت علم، عمل است و علم بى‌عمل نوعى جهل و نادانى است، زيرا اگر انسان، چيزى را به طور قطع باور كند و عميقاً به آن معتقد باشد، بر طبق آن راه مى‌رود.

سپس امام عليه‌السلام در تأييد گفتار فوق مى‌افزايد: «به يقين دوست محمد «ص» كسى است كه خدا را اطاعت كند، هرچند پيوند نسبى اش دور باشد و دشمن محمد «ص» كسى است كه خدا را نافرمانى كند هرچند قرابت او نزديك باشد»؛ (ثُمَّ قَالَ: إِنَّ وَلِيَّ مُحَمَّد مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَإِنْ بَعُدَتْ لُحْمَتُهُ، وَإِنَّ عَدُوَّ مُحَمَّد مَنْ عَصَى اللَّهَ وَإِنْ قَرُبَتْ قَرَابَتُهُ).

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