به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، باتوجه‌به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی علیه‌السلام، از این‌ پس بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم. 

در حکمت ۷۱ نهج‌البلاغه آمده است:

«إِذَا تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْکَلامُ»

«هنگامی که عقل کامل گردد سخن کم می‌شود»

عقل و حکمت انسان با سکوت و کم سخن‌گفتن پیوندی عمیق دارند. انسان عاقل می‌داند که گفتار بی‌رویه نه تنها انرژی و وقت ارزشمند او را هدر می‌دهد، بلکه ممکن است باعث بروز گناهان، آشکارشدن عیب‌های نهانی و ایجاد دشمنی میان مردم شود.

سخنان ضروری و مفید بسیار کمتر از سخنان بیهوده است؛ بنابراین فرد حکیم پیش از آن که صحبت کند، می‌اندیشد و سخن خود را سنجیده برمی‌گزیند.

در آموزه‌های اسلامی نیز تأکید فراوانی بر پرهیز از سخن بی‌مورد و بیان امور غیرمرتبط شده است، زیرا سخن بی‌جا می‌تواند نه تنها حیثیت فرد را خدشه‌دار کند، بلکه زمینه آسیب‌های اجتماعی و اخلاقی را نیز فراهم سازد.

پیامبر اسلام «ص» می‌فرمایند که از گفتن آنچه به انسان ارتباطی ندارد باید پرهیز کرد و سخن سنجیده، از نشانه‌های حکمت و ایمان واقعی محسوب می‌شود.

سکوت و کم‌گویی، انسان را در برابر خطرات زبان محافظت می‌کند، موجب صرفه‌جویی در زمان و انرژی می‌شود و روابط اجتماعی او را سالم نگه می‌دارد. در نهایت، عقل واقعی با سنجیده سخن‌گفتن و پرهیز از پرگویی آشکار می‌شود و این ویژگی نشانه بلوغ فکری و اخلاقی انسان است.

 انتهای خبر/