محمدجواد ظریف یکی از این ژنرال‌ها بود؛ وزیر امور خارجه‌ای که حتی توان درک مفاهیم زبان انگلیسی را در قرارداد مهمی مانند برجام هم ندارد. برای اثبات این مساله، کافیست نگاهی به صحبت‌های 22 مارس – 2 فروردین 96 - وندی شرمن در اندیشکده وودرو ویلسون و در حضور کاترین اشتون بیاندازیم؛ جایی که با تمسخر می‌گوید زبان اهمیت دارد!

    So Iran made an agreement to do all of  the technical things necessary to ensure that all the pass ways to fissile material are closed down, a covert supply chain could not be established, the P5+1 and European Union agreed to "lift” -which in English means "suspend” in Iranian terms means "end”, which is why we used the word "lift”; one of the things one does in diplomacy " language matters”- but to lift sanctions that applied in nuclear round but not sanctions in countering terrorism, not sanctions about human rights abuses, not sanctions about proliferation, not sanctions about weapons transfer.

در واقع دولت روحانی ژنرالی را نداشت که آنقدر سواد انگلیسی داشته باشد که بداند در یک متن تعهد آور سیاسی نه لازم که اساسا واجب است به جای لغت ها قابل تفسیری مثل (Lift) به معنی بالابردن از کلمه های غیر قابل تفسیری مثل (End)  به معنی پایان دادن که معنی آنها کاملا مشخص است استفاده کنند تا امروز امثال وندی شرمن ها طوری در کنفرانس های خود تیم مذاکره کنندگان  ایرانی  را تحقیر نکنند که گویی خود به زبان فارسی تسلط کامل دارند اما در هیچ یک از دانشگاه های ایران کسی حتی فرق (Lift) و (End) را نمی داند.

 
مشخص است که تیم مذاکره کننده کشورمان به هرحال نتوانسته و یا نفهمیده تا اقدام متناسبی در برابر این خدعه شناخته شده طرف آمریکایی انجام دهد؛ چنانکه محمد جواد ظریف 30 تیر 1394 و بعد از انعقاد توافق هسته ای در مجلس حضور پیدا کرده گفت: «اصلا تعلیق در هیچ‌جا نیامده است در هیچ جای برجام واژه تعلیق نیامده و هرکس تعلیق ترجمه کرده اشتباه ترجمه کرده است. در برجام اصلا تعلیق وجود ندارد و تاریخ اجرای لغو هم زمانی است که آژانس گزارش دهد که ایران این اقدامات کمی را انجام داده است.»
 
تحقیر ملی مردم ایران، لزوم رسیدگی به این ماجرا را بیش از پیش عیان کرده است. مجلس شورای اسلامی باید در این زمینه از وزیر امور خارجه پاسخ بخواهد که چرا سرمایه‌ی ملی اعتماد مردم کشورمان را در مذاکرات هسته‌ای حراج کرده و اینچنین باعث تمسخر طرف آمریکایی را فراهم کرده است؟ قطعا مردم ایران راضی بودند که تیم مذاکره کننده ابتدا با بودجه بیت‌المال چند ماه به کلاس آموزش زبان انگلیسی بروند و سپس وارد سخت‌ترین مذاکرات دیپلماتیک با حضور طرف‌های غربی شوند که اینچنین آبروی ایرانیان را به تاراج نگذارند.