پیشنهاد عجیب در روز پاسدار؛ «دین و انقلاب» را کنار بگذارید
به گزارش شیرازه، خبرگزاری ایسنا روز جمعه گذشته و همزمان با روز پاسدار، صحبتهای فردی به نام «حجتالاسلام والمسلمین نبوی» را منتشر کرد که تحت عنوان عضو اندیشکده الگوی ایرانی_اسلامی پیشرفت در یک همایش گفته است: «وقتی فردی روسری سر چوب میزند، رفتار وی باید به عنوان یک فعل نگریسته شود تا کرامت وی نیز رعایت شود تا بتوانیم فعل این فرد را درمان کنیم، اما متاسفانه وقتی مساله به صورت حق و باطلی نگاه میشود، موضوع اصل کرامت مخدوش میشود!»
او در ادامه ضمن انتقاد از بحث بر سر حق و باطل در جامعه، همچنین تصریح میکند: «نیازمند پالایش گسترده ساختاری و مبنایی در قوای سه گانه هستیم تا بنیانهای این ساختار تغییر کند. انقلابی بودن یا نبودن یا دینی بودن و نبودنها باید کنار گذاشته شود. باید مساله "کرامت" را به عنوان روح و درون مایه عزم ملی در آوریم و در سطح جامعه نهادینه کنیم.»
این فرد همچنین اظهار میکند: متاسفانه در حال حاضر از اولین نقطه مبنا تا آخرین حرکت اجتماعیمان دچار مشکل است!
*ما قضاوت درباره اظهارات این فرد را به عهده مخاطبان محترم واگذار میکنیم...
اما ذکر این نکته گفتنیست، که مدعای کنار گذاشتن انقلابی بودن و طرد نگاه معیاری به آن مساوی با اینست که دیگر خبری از امنیت و پیشرفت کشور نخواهد بود. دیگر کسی جانش را در مرزها فدای مردم نمی کند، دیگر کسی از خدمتگزاری مجاهدانه و مدیریت جهادی به مردم سخنی نخواهد گفت و کسی هم برای حفظ امنیت مردم و منافع نظام، به خارج از مرزها نخواهد رفت.
چه اینکه تمام این مقولات برخاسته از تفکر انقلابی در شعوب مختلف اراده و تفکر و مدیریت و روحیه و... و در ادامه خواست انقلابی بودن است.
همچنین، مقام معظم رهبری، ۲ سال قبل در بیانات خود در سالگرد ارتحال امام راحل پیرامون مفهوم «انقلابی بودن» بعنوان یکی از صفات بزرگ امام خمینی(ره) فرمودند:
«انقلاب یک کلمه است و در دل آن حقایق بیشماری وجود دارد؛ امامِ انقلاب یعنی پیشوای همهی این خصوصیّاتی که کلمهی انقلاب متضمّن آن است. قدرتهای مادّی هم که نسبت به امام همواره غضبناک بودند، عصبانی بودند و البتّه میهراسیدند از امام بزرگوار، بیشتر بهخاطر این صفت بود: صفت انقلابیگری امام؛ با این خصوصیّتِ او دشمن بودند. امروز هم دشمنان ملّت ایران با خصوصیّت انقلابیگری او خصومت دارند و دشمنند. اساساً قدرتهای مادّی از کلمهی انقلاب وحشت میکنند؛ از کلمهی «انقلاب اسلامی» وحشت میکنند، میهراسند، میرَمند. فشارهایی هم که وارد میکنند، بهخاطر انقلابیگری است؛ شرح خواهم داد که انقلابیگری متضمّن چه مفاهیم و معانی و خطّمشیهایی است؛ حق دارند که بترسند. فشارها البتّه با بهانههای مختلف وارد میشود؛ گاهی با بهانهی هستهای، گاهی با بهانهی حقوق بشر و بهانههایی از این قبیل، امّا حقیقت قضیّه عبارت است از همین که دشمنان ملّت ایران و دشمنان ایران اسلامی از خصوصیّت انقلابیگری واهمه دارند و نگرانند. در همین اواخر، در چند ماه قبل از این، یک سیاستمدار آمریکایی گفت: ایران بهخاطر انقلاب اسلامی تحریم است؛ اصل تحریم مربوط به انقلاب ۱۹۷۹ -یعنی انقلاب سال ۵۷- است! این یک حقیقت است.»
