به گزارش شیرازه، «مهدی فضائلی» تحلیلگر مسائل سیاسی، در یادداشتی نوشت:

انتخاباتی با شکوه و رقابتی برگزار شد و رئیس جمهور مستقر بار دیگر مورد اعتماد اکثریت جامعه قرار گرفت.
دولت دوازدهم در شرایط ویژه و حساسی با ریاست روحانی قرار است سهم مهم خود را در پیشرفت و اعتلای کشور ایفا کند.
وضعیت اقتصادی نگران کننده،مطالبات به حق و انباشته شده مردم،شرایط حساس و پیچیده منطقه، تهدیدات امنیتی و غیر امنیتی نشانه رفته به سمت ایران و خصومت های روزافزون آمریکا نسبت به ملت و نظام،شمایی از خطیر بودن اوضاع و اولویت های مهمی را به همه یادآوری می کند.
البته از سوی دیگر فرصت های فراوان مانند منابع عظیم و بی نظیر یا کم نظیر،مردم هوشیار،علاقمند و با انگیزه برای پیشرفت و حاضر و آماده در میدان،نیروی انسانی تحصیلکرده،تجربیات بس گرانقدر،نفوذ و اقتدار بی سابقه در منطقه،امنیت بالا و از همه مهمتر امداد و نصرت الهی شامل حال این کشور،همگی آینده‌ای روشن و پراز موفقیت را نوید می دهد.
هنر بزرگ مسئولان عالی کشور و بخصوص رییس جمهور،شناخت و بهره برداری از این فرصت ها برای مقابله با تهدیدات و تصمیم گیری های سنجیده برای سرو سامان دادن به نابسامانی های اقتصادی و اجتماعی است.
در این میان اگر رئیس دستگاه اجرایی کشور به جای کاستن از حاشیه‌ها و تمرکز بر متن،و به جای توجه به اولویت‌های اصلی به اولویت های دست چندم و گاه امور مضر خود و کشور را مشغول کند معلوم است که چه درو خواهد کرد!
آقای روحانی علاوه بر رفتار و مواضع سوال برانگیز و بعضا" ساختارشکنانه ای که در دوران رقابت های انتخاباتی اتخاذ کرد،پس از پیروزی نیز گاه و بیگاه همان رفتارها را ادامه داده است.رفتارهایی که به صراحت از سوی عناصر افراطی، تند و ساختار شکن داخل کشور و همچنین از سوی چهره های فراری از مردم و پناه برده به بیگانگان مورد استقبال قرار گرفته است.این در حالی است که ایشان به دفعات رقابت ها را پایان یافته خوانده و همه را به همدلی فرا می خواند و ظاهرا" دست دوستی به سمت منتقدین دراز کرده است!
آقای روحانی از یک سو در هر سخنرانی بارها از مقام معظم رهبری و تبعیت از ایشان یاد می‌کند و از سوی دیگر هراز چندگاه مطالبی مطرح می‌کند که درست یا غلط از آن برداشت زاویه با رهبری می شود.
آقای روحانی از یک سو، گاهی نقش اپوزیسیون را بازی می‌کند و از سوی دیگر در مجالس خصوصی خود را همان روحانی ۵۷ معرفی می‌کند و آماده خادمی بزرگان!
این رفتارها و مواضع متناقض آقای روحانی در کنار نیش ها و کنایه های آزاردهنده ایشان،نه تنها امکان خوش بینی را به منتقدان نمی‌دهد بلکه موجب شده حتی برخی نزدیکان و حامیان خود او نیز به وی هشدار و تذکر بدهند.
بنابر اخبار موثق،طی دو سه هفته اخیر، هم برخی اعضای کابینه،هم برخی چهره های معقول اصلاح طلب و هم برخی حامیان سرشناس آقای روحانی به اشکال مختلف از کتبی گرفته تا شفاهی و بصورت مستقیم یا دادن پیغام، خطاها،بداخلاقی ها و کج تابی های او را به وی متذکر شده و او را انذار داده اند که ادامه این روند نتایج خوبی را برای او و کشور به دنبال نخواهد داشت!
ناصحانه به آقای روحانی توصیه می‌کنیم،اگر به هر دلیل،نقد منتقدان را برنمی تابد و به جای برفراز کردن پرچم کار و اقدام و عمل برای حل مشکلات و پاسخ به مطالبات اصلی و واقعی اکثریت مردم،حاشیه پردازی و حرف و کنایه و نیش زبان را اختیار کرده است،جادارد نصیحت مشففانه و خیرخواهانه دوستان و حامیان موثر خود را بشنود و مسیر ناهموار به ناکجا آباد را به سمت خدمت واقعی به مردم تغییر دهد و دست از اشتباه محاسباتی بردارد و از گذشتگان عبرت بگیرد!
نیروهای "واقعا""حزب اللهی و انقلابی نیز باید هوشیار باشند تا میدان بازی از کار و تلاش برای تحقق اقتصاد مقاومتی بویژه تولید و اشتغال،به حاشیه‌های فرصت سوز و خسارت بار کشانده نشود و بهانه به دست بهانه جویان داده نشود و آنان را در موضع مظلومیت قرار ندهد!
نیروهای انقلابی با عقلانیت و رعایت قانون و اخلاق و تفکیک نوع مواجهه با نیروهای درون نظام از دشمنان،اجازه ندهند حاشیه‌ها،برای ناکارآمدی ها "حاشیه امن" بسازد!