به گزارش شیرازه، «محمدکاظم انبارلویی» در سرمقاله روزنامه «رسالت» نوشت:

کفتربازی یک سرگرمی مذموم است که حاصلی جز اتلاف وقت و عمر ندارد. این بازی به این دلیل مذموم است که روی بام‌های بلند باعث آزار واذیت همسایگان می شود. اما کبوتر از دیرباز سمبل صلح و ‌آشتی و دوستی بوده است. از این لحاظ بازی و استفاده از آن نمی‌تواند امری مذموم باشد. آمریکایی‌ها کفتربازی بلد نیستند. اما در آمریکا عده‌ای ایرانی و اروپایی به این کار مشغول هستند. بلژیکی‌ها ، فرانسوی‌ها ، انگلیسی‌ها و ایتالیایی‌ها جزء تولیدکنندگان و صادرکنندگان کفتر هستند. کفتربازی یک کار مردانه است . زنان هیچ‌گاه به این بازی وارد نمی شوند و کسی یاد ندارد زنی به این عرصه وارد شده باشد. مسابقه کفتربازی قواعد خاص خود را دارد.روز مسابقه هر کفترباز، کفتران خود را پر می‌دهد، میانگین ساعات پرش ‌آنها را در ‌آسمان محاسبه می‌کنند و هر کدام بیشتر بود او برنده مسابقه است. تیرماه هر سال به این دلیل که گرم‌ترین ماه سال است زمان مسابقه است. کبوتربازان مانند یک مربی بوده که کبوتران اعضای تیم او هستند. تقلب در مسابقه کفترپرانی به این صورت است که یک کفترباز با برخی همسایگان برنامه‌ریزی می‌کند که روی پشت‌بام با تکان دادن پارچه سیاه اجازه نشستن به کبوتران ندهد تا مدت بیشتری در آسمان پرواز کنند. نام این کار مداخله بیگانگان در امر رقابت است. داور، چنین صحنه‌ای را ببیند پشت‌بام را ترک می کند و این به معنای بی‌اعتبار بودن رقابت است.
****
این دوره از انتخابات آرایش سیاسی گروه‌ها ، احزاب ، رجال سیاسی و مذهبی اضلاع رقابت، شبیه نوعی کفتربازی است که نگارنده این نوع مدل رقابت را کفتربازی سیاسی روی بام قدرت نام می‌نهم.
این رویکرد در انتخابات کنونی که ممکن است مورد رنجش مردم از باب لطمه به اقتدار و امنیت ملی شود، مذموم است. با آنکه معمول است در هر انتخابات از هر ضلع رقابت با هر ضلع سلایق سیاسی یک نفر به میدان پا بگذارد اما متاسفانه از هر ضلع 2 یا 3 یا بیشتر نامزد شده‌اند.
گردانندگان پشت پرده اصلی این دوره از رقابت‌ها ترجیح دادند تا پایان مناظره‌ها که نقطه عطف رقابت‌هاست  هر کدام چندنفر را به میدان بفرستند.
با آنکه معمول نبوده است رئیس جمهور مستقر در دور دوم رقابت‌ها نامزد مکمل، پوششی، یا نامزد دوم داشته باشد، اما ا ین دوره بر خلاف عرف رقابت‌ها این اتفاق افتاده است.
حداقل 4 نفر از ثبت نام کنندگان از جریان اصلاحات و اعتدال ،  نقش نامزد مکمل را در این باره بازی می کنند. که شورای نگهبان در احراز صلاحیت‌ها به دو تن از آنها رضایت داد.
رئیس جمهور پیشین با آنکه قبلا گفته بود نه خود وارد عرصه رقابت‌ها می شود و نه از کسی حمایت می کند به همراه دو نفر از یاران قدیم خود ثبت نام کرده است.
اصولگرایان که از سال 84 تا کنون تکثر در میان خود را پذیرفته‌اند، در قالب جبهه مردمی نیروهای انقلاب 4 نفر را به عرصه انتخابات وارد کرده‌اند.
نامزدهایی که تا آخر وقت اداری شنبه گذشته به وزارت کشور رفتند و ثبت نام کردند، فرمی را پر کرده اند که در آن پذیرفته‌اند قواعد رقابت را حین برگزاری انتخابات ، روز انتخابات یا بعد از اعلام نتیجه انتخابات رعایت کنند و به داوری احترام بگذارند هر چند برخی میزان پایبندی خود را به این قواعد و داوری گاهی تغییر می دهند و این خود نوعی بی‌صداقتی و عدم پایبندی به قانون و یک عهد و پیمان اجتماعی و سیاسی است.
