شیرازه گزارش میدهد:
بازار هنرهای سنتی، ظرفیت بالقوه فارس در راستای اقتصاد مقاومتی
تذهیب، نگارگری، خاتمکاری و دیگر هنرهای سنتی ایران ظرفیت فراوانی را برای اشتغالزایی و بهبود فضای کسب و کار دارند اما همین امر با بیتوجهی متولیان فرهنگی روبهرو شده است.
به گزارش شیرازه، کارآفرینی با صادرات «هنرهای سنتی ایرانی»، میتواند یکی از راههای موثر در راستای اقتصاد مقاومتی باشد. همچنین خوداشتغالی در این حوزه نیز نه تنها به بهبود فضای کسب و کار میانجامد، بلکه تاثیری شگرف، بر افزایش آشنایی مردم جهان ازهنرهای سنتی ایران خواهد گذاشت.
با همه اینها، هنرمندانی که در زمینه هنرهای سنتی ایرانی ازجمله تذهیب، خاتمکاری، نگارگری، منبت کاری و غیره فعال هستند فاصله وضعیت کنونی بازار هنر را تا نقطه مطلوب بسیار زیاد میدانند. اغلب آنها بر این باورند که اگر قرار است هنرمندان، در راستای اقتصاد مقاومتی و بهبود رونق بازار؛ وارد میدان شوند، احتیاج به همراهی سطوح مختلفی از مدیریت کلان فرهنگی را خواهد داشت.
آیا مشکلات این حوزه را باید در عدم کارآمدی متولیان فرهنگی جست که نتوانستهاند از ظرفیتهای اقتصادی صادرات کالاهای بومی ایران استفاده کنند؟ آیا هنرمندان نیز برای تحقق این امر مطالبهای داشتهاند؟ چرا وقتی که تقاضای زیادی برای خرید و فروش هنرهایی مانند تذهیب در خارج از ایران وجود دارد، همچنان حرف از بازار بیرونق هنر میزنیم؟!
یکی از هنرمندان نگارگر و تذهیبگر شناختهشده شیراز در گفتوگو با خبرنگار شیرازه میگوید: نه تنها در خارج از ایران بلکه در درون کشور هم فروش هنرهای سنتی میتواند به بازار عرضه و تقاضا وارد شود و در نتیجه رونق فضای کسب و کار را به همراه داشته باشد.
حمید رضا رفعتی با اشاره به این که کارشناس مسئولان برخی از ادارات فرهنگی از جمله اداره صنایع دستی آنگونه که میبایست برای حل مشکلات هنرمندان تلاش نکرده اند بیان می کند: اگر بخواهیم به جایی برسیم که بازار هنرهای ایرانی آنچنان توانمند باشد که برای کسب در آمد بر آن اتکا کنیم، باید نگاه تنگنظرانه کارشناسان ادارای به این موضوع تغییر کند.
رفعتی میگوید: استفاده از کالای فاخر ایرانی نیازمند ایجاد شرایط فرهنگی ست که مصرف کننده با تکیه بر باورهای خود برای خرید یک اثر هنری مانند یک تابلو تذهیب « احساس نیاز» کند. به وجود آوردن این احساس نیز رسالتی است که باید رسانه ها بر عهده داشته باشند.
نقش رسانه
حمیدرضا رفعتی در همین رابطه ادامه میدهد: رسانهها نقش بسیار مهمی را در راستای فرهنگسازی برای مردم دارند. در رسانههای ما به خصوص رسانه ملی باید اهتمام بیشتری بر مصداقهای های فرهنگ ایرانی از جمله هنرهایی مانند تذهیب ورزیده شود چرا که در غیر این صورت نه تنها هنرمندان این حوزه خانه نشین میشوند بلکه آنچه را هم که داشتهایم فراموش خواهیم کرد!
وی معتقد است: با کسب مهارتهای لازم و تخصص میتوان با یک برش مقوا و کمی رنگ، آثاری را خلق کرد که نه تنها حجم صادرات را افزایش میدهد بلکه زمینهای را برای تعاملات فرهنگی سایر کشورها با ایران اسلامی را فراهم میکند.
رفعتی میگوید: هنری که در ایران با بیتوجهی مسئولان رو به رو شده است در خارج از کشور به ویژه در کشورهای همسایه ارزش بسیاری دارد. در برخی از کشورها یک تابلو تذهیب و یا نگارگری میتواند تا چندین میلیون قیمت داشته باشد. آیا در وضعیت معیشتی کنونی مردم نباید مسئولان به این ظرفیت بالقوه توجه داشته باشند؟
یک هنرجوی جوان که چند سالی است برای کسب مهرات های هنری به کارگاههای آموزشی خاتم کاری میآید به خبرنگار شیرازه میگوید: هنر خاتم را نه برای کسب درآمد بلکه برای عشق و علاقه شخصی خودم به این هنر فرا میگیرم اما در طول این چند سال آموزش پیشنهادهای فراوانی برای کار از سوی کشورهایی مانند ترکیه به من شده است.
داوود آرمانخواه که در پایتخت ساکن است بر این باور است که وضعیت فروش آثار هنری سنتی ایرانی در حراجهای هنری که در سطح جهان برگزار میشود بسیار درخشان است در حالی که در خود ایران حتی یک نمایشگاه ملی هم در این رابطه برگزار نشده است.
این هنرمند جوان استان فارسی درآمد میانگین حاصل از فروش یک گلدان خاتم کاری شده معمولی را در کشور امارات معادل حقوق یک ماه یک کارگر میداند و میگوید: باعث تاسف است که در کشورم، اداره میراث فرهنگی این چنین کم لطفی هایی را در حق مردم میکند و به جای حمایت مادی و معنوی از هنرمندان این حوزه، چشم را بر ظرفیتهای جوانان بسته اند.
از زبان خریداران
در بازار وکیل شیراز، گردشگری از کشور اتریش به دنبال یک اثر هنری منحصر به فرد میگردد که هم نماینده فرهنگ ایرانی باشد و هم بتوان از آن به عنوان یک ابژه هنری در محل زندگی استفاده کرد. وی که لئون اشمیتز نام دارد میگوید: در اروپا، و نزد عوام هنرهای شرقی به خصوص هنرهای ایرانی کمتر شناخته شده است با این حال هم ساختار آموزشی و هم رسانهها تلاش میکنند مردم را با این هنرها آشنا کنند. البته این را نیز اضافه کنم که حراجهایی که سالیانه برگزار میشود، معرف خوبی برای این نوع آثار است.
این گردشگر که به گفته خودش چند سال اخیر نیز به شیراز آمده است میگوید: برای اولین بار که به این شهر آمدم، آنچنان در رنگهای گلیم و فرش ایرانی غرق شدم که تصمیم گرفتم مطالعه عمیقی را در رابطه با فلسفه هنر ایران شروع کنم.
وی در انتها با اشاره به فروش بالای تابلوهای تذهیب شده در حراج های اتریش به خبرنگار شیرازه میگوید: آنچه که برای بسیاری از مردم خاورمیانه از جمله ایران یک کالای هنری ساده است، برای یک اروپایی دانشنامهای است برای شناخت تمدن ایران و اسلام.
نظرات بینندگان