نه به بزرگداشت کاریکاتوری روز درختکاری
هرچند کاشت نهال در روز درختکاری کار بسیار خوبیست و فواید زیادی دارد اما با یک محاسبه ساده می‌توان دریافت که سرعت تخریب باغات و جنگل‌ها و مراتع بسیار بیشتر از کاشت نهال‌های نمادین است.
شیرازه؛ درختکاری در ایران دارای پشتوانه ای از علایق ملی و سنت تاریخی است، طبق مستندات تاریخی ایرانیان باستان، جشن‌های خاصی داشتند و در این جشن ها به درختکاری پرداخته و به خاک و زراعت احترام می‌‌گذاشتند. امروزه بیشتر کشورهای دنیا روز درختکاری را محترم شمرده و در این روز به کاشتن درخت‌ها و نهال‌های متفاوت اقدام می‌کنند. البته تاریخ این روز با توجه به آب و هوای هر کشور متفاوت است و بیشتر سعی می‌کنند تا درمواقعی از سال این کار را انجام دهند که درخت قابلیت رشد کردن داشته باشد.
در کشور ما 15 اسفند ماه به عنوان روز درختکاری شناخته شده و مردم با حضور در پارک‌ها، جنگل‌ها و اقصی نقاط شهر اقدام به کاشت نهال‌های جوان می‌کنند. ایرانی‌ها هر سال با کاشت درخت به استقبال سال نو رفته و در واقع با این کار نمادین در آستانه بهار زندگی را به زمین باز می‌گردانند.
در ایران بزرگترین و مردمی‌ترین پویش درختکاری، پویش "یه عالمه درخت" است. این پویش طی دو سال تعداد 8 میلیون نهال کاشته است. "یه عالمه درخت" در اسفند 95 با طرح ایده جدید، افراد را در فضای مجازی قادر ساخت با استفاده از یک ربات تلگرام، اقدام به ساخت پوستر شخصی حمایت شان از پویش کنند و با انتشار آن در فضای اینستاگرام 10 نهال به این پویش کمک کنند. این طرح مورد استقبال بسیاری قرار گرفته و درزمان کوتاهی بزرگترین پویش فارسی زبان و یکی از بزرگترین پویش های دنیا شد. اما به نظر می‌رسد در کنار این تلاش های مفید و مثبت پویش‌هایی برای نه به بزرگداشت کاریکاتوری روز درختکاری نیز لازم است.
در ایران روز ۱۵ تا ۲۲ اسفند ماه به عنوان «هفته منابع طبیعی» نامگذاری شده است که نخستین روز این هفته یعنی ۱۵ اسفند «روز درختکاری» است. انصاف نیست فقط با برنامه‌های نمادین روز درختکاری سایر برنامه‌های هفته منابع طبیعی تحت الشعاع قرار بگیرد. معمولا بعد از برنامه کاشت نهال کمتر شاهد برنامه‌هایی با محوریت سایر موضوعات مهم و پرچالش منابع طبیعی هستیم وتمام این موضوعات زیر سایه سنگین درختکاری‌های نمادین گم می‌شوند.
ازطرفی هرچند کاشت نهال در روز درختکاری کار بسیار خوبیست و فواید زیادی دارد اما با یک محاسبه ساده می‌توان دریافت که سرعت تخریب باغات و جنگل‌ها و مراتع بسیار بیشتر از کاشت نهال‌های نمادین است. روز درختکاری و هفته منابع طبیعی فرصت خوبیست که به چالش‌های این عرصه توجه شود. به راستی سالانه چقدر از باغ‌های شهر وکشور تخریب می‌شوند؟ واقعا سالی یک روز با کاشتن چند نهال می‌توان با آسیب‌های ناشی از جای خالی باغ‌های پردرخت و درختان کهنسال مقابله کرد؟ ذره ای توازن بین سرعت و وسعت تخریب باغات ومراتع در سال و تعداد کاشت نهال‌ها وجود دارد؟ این روز نمادین برای مطرح شدن و مقابله کارشناسی با علل این مشکلات هم هست که متاسفانه در هیاهوی کارهای نمادین هیچ توجهی به این مسائل اساسی نمیشود.
علاوه برآن جای سوال است که چقدر از این نهال‌هایی که در روز درختکاری توسط مسئولان مختلف کاشته می‌شود عمرشان به بیش از یکسال تجاوز می‌کند؟
همچنین به نظر می‌رسد در کنار برنامه مفید و جالب توزیع نهال رایگان لازم است اطلاعاتی درباره شرایط کاشت نهال و بوم لازم برای رشد و نمو نهال‌ها هم به متقاضیان ارائه شود، وگرنه در عرض چند روز این نهال و تمام آرزوها و اهدافی که برای برنامه‌های نمادین روز درختکاری درنظر گرفته شده، از بین خواهد رفت. بگذریم از اینکه افراد مجرب و متخصص در امر درختکاری و باغداری درباره مرغوبیت نهال‌هایی که در این مناسبت‌ها توزیع می‌شود هم حرف‌های زیادی دارند.
