به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، از این پس هر بامداد را با نوری از آیات آسمانی قرآن کریم آغاز می‌کنیم؛ تلاشی کوچک اما پرمعنا برای جاری‌ساختن نسیم وحی در کوچه‌پس‌کوچه‌های زندگی‌مان. باشد که این کلمات الهی، نه فقط برای تلاوت، بلکه برای زیستن، راهگشای دل‌هایمان شود؛ همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند: قرآن، کتاب زندگی است؛ نه فقط کتاب تلاوت.

آیه ۳۴ سوره لقمان و معنای آن به شرح زیر است:

«إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَیُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْأَرْحَامِ ۖ وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ مَاذَا تَکْسِبُ غَدًا ۖ وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ بِأَییّ أَرْضٍ تَمُوتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ»

یقیناً خداست که دانش قیامت فقط نزد اوست و تنها او باران را نازل می‌کند و اوضاع و احوال آنچه را در رحم‌هاست می‌داند و هیچ‌کس نمی‌داند فردا چه چیزی از خیر و شر به دست می‌آورد و هیچ‌کس نمی‌داند در چه سرزمینی می‌میرد؛ بی‌تردید خدا دانا و آگاه است.

پیام‌های آیه ۳۴ سوره لقمان

۱- علم بشر محدود است و قابل‌مقایسه با علم بی‌نهایت خداوند نیست.

۲- برنامه‌ریزی، تدبیر و تنظیم امور لازم است؛ امّا قدرتی مافوق در کار است که انسان نمی‌داند فردا چه می‌شود.

۳- هیچ‌کس به زمان و مکان مرگ خویش آگاه نیست.

۴- به گفتهٔ کاهنان، فال‌بینان، کف‌بینان و پیشگویان در مورد آیندهٔ خود اعتماد نکنیم.

۵- انسانی که نه از مرگ خود خبر دارد، نه از موقعیّت فردای خود، چرا مغرور است؟

۶- انسان باید همواره آمادهٔ حضور در صحنه و پاسخ‌گویی باشد.

انتهای خبر/