به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، خداوند در سوره عادیات می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

سوگند به اسبان دونده‌ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می‌تازند (۱)

فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾

و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می‌جهانند (۲)

فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾

و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل‌گیرانه به دشمن هجوم می‌برند (۳)

فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿٤﴾

و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی برانگیزند (۴)

فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿٥﴾

و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (۵)

شاءن نزول

 در حـديـثـى آمـده اسـت كـه ايـن سـوره بـعـد از جـنـگ ذات‌السلاسل نازل شد و ماجرا چنين بود:
 در سـال هـشتم هجرت به پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم خبر دادند كه ۱۲ هزار سوار در سرزمين «يابس» جمع شده، و با يكديگر عهد كرده‌اند كه تا پيامبر (ص) و عـلى عـليـه‌السـلام را بـه قتل نرسانند و جماعت مسلمين را متلاشى نكنند از پاى ننشينند!

 پيغمبر اكرم (ص ) جمع كثيرى از ياران خود را به سركردگى بـعـضـى از صـحـابـه بـه سـراغ آنـهـا فـرستاد، ولى بعد از گفتگوهایى بدون نتيجه بازگشتند، سرانجام پيغمبر اكرم (ص) على (ع) را بـا گـروه كـثـيـرى از مهاجر و انصار به نبرد آنها اعزام داشت، آنها به سرعت به سوى مـنـطـقه دشمن حركت كردند و شبانه راه مى رفتند، و صبحگاهان دشمن را در حلقه محاصره گرفتند، نخست اسلام را بر آنها عرضه داشتند چون نپذيرفتند هنوز هوا تاريك بود كه بـه آنـهـا حـمـله كـردند و آنان را درهم شكستند، عده‌اى را كشتند، و زنان و فرزندانشان را اسير كردند، و اموال فراوانى به غنيمت گرفتند.

 سـوره و العـاديـات نـازل شـد در حـالى كـه هـنوز سربازان اسلام به مدينه باز نگشته بـودنـد، پـيـغـمـبر خدا (ص ) آن روز براى نماز صبح آمد، و اين سـوره را در نماز تلاوت فرمود، بعد از پايان نماز اصحاب عرض كردند: اين سوره‌اى است كه ما تا به حال نشنيده بوديم!

 فـرمـود: آرى، عـلى (ع ) بـر دشـمـنـان پـيـروز شـد، و جبرئيل ديشب با آوردن اين سوره به من بشارت داد.

 چند روز بعد على (ع) با غنائم و اسيران به مدينه وارد شد.

 بـعـضـى مـعـتـقـدنـد كـه ايـن يـكـى از مـصـاديـق روشـن آيـه اسـت نـه شـاءن نزول .

انتهای خبر/