ای کاش متولیان امر یکبار برنامه بازدید از نهال های کاشته شده در روز درختکاری سال یا سال‌های قبل را برگزار می‌کردند، طبیعتا تاثیراینگونه برنامه‌ها از برنامه نمادین کاشت نهال خیلی بیشتر خواهد بود.
در کشور ما 15 اسفند ماه به عنوان روز درختکاری شناخته شده و مردم با حضور در پارک‌ها، جنگل‌ها و اقصی نقاط شهر اقدام به کاشت نهال‌های جوان می‌کنند. ایرانی‌ها هر سال با کاشت درخت به استقبال سال نو رفته و در واقع با این کار نمادین در آستانه بهار زندگی را به زمین باز می‌گردانند.
در ایران بزرگترین و مردمی‌ترین پویش درختکاری، پویش "یه عالمه درخت" است. این پویش طی دو سال تعداد 8 میلیون نهال کاشته است. "یه عالمه درخت" در اسفند 95 با طرح ایده جدید، افراد را در فضای مجازی قادر ساخت با استفاده از یک ربات تلگرام، اقدام به ساخت پوستر شخصی حمایت شان از پویش کنند و با انتشار آن در فضای اینستاگرام 10 نهال به این پویش کمک کنند. این طرح مورد استقبال بسیاری قرار گرفته و درزمان کوتاهی بزرگترین پویش فارسی زبان و یکی از بزرگترین پویش های دنیا شد. اما به نظر می‌رسد در کنار این تلاش های مفید و مثبت پویش‌هایی برای نه به بزرگداشت کاریکاتوری روز درختکاری نیز لازم است.
در ایران روز ۱۵ تا ۲۲ اسفند ماه به عنوان «هفته منابع طبیعی» نامگذاری شده است که نخستین روز این هفته یعنی ۱۵ اسفند «روز درختکاری» است. انصاف نیست فقط با برنامه‌های نمادین روز درختکاری سایر برنامه‌های هفته منابع طبیعی تحت الشعاع قرار بگیرد. معمولا بعد از برنامه کاشت نهال کمتر شاهد برنامه‌هایی با محوریت سایر موضوعات مهم و پرچالش منابع طبیعی هستیم وتمام این موضوعات زیر سایه سنگین درختکاری‌های نمادین گم می‌شوند.
ازطرفی هرچند کاشت نهال در روز درختکاری کار بسیار خوبیست و فواید زیادی دارد اما با یک محاسبه ساده می‌توان دریافت که سرعت تخریب باغات و جنگل‌ها و مراتع بسیار بیشتر از کاشت نهال‌های نمادین است. روز درختکاری و هفته منابع طبیعی فرصت خوبیست که به چالش‌های این عرصه توجه شود. به راستی سالانه چقدر از باغ‌های شهر وکشور تخریب می‌شوند؟ واقعا سالی یک روز با کاشتن چند نهال می‌توان با آسیب‌های ناشی از جای خالی باغ‌های پردرخت و درختان کهنسال مقابله کرد؟ ذره ای توازن بین سرعت و وسعت تخریب باغات ومراتع در سال و تعداد کاشت نهال‌ها وجود دارد؟ این روز نمادین برای مطرح شدن و مقابله کارشناسی با علل این مشکلات هم هست که متاسفانه در هیاهوی کارهای نمادین هیچ توجهی به این مسائل اساسی نمیشود.
علاوه برآن جای سوال است که چقدر از این نهال‌هایی که در روز درختکاری توسط مسئولان مختلف کاشته می‌شود عمرشان به بیش از یکسال تجاوز می‌کند؟
همچنین به نظر می‌رسد در کنار برنامه مفید و جالب توزیع نهال رایگان لازم است اطلاعاتی درباره شرایط کاشت نهال و بوم لازم برای رشد و نمو نهال‌ها هم به متقاضیان ارائه شود، وگرنه در عرض چند روز این نهال و تمام آرزوها و اهدافی که برای برنامه‌های نمادین روز درختکاری درنظر گرفته شده، از بین خواهد رفت. بگذریم از اینکه افراد مجرب و متخصص در امر درختکاری و باغداری درباره مرغوبیت نهال‌هایی که در این مناسبت‌ها توزیع می‌شود هم حرف‌های زیادی دارند.
ای کاش متولیان امر یکبار برنامه بازدید از نهال های کاشته شده در روز درختکاری سال یا سال‌های قبل را برگزار می‌کردند، طبیعتا تاثیراینگونه برنامه‌ها از برنامه نمادین کاشت نهال خیلی بیشتر خواهد بود.
نظرات بینندگان
