(آخرین وصیت یک ساعت قبل از شهادت در شب هشت محرم)



نيز با ايمان به نيابت امام خمينى و رهبرى برحق و شايسته ايشان كه‌ زمينه ساز ظهور حضرت مهدى (عج) مى باشد و اسلام واقعى را شناساندند و تلاش مى نمايند تمام مستضعفين به سعادت برسانند و بر اثر الطاف خداوند كه نمى توانم سپاس نعمتهايش را به جا آورم، قدم در راه گذاشتم و به اميد آنكه به لطف و كرم خداوند تبارك و تعالى بتوانم خدمت كوچكى به اسلام و انقلاب اسلامى ايران بنمايم.
 زيرا چگونه مى توان ادعاى مسلمان بودن و پيرو امام خمينى‌ بودن را نمود و در جبهه‌اى كه امام فرمودند اسلام در مقابل كفر قرار گرفته حضور نداشته باشم و انقلاب اسلامى را يارى ننمايم هنگاميكه به انديشه هاى امام خمينى وآثار انقلاب اسلامى مى انديشم ، مى گويم اى كاش هزاران جان داشتم كه درراه اسلام مى دادم

درپايان از زحمات شبانه روزى پدرم و مادرم كه نسبت به پرورش من انجام داده اند نهايت تشكر مى نمايم و وصيت من بر شما مادر عزيز و قهرمان اين است چنانچه خوش وقتی و شادى مرا بخواهى خواهشمندم پس از شهادتم گريه و زارى ننماييد و سعى كن عوض شيون و زارى خواهرانم را طورى بزرگ و تربيت نمايى كه زينب وار باشند وهم برادران عزيزم را كه به اندازه تمامى كوهها وسنگهاى بيابان آنهارا دوست دارم پرورش دهيد به آن‌ها بگوييد كه راه من را ادامه دهند وهميشه پشتيبان اسلام عزيز باشند .

اما پدر من مى دانستم كه شما كوچكترين كارى را به من واگذار نمى نمودى واين محبت شما نسبت به من بود من درود مى فرستم بر شما پدر عزيز و مادر مهربانم كه اجازه داديد من به جبهه بروم وباز هم تأكيد مى كنم نگران فقدان من نباشيد زيرا شهادت آرزوى من بوده است و اگر اشكى ازچشمتان بيرون مى آيد قطره اشكتان مشت محكمى بردهان صدام و نوكران داخلى باشد.

 عشق واقعى قلب من نسبت به داييهايم رمضان وشهريار ودايى مشهدى نصرالله اكبرپور ومشهدى حسين ويوسف وخاله هايم وخويشان وهمسايگان ودوستان آنقدر زيادبوده كه فكر كنم به سنگينى درياهاى خليج فارس باشد بنابراين پس ازشهادتم درمراسم ختم سلام من را به يكايك آنها برسانيد وهم چنين عموهايم وپسرعموهايم را يك به يك سلام برسانيد وبگوييد فرزند قهرمان برادرت درنزد خدارفته وطلب آمرزش جهت عبدالرضا را نموده است.