تحلیلگران سیاسی در ارزیابی و تحلیل انتخابات این دوره از یک کلیدواژه استفاده می کنند و آن کلید‌واژه "پیچیده" است. وقتی سوال می شود انتخابات را چگونه می‌بینی؟ می‌گوید "پیچیده" است، نمی‌شود نظر قطعی داد.
صورت بندی نوع رقابت این دوره یک تحلیل ریاضی دارد که ظاهراً همه ابعاد و اکناف رقابت، آن را می‌دانند و به همین دلیل به مدل "کفتربازی سیاسی" روی آورده‌اند.
آن تحلیل، این است که در سال 92 رئیس جمهور مستقر با اختلاف هفت دهم درصد در دوره اول توانست اکثریت آراء را به دست آورد و در دور اول به پاستور راه یابد.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد باتوجه به کارنامه 4ساله دولت و عدم پاسخ به مطالبات اصلی مردم در حوزه معیشت و نیز عدم تحقق برنامه‌ها و وعده‌ و وعیدها، آقای روحانی با ریزش رای روبه‌روست. او در حوزه سیاست خارجی با دستاورد "تقریبا هیچ" برجام که دوستان وی به آن تفوه می کنند و در حوزه سیاست داخلی به دلیل بی‌مهری به منتقدان دلسوز و عدم رعایت حقوق شهروندی و نیز در حوزه اقتصادی به دلیل رکود ، بیکاری ، تورم ، گرانی و کاهش ارزش پول ملی ، افزایش دو برابری حجم  نقدینگی و ... با دست خالی به عرصه رقابت‌ها آمده است. کارنامه 4 ساله او و عدم توفیق‌هایش در این عرصه‌ها زیر نگاه نقادانه مردم و نخبگان قرار دارد. لذا ریزش رای او یک رقم درشت را نشان می‌دهد. به طور طبیعی بر  اثر آخرین برآوردها و نظرسنجی‌ها رئیس جمهور مستقر نمی‌تواند اکثریت را در دوره اول به دست آورد و ممکن است انتخابات به دور دوم برود.
یک تحلیل آماری و ریاضی می‌گوید اگر آقای حداد عادل در سال 92 کنار نمی‌کشید ممکن بود با  اختلاف رای ناچیزی که روحانی در دور اول به ریاست جمهوری انتخاب شد ، آراء او انتخابات را به دور دوم ببرد، لذا اگر رئیس جمهور مستقر زیر 50 درصد رای دارد اجماع در دو یا سه سوی رقابت معنی ندارد.
طبیعی است اگر یک احتمال وجود دارد که انتخابات به دور دوم برود، هر ضلع رقابت سعی می کند دو نفری که به دور دوم راه پیدا می‌کنند از خانواده سیاسی آنها باشد. فلسفه تصمیم آقای روحانی برای رضایت به "نامزد دوم" یا نامزد مکمل و پوششی همین است. انتخابات در هر نظام مردم‌سالارانه یک روش معین برای رسیدن به نتایج نامعین است . از قبل نمی توان پیش‌بینی کرد چه کسی می تواند پیروز انتخابات باشد. نتایج انتخابات اخیر آمریکا همین واقعیت را نشان داد. البته در آنجا در این دوره مراکز نظرسنجی دست به کار نظرسازی زدند تا کلینتون را برنده انتخابات اعلام کنند اما این کار جواب نداد. معمولا در کشورهایی که نظرسنجی ها
بر اساس نگاه به واقعیت و با روش‌های علمی انجام می‌شود حداقل یک هفته تا یک روز قبل از انتخابات تقریباً کشف می کنند چه کسی رای می آورد.
اکنون کبوتران صلح و ثبات در بام مردم‌سالاری از باب تحکیم اقتدار و امنیت ملی ایران به پرواز درآمده‌اند. اینکه مردم در نگاه به سپهر سیاسی کشور چه کسی را بر‌می‌گزینند، باید منتظر فرا رسیدن 29 اردیبهشت ماه، روز رأی گیری باشند. مردم هر کس را انتخاب کردند رئیس جمهور همه ملت است، باید به این انتخاب احترام گذاشت و به او تبریک گفت ، چه رئیس جمهور فعلی انتخاب شود چه فرد دیگر.
آنچه در این میان مهم است برگزاری انتخاباتی سالم، گسترده،
با نشاط و توأم با امنیت کامل است. چنین انتخاباتی می‌تواند پایه‌های اقتدار و امنیت ملی را بیش از پیش استحکام ببخشد. آن کبوتری که نهایتاً بر بام قدرت در سپهر سیاست ایران اسلامی می‌نشیند باید پیام‌آور صلح، برادری، اتحاد و همبستگی ملی باشد.