او در ادامه ضمن انتقاد از بحث بر سر حق و باطل در جامعه، همچنین تصریح میکند: «نیازمند پالایش گسترده ساختاری و مبنایی در قوای سه گانه هستیم تا بنیانهای این ساختار تغییر کند. انقلابی بودن یا نبودن یا دینی بودن و نبودنها باید کنار گذاشته شود. باید مساله "کرامت" را به عنوان روح و درون مایه عزم ملی در آوریم و در سطح جامعه نهادینه کنیم.»
این فرد همچنین اظهار میکند: متاسفانه در حال حاضر از اولین نقطه مبنا تا آخرین حرکت اجتماعیمان دچار مشکل است!
*ما قضاوت درباره اظهارات این فرد را به عهده مخاطبان محترم واگذار میکنیم...
اما ذکر این نکته گفتنیست، که مدعای کنار گذاشتن انقلابی بودن و طرد نگاه معیاری به آن مساوی با اینست که دیگر خبری از امنیت و پیشرفت کشور نخواهد بود. دیگر کسی جانش را در مرزها فدای مردم نمی کند، دیگر کسی از خدمتگزاری مجاهدانه و مدیریت جهادی به مردم سخنی نخواهد گفت و کسی هم برای حفظ امنیت مردم و منافع نظام، به خارج از مرزها نخواهد رفت.
چه اینکه تمام این مقولات برخاسته از تفکر انقلابی در شعوب مختلف اراده و تفکر و مدیریت و روحیه و... و در ادامه خواست انقلابی بودن است.
همچنین، مقام معظم رهبری، ۲ سال قبل در بیانات خود در سالگرد ارتحال امام راحل پیرامون مفهوم «انقلابی بودن» بعنوان یکی از صفات بزرگ امام خمینی(ره) فرمودند:
«انقلاب یک کلمه است و در دل آن حقایق بیشماری وجود دارد؛ امامِ انقلاب یعنی پیشوای همهی این خصوصیّاتی که کلمهی انقلاب متضمّن آن است. قدرتهای مادّی هم که نسبت به امام همواره غضبناک بودند، عصبانی بودند و البتّه میهراسیدند از امام بزرگوار، بیشتر بهخاطر این صفت بود: صفت انقلابیگری امام؛ با این خصوصیّتِ او دشمن بودند. امروز هم دشمنان ملّت ایران با خصوصیّت انقلابیگری او خصومت دارند و دشمنند. اساساً قدرتهای مادّی از کلمهی انقلاب وحشت میکنند؛ از کلمهی «انقلاب اسلامی» وحشت میکنند، میهراسند، میرَمند. فشارهایی هم که وارد میکنند، بهخاطر انقلابیگری است؛ شرح خواهم داد که انقلابیگری متضمّن چه مفاهیم و معانی و خطّمشیهایی است؛ حق دارند که بترسند. فشارها البتّه با بهانههای مختلف وارد میشود؛ گاهی با بهانهی هستهای، گاهی با بهانهی حقوق بشر و بهانههایی از این قبیل، امّا حقیقت قضیّه عبارت است از همین که دشمنان ملّت ایران و دشمنان ایران اسلامی از خصوصیّت انقلابیگری واهمه دارند و نگرانند. در همین اواخر، در چند ماه قبل از این، یک سیاستمدار آمریکایی گفت: ایران بهخاطر انقلاب اسلامی تحریم است؛ اصل تحریم مربوط به انقلاب ۱۹۷۹ -یعنی انقلاب سال ۵۷- است! این یک حقیقت است.»
مشرق
نظرات بینندگان