آغاز دهه کرامت و تداوم بیتوجهی شهرداری شیراز به مناسبتهای مذهبی
بازهم سومین حرم اهل بیت علیهم السلام در ایران اسلامی بر اثر بی تدبیری مسولان شهری و دست اندکار برگزاری برنامه های مذهبی در آغاز دهه کرامت شاهد عدم تبلیغات مناسب و پر رنگ و فضا سازی و آذین بندی شهری متناسب با این ایام است.
به گزارش شیرازه، کافیست در خیابانهای این کلان شهر چرخی بزنید تا متوجه شوید که نه از ریسه های رنگی و چراغانی بلوارها خبری است و نه از نصب پرچم بر روی تقاطع های غیر هم سطح!
شهرداری شیراز و در راس آن سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی که متولی این مهم با بسیج کردن امکانات مناطق ۱۱ گانه شهرداری است بی شک تعلل کرده و برنامه ای برای فضا سازی شهری نداشته است که اگر داشت باید آثارش به چشم می آمد!
البته وقتی به مسوولین شهرداری رجوع کنید آمار زدن صرفاً چند متر بنر را با آب و تاب ارائه میدهند که انگار چه کرده اند و فضا سازی شهری در مناسبت های مذهبی را در نهایتاً در نصب تعداد انگشت شمار بنر آن هم بدون محتوای خاصی مطرح می کنند.
از سوی دیگر کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر شیراز نیز که باید چنین مناسبت های مهمی را در شهر مدیریت کرده و برای آن برنامه ریزی داشته باشد همچنان که شهردار شیراز قبلا نیز در اظهاراتی گفته بود بیشتر مشکل فرهنگی شهرداری از کمیسیون فرهنگی است, در خواب غفلت به سر می برد و جز تعدادی عکس از جلسات بی محتوا و بی سود در اصفهان و دیگر شهرها و انداختن عکس یادگاری رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر با این و آن گویا قرار نیست چیزی عاید کلان شهر شیراز و سومین حرم اهل بیت علیهم السلام شود.
از دست اندرکاران بزرگداشت دهه کرامت نیز باید گلایه کرد که چرا مبحث فضا سازی شهری را دراین ایام از شهرداری مطالبه نکرده اند و اگر کرده اند چرا کم کاری این نهاد در اجرای تعهداتش دراین زمینه را اطلاع رسانی نکرده اند؟
دهه کرامت که با میلاد سراسر نور حضرت فاطمه معصومه (س) آغاز و با گرامیداشت مقام حضرت احمدبن موسی شاهچراغ(ع) و درنهایت به میلاد باسعادت هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) ختم می شود ودر سراسر کشور برای آن برنامه ریزی مناسب صورت می پذیرد, چگونه است که در شیراز که یکی از سه ضلع برگزاری این دهه پر خیر و برکت در کشور است باید شاهد سکوت و مظلومیت نه تنها در برنامه های محتوایی,جشن های محله ای و منطقه ای باشیم بلکه حداقل در ظاهر شهر هم هیچ رنگ و بویی از این دهه در فضا سازی شهری به چشم نمی خورد.
خطاب به آنهایی که رگ گردنشان برای اعتراض به اجرای اپرای سعدی و تک خوانی زنان پیش دیدگان همگان باد می کند و یا برای بزرگداشت فلان نویسنده و شاعر با جمعیت های نهایتاً ۱۰۰ نفره و صرف هزینه های هنگفت از پول عوارض مردم این شهر اقدام می کنند و یا با نمایش فیلم های اروپایی آن هم با صحنه های غیر اخلاقی موافقند باید پرسید که چرا برای دهه کرامت با همان انرژی و وسواس به صحنه نمی آیند و اقدام نمی کنند؟
به هرحال قصور در فضا سازی و آذین بندی شهر شیراز در دهه کرامت متوجه شهرداری شیراز است و این نهاد باید بکوشد در وقت باقی مانده آنچه که شایسته بزرگداشت این ایام و تکریم فرزندان بزرگوار امام موسی کاظم علیه السلام در ایران اسلامی است به جا آورده تا شاهد بی اعتنایی به این مهم نباشیم.
نظرات بینندگان