به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به نقل از ایرنا، چهل و سومین جشنواره جهانی فیلم فجر از چهارشنبه پنجم آذر کار خود را در شیراز کار خود را رسماً آغاز کرد. رویدادی که در زمانی کوتاهی به مرحله برپایی رسید و دست‌اندرکاران این رویداد به رغم همه مشکلات، معضلات و گاه ضعف‌ها توانستند آن را پس از چهار سال دوباره برگزار کنند.

روح‌الله حسینی دبیر این جشنواره در این مدت با چالش‌های بسیاری روبرو شده است. از نقدهای مختلف درباره چرایی دوباره جداسازی بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر تا بعضاً حضور میهمانان خارجی و بیانیه‌هایی که از سوی برخی گروه‌ها در پی حضور نوری بیلگه جیلان صادر شد.

اما در نهایت این فیلمساز بزرگ به عنوان رئیس هیأت داوران جشنواره جهانی فیلم فجر به ایران آمد. حال با روح‌الله حسینی درباره همه این مسائل به گفتگو نشستیم و پاسخ‌هایش را در واکنش به همه این اتفاقات و حواشی در ادامه می‌خوانید: 

چرا دبیری جشنواره را پذیرفتید؟ شما می‌دانستید با چه شرایطی روبرو خواهید بود

من سه ماه بیشتر زمان برای برپایی این جشنواره نداشتم و مردادماه حکم من صادر شد. مذاکرات برای انتخاب شهر طولانی شد و کمتر از سه ماه برای برپایی جشنواره فرصت داشتم و نباید تاریخ برگزاری این رویداد تغییر می‌کرد. یکی از معضلات ما در رویدادهای فرهنگی عدم استمرار است. همه چی تغییر می‌کند؛ تاریخ، شهر، نام و چیزهای دیگر. می‌دانستم که تاریخ نباید تغییر کند و مطابق با نهاد بین‌المللی ما جشنواره‌ای هستیم که سری بین سرهای بزرگ یعنی جشنواره‌های الف داریم و نباید زمان تغییر می‌کرد.

در دوران پس از جنگ ۱۲ روزه بودیم و با علم همه معضلات پیش رو، به عشق سینما و فرهنگ دبیری جشنواره را قبول کردم وقتی رائد فریدزاده از من خواست این جشنواره برگزار شود و اراده او را دیدم کار را آغاز کردیم.

می‌دانستم کار سختی است فضای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی را می‌دانستم اما به هر حال من فرد ریسک پذیری هستم.

منتقدان شما می‌گویند چرا بخش بین‌الملل جشنواره دوباره جدا شد پاسخ شما چیست؟

از آنان می‌پرسم جشنواره بین‌الملل چسبیده به جشنواره ملی را با این رویداد در حال برگزاری از منظر تعداد میهمان‌ها، کیفیت فیلم‌ها، تعداد آثار را مقایسه کنند. این آمار در دسترس همه هست و بعد باهم درباره این مسئله فکر کنیم که جدا شدن جشنواره بهتر است یا ادغام آن.

امروز این جشنواره در جایگاه بین‌المللی چه جایگاهی دارد؟

باید جامعه سینمایی و منتقدان به این مسئله بپردازند. ما یک افتتاحیه قابل ارزیابی داشتیم و شروع فیلم‌ها و گفتگوها را داشتیم. میهمانان ما از ترکیه، روسیه، اسپانیا، ترکیه و از ۳۷ کشور در این رویداد حضور یافتند و همه مسائل را ببینید و به جشنواره جهانی فجر نمره منصفانه بدهید.

نوری بیلگه جیلان وارد ایران شد در دعوت از چهره‌ها چه چالش‌هایی داشتید؟

بزرگ‌ترین چالش من زمان بود که نداشتم؛ البته امروز راضی هستم و در زمان موجود بهتر از این سخت است. رئیس هیأت داوران ما بیلگه جیلان است و مهم‌ترین عکاس بین‌المللی به جشنواره آمده و کارگاه هم برگزار کرده و خیلی باید سخت پسند باشید که از این روند راضی نباشید.

از چه چهره‌هایی دعوت کردید و نشد؟

امیر کوستوریتسا خیلی دوست داشت در این جشنواره حضور داشته باشد و نشد. او ترجیح داد سال بعد در این رویداد حضور داشته باشد. البته امیدوارم حالا که این اسم را می‌بریم دوباره حمله‌ها به او را شروع نکنند و همه مسئله حملاتی که به نوری بیلگه جیلان شد دیدیم.
 دوست داشتم به کمک دوستانم در اروپا بزرگداشتی از وین وندرز بگیرم که چالش زمان اجازه نداد. ورنر هرتسوک دعوت بود ژرار دوپاردیو دعوت بود اما به دلیل زمان کم نشد برنامه‌ریزی شود. چهره‌های بسیاری در دایره انتخاب بود و اگر ۶ ماه زمان داشتیم نتیجه بهتر هم می‌شد.

