نوریلسک در سال 1935 به عنوان یک اردوگاه کار اجباری ایجاد شد، اما بعدها به یک شهر تبدیل شد و مردم برای زندگی و کار در معادن و صنعت متالوژی به این منطقه نقل مکان کردند.
نوریلسک در کوه‌هایی با ارتفاع 1700 متری واقع شده است. این شهر بزرگترین تولید کننده‌ی نیکل است. بیش از 20 درصد از تولید جهانی نیکل و پلاتین در این شهر واقع شده است. در این شهر مجتمع‌های بزرگ استخراج و ذوب فلزات نیز وجود دارد. صادارات نوریلسک بیش از دو درصد از تولید ناخالص داخلی روسیه را تشکیل می‌دهد.

در ابتدا کارگران معادن، زندانیانی بودند که مجبور به کار در شرایط بسیار وحشتناک و غیر انسانی بودند. امروزه نیز بخش عمده‌ی این کارگران را زندانیان تشکیل می‌دهند. از 500 هزار کارگر اجباری این منطقه، 18 هزار نفر به علت سرما و گرسنگی مردند. هنوز هم شرایط کار در معادن بهبودی چندانی نداشته است.
با این وجود، نوریلسک یکی از بدترین شهرها به لحاظ آب و هوایی است. دمای هوای این منطقه در زمستان به پایین‌تر از منفی سی درجه می رسد و در ماه‌های نوامبر و ژانویه، هیچ روز آفتابی در آن وجود ندارد. جالب است بدانید که دمای هوا در تابستان به بالای 20 درجه می رسد اما این دما برای آب کردن برف‌های منطقه کافی نیست.

اما بزرگترین مشکل نوریلسک، قبل از دمای هوا، آلودگی آن است. سالانه بیش از 4 میلیون تن مس، سرب، کادمیوم، نیکل، آرسنیک، گوگرد و سایر مواد شیمیایی سمی وارد هوای این منطقه می‌شود. شدت آلودگی منطقه به حدی است که برف گاهی به رنگ سیاه، زرد و حتی گاها صورتی درمی‌آید. حجم باران های اسیدی منطقه به اندازه‌ی کشور آلمان است. میزان دی اکسید گوگرد در هوا بسیار بالاست و تقریبا در شعاع 20 مایلی هیچ موجود زنده‌ای جز نوعی درخت توت و قارچ نادر سمی وجود ندارد. علت عدم وجود هیچ گیاهی در منطقه ساده است، خاک این منطقه به مانند هوا، آلوده است و تنها مزیت خاک منطقه، مواد معدنی موجود در آن به منظور استخراج از آن است.
میانگین امید به زندگی در میان ساکنان این شهر ده سال کمتر از میانگین امید به زندگی در کشور روسیه است. ساکنان این منطقه از بسیاری از بیماری تنفسی، سرطان و انواع بیماری‌های پوستی رنج می‌برند و تنها 4 درصد از بزرگسالان این شهر سالم هستند.

واضح است کسانی که در نوریلسک زندگی و کار می‌کنند تنها برای پول در اینجا مانده‌اند اما حتی کسانی که به طور داوطلبانه به این شهر مهاجرت کرده‌اند نیز در تلاش برای فرار از اینجا است. ترک این شهر به آسانی امکان پذیر نیست به ویژه برای ساکنان مسن‌تر که دارای حقوق بازنشستگی، خانواده و خانه هستند. قیمت ملک در این شهر بسیار پایین است و به این معنی است که نمی‌توانید شهر را ترک کنید زیرا تقریبا امکان خرید ملک در مناطق دیگر وجود ندارد.
قسمت غم‌انگیز ماجرا این است که مردم این شهر برای شرکت‌های استخراج و معادن کار می‌کنند و حقوق آنها نیز دوباره به جیب این شرکت‌ها باز می‌گردد، زیرا تمامی مغازه‌ها و فروشگاه‌هایی که محصولات مورد نیاز مردم را می‌فروشند متعلق به این شرکت‌ها هستند.

آیا از وجود چنین شهر افسرده‌ای در دل روسیه خبر داشتید؟ ایا حاضر هستید کشور خودمان را ترک کنید و در این منطقه زندگی کنید؟