زهرا نیکنام: آبرویی که در جامعه دارم، همه از برکت قرآن است/ شیرینی و حلاوت حفظ قرآن، برایم جذاب و دوست داشتنی بود
به گزارش شیرازه، ماه مبارک رمضان؛ ماهی که ابتدایش رحمت، میانه‌اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم است، ماهی که درهاى آسمان در شب اولش باز می‌شود و تا شب آخر آن بسته نخواهد شد، ماهی که اگر بنده می‌دانست [چه چیزی در این ماه وجود دارد] آرزو می‌کرد تمام سال، ماه رمضان باشد.
ماه مبارک رمضان به جهت نزول قرآن کریم در آن و ویژگى هاى منحصرى که دارد در میان ماه هاى سال قمرى برترین ماه است. به همین مناسبت در پایگاه خبری تحلیلی شیرازه بنا داریم هر روز با یکی از حافظان کلام وحی گفتگویی داشته باشیم، مصاحبه های مفصلی که در آن از هر دری صحبت به میان آمده است، از آرزوهای قرآنی حفاظ کل قرآن تا ...
لطفاً خودتان را معرفی کنید.
زهرا نیکنام هستم، متولد سال ۶۰ در روستای گلستان شهرستان کازرون. سال ۸۸ همزمان با تاسیس شعبه بیت الاحزان در شهرستان کازرون و احداث خوابگاه شبانه روزی، به این مجموعه ورود کردم و جزء اولین حفاظ بیت الاحزان در کازرون هستم. وقتی حفظ قرآن را شروع کردم لیسانس ادبیات عرب داشتم و پس از آن، کارشناسی ارشد علوم قرآنی گرفتم. هم اکنون هم علاوه بر تدریس در حوزه علمیه خواهران کازرون، مدیریت موسسه بیت الاحزان شهرستان را هم برعهده دارم.
چه شد که به سمت حفظ و فعالیت قرآنی گرایش پیدا کردید؟
در دانشگاه کلاسی برای حفظ جزء ۱ داشتیم و از اینجا به حفظ علاقه مند شدم. پس از فارغ التحصیلی، به دارالقرآن رفتم و آنجا هم کمی از جزء دو را حفظ کردم. اما چون برنامه مدون و خاصی نبود بیشتر پیش نرفتیم؛ تا اینکه در سال ۸۸ موسسه بیت الاحزان در کازرون شعبه ای تاسیس کرد و از آنجا که خوابگاه هم داشت، وارد شدم و توانستم یک ساله حافظ کل قرآن شوم.
خانواده چه نقشی در موفقیت شما در این راه داشت؟
خانواده در این راه نه تنها مشکلی نداشت، که مشوق من هم بودند. اگر تشویق و حمایت خانواده نبود، شاید من موفق به حفظ کل نمی شدم.
قطعاً در این راه با سختی‌های زیادی مواجه بودید. آیا موردی پیش آمد که گاهی تصمیم بگیرید عطای حفظ و فعالیت قرآنی را به لقایش بخشید؟
از آنجا که حفظ یکساله فشرده و کاملا برنامه ریزی شده است، کمی سخت بود. اما شیرینی و حلاوتی که در حفظ قرآن بود، برایم جذاب و دوست داشتنی بود. آن تقربی که احساس می کردم به خدا دارم، لذت بخش بود.
پس از حفظ، مسئولیت‌های مختلفی بر عهده ام گذاشته شد. تدریس در حوزه علمیه، مدیریت مهد کودک و موسسه بیت الاحزان، و من خسته می شدم. گاهی دوست داشتن مسئولیت هایم کمتر می شد تا وقت بیشتری برای خودم داشته باشم؛ اما هیچ وقت از این راه خسته نشدم.
حضور در عرصه حفظ قرآن چه تحولاتی را در زندگی برای شما به همراه داشته است؟
وجهه و آبرویی که در جامعه به دست آورده ام، همه از برکت قرآن است؛ و همچنین در زندگی شخصی، عمل به آیات قرآن بسیار تاثیرگذار است اگر چه این تأثیر متناسب با عمل به قرآن است و هر چه از عمل به قرآن دورتر می‌شویم جهات منفی را به وضوح در زندگی درک می کنیم.
به عنوان یک حافظ با کدام آیات قرآن بیشتر ارتباط برقرار می کنید یا به عبارتی کدام آیات را سرلوحه زندگی روزمره خود قرار داده اید؟
آیه ای که خیلی آن را دوست دارم و به من آرامش ها خاصی می‌دهد و در کلاسها هم برای قرآن آموزان همیشه آن را بیان می کنم، آیه ۲۱۶ سوره مبارکه بقره است. اگر به این آیه ایمان و باور قلبی داشته باشیم، از هیچ پیشامدی در زندگی ناامید نمی شویم و خود را نمی بازیم. من همیشه از بیان این آیه لذت می برم.
مهمترین آرزو و هدف شما در زندگی چیست؟
آرزویم این است که کارهایم مورد قبول و رضایت خداوند باشد. آرزو می کنم که همه لذت و حلاوت و شیرینی انس با قرآن را بچشند و این توفیق نصیب همه بشود.
سطح فعالیت قرآنی در استان فارس را چگونه ارزیابی می کنید؟
از لحاظ دارالقرآن ها و موسسات قرآنی در استان که همه هم مردمی هستند، فعالیت ها خوب است. ولی از ادارات و نهادهای قرآنی در سطح استان بر اساس ظرفیت و با توجه به پتانسیلی که دارند، فعالیت کمرنگی را شاهد هستیم.
آیا شما متاهلید فرزند دارید؟ در تربیت فرزندان چگونه عمل میکنید؟
من تازه ازدواج کردم و بچه ندارم، اما آرزویم این است اگر بچه داشته باشم به این راه وارد شود و این سعادتی است که فرزندان در مسیر قرآن گام بردارند. البته با فراهم کردن شرایط و مسیر برای ورود به این عرصه، اختیار را به خود فرزند می دهم. اگر تصمیم به ورود به این عرصه گرفت، در تربیت قرآنی او از هیچ کاری کوتاهی نخواهم کرد.
انتهای پیام/
