این پژوهشگر و استاد دانشگاه شیراز افزود: بر پایه نقشه های مطالعاتی در منطقه ارسنجان ، آب چشمه های بناب، چشمه حسنی، چشمه خونی و چشمه شیرخان و دیگر چشمه های کوچک میان آنها، از کوههای دامنه جنوبی شهر ارسنجان که از گردنه کمین تا کمال آباد گسترده شده است فراهم می شود.

وی ادامه داد: آب بخشی از کوه های جنوب ارسنجان، بیشتر در دشت فاروق و سیدان شهرستان مرودشت زهکش می شود و ب این ترتیب بخشی از آب های آهکی در دشت ارسنجان و بخشی در دشت سیدان و فاروق وارد می شود.

رئیس مرکز پژوهش‌های علوم جوی و اقیانوسی دانشگاه شیراز ادامه داد: روند سطح آب زیر زمینی در همه دشت های این منطقه منفی و نزولی است، پایین افتادن سطح آب در دشت نقش بنیادینی در پایین  افتادن سطح آب در آهکها دارد. با پایین افتادن سطح آب  دشت ها، باعث پایین افتادن تراز سطح آب در آهک ها و از آب درون آهکها کاسته می شود.

ناظم السادات گفت: پایین افتادن سطح آب در پایین دست ارسنجان و در نزدیکی علی آباد ملک و در زیردست این کوه ها بسیار پرگزند است و نقش اساسی در خشکیدگی چشمه بناب دارد.

استاد دانشگاه شیراز با بیان اینکه پیش از این افتادگی سطح آب در این چاه ها خشکیدگی دیگر چشمه ها را موجب شده بود اظهار داشت: افت سطح آب در این بخش از دشت می تواند بیش از جاهای دیگر، افت سطح آب در کوه های پیرامونی و بویژه آهک های بالا دست را در پی داشته باشد.

وی اضافه کرد: آب در بخشی از این شهرستان از سال 1375 تا 1390 از  تراز نزدیک به 1575 متر به تراز نزدیک به 1520متر پایین افتاده است. بررسی ها نشان می دهد که نزدیک به پنجاه و پنج متر در 15 سال افت سطح آب سفره وجود داشته است. با این روند افت، دیگر آبی در آهک ها نمی ماند تا از  چشمه ها خارج شود.

رئیس مرکز پژوهش‌های علوم جوی و اقیانوسی دانشگاه شیراز بیان کرد : به دیگر سخن، راه افتادن آب چشمه بناب در گرو کم کردن پمپاژ بی رویه آب در دشت ارسنجان بویژه در بخشهای پایینی شهر ارسنجان تا نزدیک  علی آباد ملک و تا کمال آباد است.

ناظم السادات گفت: بدون مدیریت برداشت از این چاه ها همه دشت منطقه ارسنجان در خطر نابود شدن منابع آب، گرسنگی، فقر و مهاجرت گسترده قرار دارد. کاهش برداشت و سیاست نکاشت (جلوگیری از کاشت محصولاتی که آب زیاد مصرف می کنند) تنها راهی است که می تواند چشمه ها را آبدار کند و مردم را از آینده ای پرگزند به دور سازد.