
وصیت شهيد «علیرضا دهقانی»؛
مرگ در راه خدا، آمرزش و رحمت الهی
اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید در آن جهان به آمرزش و رحمت خدا نائل شوید. آن بهتر از هر چیزی است که در حیات دنیا برای خود فراهم توان آورد.
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، شهید «علیرضا دهقانی» یکم مرداد سال ۱۳۳۶ در خانوادهای مذهبی در شهر آباده طشک دیده به جهان گشود.
دوره ابتدائی را در روستای دهقان آباد و راهنمایی را در مدرسه ابن سینا سپری نمود. برای ادامه تحصیل به نیریز مهاجرت کرد و سپس راهی شیراز شد. مدرک پایان دوره متوسطه را در یکی از دبیرستانهای شیراز دریافت کرد. دوران سربازیاش مصادف شد با اوجگیری انقلاب اسلامی.
به فرمان امام (ره) پادگان محل خدمت را ترک و در صف اول تظاهرات و راهپیماییها قرار میگیرد. در خردادماه ۱۳۵۹ به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیریز درآمد.
سپس به آباده طشک رفته و مبادرت به تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آنجا مینماید. وی در عملیات پیروزمندانه بیتالمقدس - مرحله سوم، یعنی آزادسازی خرمشهر - شرکت مینماید، و در تاریخ ۱۳۶۱/۳/۲ به فیض بزرگ شهادت نائل میشود. پیکر مطهرش در گلزار شهدای شهر آباده طشک به خاک سپردهشده است.
وصیتنامه شهید «علیرضا دهقانی» به شرح زیر است:
«و لئن قتلتم فی سبیل الله او متم، لمغفره من الله و رحمه خیر مما یجمعون و لئن متم او قتلتم لالی الله تحشرون»پ
اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید در آن جهان به آمرزش و رحمت خدا نائل شوید. آن بهتر از هر چیزی است که در حیات دنیا برای خود فراهم توان آورد. اگر در راه خدا بمیرید یا کشته شوید «غم مدارید» که به رحمت ایزدی پیوسته و بهسوی خدا محشور خواهید شد.
بارالها! خدایا! اگر تمامی عمر نکبتبار من در درگاه تو ارزش و اعتبار یکلحظه عمر خمینی عزیز را دارد صدها بار جان من را بگیر تا این چراغ راه پا برهنههای جهان یکنفس بیشتر زنده باشد.
و اما شهادت، این معمای پررمزوراز و این واژه پرمعنایی که اگر نباشد آیندهای نیست و اگر باشد در سوگ ازدستدادن بهشتیها و باهنرها و رجاییها و دستغیبها باید تا ابد گریست، شهادت راه میان بری است بهسوی الله، کشتی نجاتی است که یکلحظه انسان متعهد و پاک و الهی را بهسوی خدا عروج میدهد.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
انتهای خبر/
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!