یادداشت سیاسی/
در سال1400 برای عبور از بحرانهای بوجود آمده، چگونه دولتی را باید انتخاب کرد؟!
جریانها و جناح های سیاسی انحصارطلب و اقتدارگرا محکوم به فنا هستند/ مردم از وعده های سیاسیون بی عمل خسته و ناامید هستند/ برای ترمیم شرایط موجود در کشور باید از جریانهای سیاسی و کسانی که این شرایط را بوجود آوردند عبور کرد/ در انتخابات 1400 نباید فریب "تَکرار انحصارطلبان" تکرار شود.
پایگاه تحلیلی خبری شیرازه٫ جریانها و جناح های سیاسی انحصارطلب و اقتدارگرا محکوم به فنا هستند/ مردم از وعده های سیاسیون بی عمل خسته و ناامید هستند/ برای ترمیم شرایط موجود در کشور باید از جریانهای سیاسی و کسانی که این شرایط را بوجود آوردند عبور کرد/ در انتخابات 1400 نباید فریب "تَکرار انحصارطلبان" تکرار شود.
با سابقه عبور از دولتها در دو دهه گذشته، تجربه را تجربه کردن خطاست.
دولت آقای خاتمی در سال 1376 با راي منفي و صريح مردم به عملكرد دولت سازندگی با اعلان شعار "توسعه سياسي"، روی کار آمد و مطالبات مردمی تحت عنوان اصلاحات به يك خواسته ملي تبديل گردید. در سالهای پایانی هر دوره ی دولت اصلاحات به سبب زیاده خواهی و انحصارطلبانه عناصر افراطی خاصه مشارکتی ها و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که در بدنه دولت نفوذ کرده بودند، بحران های متعددی در کشور به وقوع پیوست که به دلیل ضعف در هدایت جریان اصلاحات و اتکاء به قدرت های خارجی، دولت در پیگیری مطالبات خود و وعده های داده شده به مردم ناتوان و ناامید گردید و پروژه عبور از خاتمی عملا رقم خورد و نتیجه آن در تیر 1384 واگذاری قدرت به رقیب جبهه سیاسی آنها شد.
دولت آقای احمدی نژاد در سال 1384 با رای مردم به ارزش های انقلاب اسلامی و شعار "دولت مهرورزی" و با حمایت اصولگرایان روی کار آمد. در دوره اول دولت به سبب توجه به آرمان های انقلاب اسلامی و شرایط مناسب اقتصادی خاصه در حوزه فروش نفت و توجه به مستضعفین، رضایت مندی قابل توجهی در حوزه های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در بین جامعه متوسط به پایین و مذهبیون، ملموس و قابل مشاهده گردید. در دور دوم دولت مهرورزی تغییراتی در "رفتارسیاسی" حامیان دولت و زاویه گرفتن آنها آشکار و با استفاده از واژه "جریان انحرافی" جبهه ی سیاسی انحصارطلب با سوءاستفاده از این فرصت با درخواست تشدید تحریم های اقتصادی از غرب که منجر به افزایش نرخ ارز و تورم در کشور گردید، پروژه عبور از احمدی نژاد هم کلید خورد و نتیجه آن واگذاری قدرت به جبهه سیاسیِ انحصارطلبِ اعتدالگرا در سال 1392 شد.
دولت آقای روحانی در سال 1392 با بمباران تبلیغاتی انحصارطلبان افراطی در خصوص وانمود کردن "جنگ" بر علیه جمهوری اسلامی از یک طرف و ناامیدی مردم از تبلیغ "جریان انحرافی" و "چراغ سبزهای حسن روحانی پیرامون رابطه با آمریکا" و نه گفتن به جنگ دروغین بر سرکار آمد. دولتی که در پشت پرده ی سیاست نه مورد تایید اصلاح طلبان بود و نه مورد تایید اصولگرایان.
اصلاح طلبان به سبب افراطگرایی عوامل نفوذیِ سازمان "مجاهدین انقلاب اسلامی" و "جبهه مشارکت" در "انتخابات 88" و این که در جامعه جایگاه مناسبی نداشتند از سرِ ناچاری ضمن حمایت اجباری از روحانی دولتی با شعار با شعار "تدبیر و امید" بر سر کار آمد که در طول هفت سال گذشته "نه تدبیری دیده شد و نه امیدی".
امیدها به ناامیدی و تدبیرها هم منجر به اتفاقاتی مانند حادثه آبان 1398 گردید و نتیجه آن انتخاب طوری شد که گرانی کالاها با رشد بیش از 300% ارزهای خارجی با رشد 700%، توافق برجام نافرجامی که سالها باید گذشت تا خسارت های آن جبران شود، وعده های نادرست و غیر قابل اجرا و قرار دادن اعتبار گذرنامه ایرانی در جهان که در پایین ترین سطح از کشورها قرار گرفته است و ...... را به دنبال داشت و دارد.
لذا اصلاح طلبان در اواخر عمر دولت روحانی، به سبب ناکارآمدی و عدم تحقق وعده های دولت همراه با بدترین شرایط اقتصادی و سیاست خارجی که در طول انقلاب پس از تثبیت دولتها رقم خورده است این احساس را می کنند که ناکارآمدی های دولت روحانی از نظر مردم به پای آنان نوشته خواهد شد، برای برون رفت از شرایط موجود، به صورت آرام و بدون تنشِ آشکار سیاسی در حال عبور نهایی از روحانی هستند تا بتوانند برای 1400 جایگاه خود را در بین مردم داشته باشند که بنظر میرسد این انتظار، امیدی همچون امید به دولت اعتدال باشد، زیرا نقش اصلاح‌طلبان در کسب قدرت سیاسی توسط حسن روحانی بر هیچکس اعم از افراد، احزاب و گروههای سیاسی در داخل و خارج از کشور پوشیده نیست و این پیمان نامیمونی که اصلاحاتِ مورد نیاز در کشور را به ورطه فراموشی رساند، در تاریخ به پای اصلاح‌طلبان که مسبب آن افراطگرایانِ انحصارطلب و اقتدارگرا بودند، نوشته می‌شود.
حال باید منتظر ماند که " در سال 1400 برای اصلاح ناکارآمدیهای موجود چگونه دولتی را باید انتخاب کرد؟!!"
سیروس سجادیان
1399.06.15
ادامه دارد......
نظرات بینندگان