در سال‌های اخیر ایمیل‌های تهدیدآمیز برای میهمانان ارسال می‌شده است. آیا میهمانان این دوره با این پدیده روبرو شدند؟

عملاً کسانی وارد میدان شدند تا نگذارند که نوری بیلگه جیلان به ایران بیاید. احتمال می‌دهد این شرایط برای دیگرانی نیز وجود داشته است اما پیگیر نبودم و تمام تمرکزم روی این بود که درست به موعد مقرر جشنواره برسم.

نوری بلگه را تهدید جدی کردند تا از جشنواره جهانی فجر انصراف دهد و به ایران نیاید و این در فضای مجازی دیده شد و مطمئن بودم او به ایران می‌آید. بیلگه جیلان تحت تأثیر این جریان‌ها قرار نمی‌گیرد.

چه شد که رویکرد سینما شعر را در این جشنواره در دستور کار قرار دادید؟

قبل از ورود به سینما در حوزه علایق و کارم شعر محوریت داشته است. برخی آثار خودم منتشر نشده اما چند مجموعه شعر به زبان فارسی و فرانسه دارم و کارگاه شعری را هفتگی برگزار می‌کنم که شعر شعرای مختلف دنیا را مرور می‌کنیم و به نقش و جایگاه شعر در فرهنگ ایرانی آشنا هستم و می‌دانم یکی از مؤلفه‌های اساسی هویت ما، شعر است. 

یکی از مزیت‌های ما و توانمندی‌های ما در فرهنگ شعر قدیم و معاصر است. می‌دانم سینمای ما جایی موفق‌تر بوده که گره به شعر خورده است. یعنی با تعریف سینمایی شاعرانه بوده است. مثل سینمای شهید ثالث، کیارستمی و برخی آثار معاصر از جمله فیلم در دنیای تو ساعت چند است.

نگرانی ما این است دولت‌ها عوض شود و درگیر این قصه شویم که شیراز میزبان باشد یا نباشد

این بحث کلان است. این به نگاه و توسعه یافتگی به اینها بستگی دارد و با سند نمی‌شود و سند را دولت‌ها عوض می‌کنند. باید به این فهم و درک برسیم که در جهان جدید، استمرار یک مؤلفه اساسی است.

پاسخ شما به منتقدان برگزاری جشنواره چیست؟

حتماً که نقدها محترم است. نقد ویژگی دنیای مدرن است باید بپذیریم اما خوب است که منصفانه باشد. فکر کنیم ما چه شرایطی داشتیم و بیایید و ببینید و سپس نقد کنید.

جشنواره می‌تواند محمل اهالی شعر و سینماگران باشد؟

نشستی در حافظیه داریم که نوعی شعرخوانی است و ارتباط بین شعر و سینما برای من جدی است و از سازمان سینمایی پیگیر هستم نه از جشنواره و دوست دارم آثار بزرگ کلاسیک ما در سینما جاری شود و اقتباس، مهم است و نظامی باید در دل سینمای ما جاری شود.

انتخاب هیأت داوری چگونه بود؟ از بازیگران جوان همچون هدی زین العادین استفاده کردید که نقدهایی به آن بود

کریستف رضاعی چند فیلم مهم را آهنگ‌سازی کرده است. بخشی از سینما موسیقی است و شعر با موسیقی پیوند عمیق دارد. محمود کلاری بیشترین آثار شاعرانه سینمای ایران را فیلم‌برداری کرده است. بیلگه جیلان معروف به سینمای شاعرانه است. فرانسیس از یونان در حوزه سینمای شاعرانه حرف برای گفتن دارد.

هدی زین‌العابدین در جلوه گاه شرق داور است بازیگر جوان، خوش فکر و محترم با یک چهره شرقی است. من به لحاظ استایل یک داور نیز مناسبت دارد. 

مهدی کرم‌پور جوان و دنیا دیده است و با فیلمسازان جوان کار کرده است. فرزاد موتمن دارد بخش زیتون شکسته را داوری می‌کند. زمان البته مهم است ما چقدر زمان داشتیم شرایطمان چه بوده است و فکر می‌کنم داوران خوبی انتخاب کردیم و باید سپاسگزار باشیم که به ما کمک می‌کنند.

انتهای خبر/