به گزارش شیرازه، «دکتر یدالله جوانی» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:

رفتارشناسی دولت یازدهم در حوزه سیاست خارجی نشان می‌دهد به‌رغم شعارهای زیبا و جذاب سر داده شده از سوی رئیس دولت و افراد مرتبط با دستگاه دیپلماسی کشور، فاصله معناداری با این اصول در پاره‌ای از موارد مشاهده می‌شود. برای اینکه فاصله مورد نظر بهتر فهم شود، به گزاره‌های زیر در یک موضوع خاص توجه شود:

۱- امریکایی‌ها با اتهامات واهی و بی‌اساس مبنی بر حمایت جمهوری اسلامی از تروریسم، اولاً ظالمانه‌ترین تحریم‌ها را علیه ملت ایران وضع کرده و ثانیاً میلیاردها دلار از پول‌های ایران را بلوکه و با حکم دادگاه‌های داخلی امریکا به عنوان غرامت برای خانواده‌های قربانیان ترور، مصادره کرده‌اند!

۲- اروپایی‌ها به تبع همان ادعاهای امریکا، تحریم‌های سنگینی را علیه جمهوری اسلامی وضع و با تحریم‌های یکجانبه امریکا در بسیاری از موارد همراهی کرده‌اند.

۳- دولت کانادا بر مبنای اتهامات واهی و اثبات نشده نسبت داده به جمهوری اسلامی ایران در موضوع حمایت از تروریسم، تاکنون دارایی‌های قابل توجهی از ایران را مصادره کرده است.

۴- دولت عربستان چند سال قبل با ادعای اینکه ایران قصد ترور سفیر سعودی در خاک امریکا را داشته، برای جمهوری اسلامی خط و نشان تا مرز اعلان جنگ کشید!

۵- اکنون امریکایی‌ها با تصویب قانون جدید تحریم‌ها که به قانون مادر تحریم‌ها شهرت یافته، به دنبال افزودن فشارها بر ملت ایران بوده، می‌خواهند سپاه را به عنوان حامی تروریسم در منطقه، تحت شدیدترین فشارها و تحریم‌ها قرار دهند!

حال با توجه به این نوع رفتارهای دولت‌های دیگر در قبال جمهوری اسلامی، دولت ایران باید در قبال حمایت کشورهای اروپایی از گروهک تروریستی منافقین چه نوع رفتاری را براساس اصول سه‌گانه عزت، حکمت و مصلحت داشته باشد؟ برخی از رفتارهای دولت یازدهم در حوزه سیاست خارجی، هم‌اکنون و با توجه به اموری بسیار شفاف، سؤال‌برانگیز و نگران‌کننده شده است. آیا جناب آقای دکتر حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور و جناب آقای ظریف به عنوان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، در ماهیت تروریستی گروهک منافقین تردید دارند؟ آیا آقایان جنایات منافقین در کشور و به شهادت رسیدن حدود ۱۷ هزار نفر با اقدامات تروریستی این گروهک را فراموش کرده‌اند؟ آیا آقایان خیانت‌ها و جنایت‌های منافقین در دوران دفاع مقدس و همراه شدن آنان با صدام بر ضد ایران را فراموش کرده‌اند؟ پرونده منافقین آنقدر کثیف و سیاه است که اساساً فراموش شدنی نیست.

شهدای محراب، شهیدان رجایی و باهنر و شهدای ساختمان حزب جمهوری اسلامی نمونه‌هایی از شهدای برجسته ترور به دست منافقین هستند. اکنون این گروهک بدنام و روسیاه که منفور ملت ایران است، از سوی دولت فرانسه به طور تمام قد حمایت می‌شود و دولتمردان فرانسه برای آنان سنگ‌تمام می‌گذارند! برگزاری نشست‌های سالانه این گروهک در پاریس، آن هم در سایه امنیت و حمایت دولت فرانسه، نمونه‌هایی از این حمایت‌هاست. اکنون سؤال مردم ایران،‌ نخبگان و دلسوزان کشور از دولت آقای روحانی و دستگاه دیپلماسی کشور این است که آیا رفتار شما در قبال فرانسه بر مبنای سه اصل عزت، حکمت و مصلحت شکل گرفته است؟

آیا رفتار جمهوری اسلامی در این خصوص نباید مبتنی بر شعارهای تدبیر و عقلانیت باشد؟ آیا فرانسوی‌ها با این نوع حمایت‌ها از گروهک تروریستی منافقین مستحق تنبیه هستند یا باید مورد تشویق قرار بگیرند؟ پاسخ این سؤال خصوصاً با توجه به رفتارهای طرف‌های مقابل در قبال جمهوری اسلامی آن هم براساس ادعاهای واهی و بی‌مبنا، روشن است.

امریکایی‌ها و اروپایی‌ها صرفاً با ادعای حمایت ایران از تروریسم، آن همه تحریم‌های ضدانسانی و خلاف حقوق بین‌الملل را علیه ایرانیان وضع کرده و در پی تشدید این تحریم‌ها هستند. حال که جهانیان بر تروریست بودن منافقین صحه می‌گذارند و اسناد جنایات منافقین با آن همه اقدامات تروریستی کاملاً وجود دارد، چگونه است که دولت آقای روحانی به جای تنبیه و مجازات دولت فرانسه به خاطر حمایت از منافقین، به تشویق و پاداش دادن به حامیان تروریسم روی آورده است؟ آیا انعقاد قراردادهای سنگین با فرانسه که به طور قطع این قراردادها از جمله قرارداد پژو ۲۰۰۸، نجات‌بخش صنعت ورشکسته و دچار رکورد شده در این کشور می‌باشد، پاداش دادن به فرانسوی‌ها نیست؟

منافقین جایی در نزد ملت ایران نداشته و هرگز نخواهند توانست چهره منفور و زشت خود را برای مردم عزیزمان تطهیر کنند، لکن غرب در پیوند با صهیونیزم و آل‌سعود به دنبال استفاده ابزاری از تمامی گروهک‌های تروریستی برای ایجاد اخلال‌های امنیتی در ایران است. پیوند بین منافقین و داعش با دیگر گروهک‌های تروریستی، دور از ذهن نیست. به طور قطع مدیریت این پیوند در صورت پدیدآیی با غربی‌ها، صهیونیست‌ها و آل‌سعود خواهد بود.

خط و نشان کشیدن دولت ترامپ برای جمهوری اسلامی و تصریح بر اینکه به دنبال تغییر رژیم در ایران است، از یک طرف و صحبت‌های صریح سعودی‌ها مبنی بر برهم زدن امنیت ایران از طرف دیگر، حکم می‌کند دولت ایران برای تأمین منافع ملی و در صدر این منافع امنیت ملی به جای تشویق فرانسوی‌ها به مجازات فرانسه به خاطر حمایت از منافقین بیندیشد. به طور قطع جدیت دولت ایران در این خصوص تغییر رفتار فرانسه را به دنبال خواهد داشت.