به گزارش شیرازه، از جمله وظایفی که نقش کلیدی و اساسی در سعادت انسانها دارد، رابطه ما نسبت به امامان معصوم (علیهم السلام) است.رابطه ما با امامان معصوم به چهار وجه امکان پذیر است و به آن رابطه ولایی گفته می شود که به صورت مختصر به این چهار وجه پرداخته می شود.

ولاء معرفت: شناخت امام (ع)

شناخت خداوند در گرو شناخت امام (علیه السلام) است. امام باقر (علیه السلام) می فرمایند: تنها کسی خدای عز و جل را می شناسد و می پرستد که خدا را و امام خود از ما اهل بیت را بشناسد.

این شناخت از راه مطالعه، رجوع به علما و پرسش از آنها و یاری و کمک خواستن از حضرت حق و توسل بر خود اهل بیت (علیهم السلام) حاصل خواهد شد.

از جمله چیزهایی که در سایه شناخت بدست می آید این است که بدانیم اعمال ما بر آنها عرضه می شود و معصومین (علیهم السلام) شاهد و ناظر بر کارهای ما هستند! خداوند در قرآن کریمش می فرماید: و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المومنون و ستردون الی عالم الغیب و الشهاده فینبئکم بما کنتم تعملون؛ بگو عمل کنید، خدا و پیامبرش و مومنان اعمال شما را خواهند دید و نزد خدای دانای نهان و آشکار برده خواهید شد و او از آنچه می کردید آگاهتان خواهد ساخت.
ما اگر بدانیم که یک بچه شاهد اعمال ما است، از کارهای زشت دست برداشته از او حیا می کنیم؛ حال اگر باور کنیم که معصومین (علیهم السلام) شاهد اعمال ما هستند، به یقین دست از کارهای خلاف و گناه بر می داریم.

ولاء محبت و دوستی اهل بیت(ع)

پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) فرمود: هر که دوست دارد بر کشتی نجات بنشیند و به دستگیره ی استوار چنگ آویزد و ریسمان محکم خدا را بگیرد، باید بعد از من علی را دوست بدارد و با دشمنش دشمنی ورزد و از پیشوایان هدایت که از نسل اویند پیروی کند.

ولاء نصرت و یاری: مقاومت در برابر سختی ها و بلایا

لازمه ی دوستی اهل بیت (علیهم السلام) بلا و سختی است،شرط محبت و دوستی، اطاعت و فرمان برداری است. اطاعت از امامام معصوم در سایه ی اطاعت از حضرت حق، و اطاعت از خداوند در سایه ی اطاعت نهفته است؛ درحقیقت این دو( اطلاعت از و معصومین) لازم و ملزوم یکدیگرند.

امام باقر (علیه السلام) به جابر جعفی فرمود: ای جابر! سلام مرا به شیعیانم برسان و به آنها بگو که میان ما و خدای عز و جل هیچ خویشاوندی نیست و کسی مقرب خدا نشود جز با فرمانبرداری از او. ای جابر! هر کس خدا را فرمان برد و ما را دوست بدارد همو دوست ماست و هر کس خدا را نافرمانی کند محبت ما سودش نرساند.
این تصور که دوست داشتن تنها مایه نجات انسان می شود هر چند اهل معصیت باشد، خیالی باطل و بدور از عقل و منطق است. دوستی حقیقی، پیروی و اطاعت را بدنبال می آورد.

ولاء اطاعت: اطاعت از پیامبر و اولیای او

حدود هزار و دویست سال است که امام زمان (علیه السلام) در پرده ی غیبت به سر می برند. آیا در این مدت، ولایت از ما برداشته شده است؟ آیا بدلیل اینکه امام در پرده ی غیبت هستند باید به دوران جاهلیت برگشت؟ در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و اله) به ما خبر رسیده که وقتی چند نفر به سفر می رفتند، حضرت دستور می دادند تا یکی از آنها رهبری جمع را تقبل کند و یا وقتی خود حضرت به دلیلی از شهر خارج می شدند، یکی از صحابه را جانشین می کردند تا در نبود ایشان، مردم در مشکلات به او رجوع کنند.
آیا ممکن است در دوران غیبت، که تنها عده ی قلیلی می توانند امام را دیده و با او ارتباط برقرار کنند، امت اسلام در برابر مشکلات و سختیها و هجوم دشمنان، یله و رها گردند و هر کس به رای و نظر خود عمل کند؟
بدون شک چنین اهمالی نسبت به امت، از جانب خدای حکیم و دانا و جانشینان او رخ نداده، در این دوران نیز وظیفه ی ما مشخص شده است. در زمان های گذشته و در دوران امامان معصوم (علیهم السلام) هر کس با هر زحمتی که بود یا به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم (با واسطه) با امام ارتباط برقرار می کرد و تکلیف و وظیفه ی خود را می پرسید. اما در این زمان که ظلمها و فسادها بیشتر و تشخیص حق از باطل مشکل تر شده، چگونه ممکن است بدون راهنما و رهبری شخصی عادل و با تقوی راه را از چاه تشخیص داد؟
از امام زمان (عج الله تعالی فرجه) سوال شد: بعد از شما به چه کسی رجوع کنیم؟ حضرت فرمودند: اما الحوادث الواقعه فارجعوا الی رواه حدیثنا فانهم حجتی علیهم و انا حجه الله اما در هنگام مشکلات به راویان احادیث ما رجوع کنید، آنها حجت من بر شما و من حجت خدا هستم.

بنابراین در زمان ما و در این دوران مصداق بارز راویان حدیث، مراجع تقلید و مجتهدین هستند. لذا چون در ولایت، بحث حکومت هم مطرح است، ما نمی توانیم چند حاکم داشته باشیم؛ بنابراین باید فردی که از همه آگاه تر به مسائل زمان، شجاع تر، مدیر و مدبرتر و... را انتخاب کرد؛ البته این امر بر عهده ی مجتهدین و خبرگان است.
بنا بر توصیه ولی الله الاعظم، امام زمان (عج الله تعالی فرجه)اطاعت از ولی فیقه  در طول اطاعت از ائمه ی طاهرین (علیهم السلام) می باشد