کرونا رکورد شکست؛ اما خبری از واکنش مسئولان نیست!
جان باختن ۱۶۲ هموطنمان در شبانه روز اخیر در حالی رقم می‌خورد که به باور بسیاری از مردم و حتی تایید متولیان بهداشت و درمان در کشورمان، بازگشایی‌های وسیع سهم بسزایی در این افزایش آمار داشته است؛ همان خطری که گفته می‌شد و وعده می‌دادند که با بروز نشانه هایش، روند معکوس بازگشایی‌ها در دستور کار قرار خواهد گرفت، اما این گونه نشده است.
طی ۲۴ ساعت منتهی به ظهر امروز، بالاترین آمار مرگ و میر روزانه کووید-۱۹ در کشورمان رقم خورد و ۱۶۲ نفر چهره در نقاب خاک کشیدند؛ آمار ترسناک که هنوز معلوم نیست به واکنشی منجر شود یا خیر.
پس از آنکه مسجل شد ویروس کرونای جدید و بیماری ناشی از آن فعلا با ساکنان کره خاکی همراه خواهد بود و فرضیه‌هایی مانند ضعیف شدن ویروس به مرور زمان یا از بین رفتن آن در اثر افزایش دما رنگ باخت و انبوه خبر‌ها درباره تست واکسن‌های تهیه شده و آزمایش دارو‌های در حال سنجش به نتیجه خاصی منجر نشد، بازگشایی‌های وسیع در دستور کار همه کشور‌ها قرار گرفت.
روند بازگشت زندگی به جریان عادی که قرار نبود به عادی سازی شرایط منجر شود و به دنبال بازگشت اوضاع اقتصادی و معیشتی به روال قابل قبول بود، اما در برخی نقاط کره خاکی از جمله کشورمان به رشد فزاینده این باور منجر شد که کرونا از بین رفته و نباید نگران آثار و عواقب ابتلا به آن بود؛ باوری که کاهش نرخ مرگ و میر ناشی از ابتلا به کووید-۱۹ به شدت تقویتش کرد.
مجموعه عواملی که دست به دست هم دادند تا نتیجه بروز شرایطی دور از انتظار باشد. اینکه آمار‌ها به مرور افزایش یافت تا جایی که نمودار‌های ترسیم شده با آمار روزانه این تلقی و باور را به وجود آورد که پیک دوم شیوع ویروس در کشورمان از راه رسیده و با سرعت در حال رشد است. رشد آمار مبتلایان و از آن مهم تر، مرگ و میر ناشی از ابتلا به این ویروس.
این در حالی است که مسئولان کشورمان مکررا تاکید می‌کنند که هنوز در موج اول شیوع ویروس در کشورمان هستیم و متذکر می‌شوند که افزایش آمار مبتلایان در نتیجه بیماریابی فعال‌تر و افزایش ظرفیت تست در کشورمان است که موجب شده بیماران بیشتری، حتی از میان آن دسته از مبتلایان که علائمی ندارند، شناسایی شوند.
البته این استدلال می‌تواند تا حدودی قابل قبول باشد، اما نه زمانی که به آمار مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ دقت می‌کنیم. دقت در آماری که در ۲۴ ساعت اخیر بالاترین میزان آن، حتی بالاتر از روز‌های اوج بحران در نیمه فروردین ماه سال جاری رقم خورده و تاکید دارد که کرونا در خطرناک‌ترین وضعیت ممکن در کشورمان است.
جان باختن ۱۶۲ هموطنمان در شبانه روز اخیر در حالی رقم می‌خورد که به باور بسیاری از مردم و حتی تایید متولیان بهداشت و درمان در کشورمان، بازگشایی‌های وسیع سهم بسزایی در این افزایش آمار داشته است؛ همان خطری که گفته می‌شد و وعده می‌دادند که با بروز نشانه هایش، روند معکوس بازگشایی‌ها در دستور کار قرار خواهد گرفت، اما این گونه نشده است.
پیش نشانه‌های اوج گیری دوباره بحرانی که کشورمان را به مانند بسیاری دیگر از کشور‌های جهان برای مدتی طولانی فلج کرده بود و برای مقابله با آن اقدامات فراوانی از جمله اعمال تعطیلی‌های وسیع، وضع محدودیت‌هایی در آمد و شد و حتی شیفت بندی ادارات و تصمیمات ویژه مالی و اداری در دستور کار قرار گرفت که تقریبا اغلب آنها اکنون برداشته شده اند.
تدابیری که در زیرمجموعه فصل بازگشایی‌ها قرار گرفتند و قرار بود، با تصویب و ابلاغ پروتکل‌های ویژه بهداشتی و مراقبتی و الزام به رعایت آنها، با کنترل شیوع ویروس و گام برداشتن در جهت مهار آن همراه شوند، اما این گونه نشد تا جایی که حالا متولیان بهداشت و درمان می‌کوشند با ارائه طرح اجباری شدن ماسک به مقابله با آمار فزایند بپردازند؛ طرحی که چند روزی است مطرح شده، اما هنوز مصوبه ستاد ملی کرونا را ندارد و ابلاغ نشده است.
تعلل در تصمیمی که در سطوح دیگر مدیریت و مبارزه با کرونا هم دیده می‌شود، از جمله در ستاد استانی مبارزه با کرونا در تهران و چند استان دیگر که در تدارک اعمال محدودیت‌های جدید و تشدید محدودیت‌های قبلی هستند و امیدوارند این تصمیمات شان در ستاد کرونا به تصویب برسد و ابلاغ شود؛ واکنشی که شاید بارزترین شاخصه اش، کندی بسیار شدید باشد. آنقدر کند که معلوم نیست تا این تصمیمات اتخاذ، ابلاغ و اجرا شوند، چند تن دیگر بیمار خواهند شد و چه تعدادی از ایشان دست از جهان خواهند شست؟!
نظرات بینندگان
