وصیت نامه شهید محمد رضا بردبار
شهید محمدرضا بردبار در هشتم آذر ماه ۱۳۶۰ در هنگام تصرف بستان، بر اثر اصابت ترکش موشک مزدوران عراقی به درجه رفیع شهادت نائل آمد
به گزارش خبرنگار گروه قطعه شهدا پایگاه تحلیلی خبری شیرازه، شهید محمدرضا بردبار در هشتم آذر ماه ۱۳۶۰ در هنگام تصرف بستان، بر اثر اصابت ترکش موشک مزدوران عراقی به درجه رفیع شهادت نائل آمد
زندگی نامه شهید محمد رضا بردبار
شهرستان فسا تولد غیور مردی دیگر به نام محمد رضا را به یاد دارد که در تاريخ 1334/07/01 در شهرستان فسا در خانواده‌ای با ایمان به دنیا آمد.
محمد رضا از طفولیت پدر خود را از دست داد و از محبت‌های او محروم شد. سرپرستی وی را مادر فداکارش به عهده گرفت. زندگی می‌گذشت و محمد رضا روز به روز بزرگ می‌شد تا این که به سن مدرسه رسید. مادرش او را به مدرسه فرستاد البته او در کنار درس به مادر خود نیز کمک می‌کرد.
وی توانست دوره ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت به اتمام برساند و پس از آن ترک تحصیل کرد. 18 سال از زندگی محمد رضا می‌گذشت که وارد ارتش شد و پس از گذراندن دوره آموزشی به پادگان حمیدیه در دشت آزادگان راه یافت.
مدت زیادی از جنگ بین ایران و عراق نمی‌گذشت که اين شهيد عزيز از طریق لشکر 92 زرهی ارتش راهی جبهه‌های جنگ شد.
او خود را مسئول و متعهد به میهن می‌دانست و در جبهه رشادت‌های زیادی از خود نشان داد تا این که در تاريخ 1360/09/08 در هنگام تصرف بستان، بر اثر اصابت ترکش موشک مزدوران عراقی به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش بعد از مراسم با شکوهی در قطعه شهداي گلزار شهرستان فسا به خاک سپرده شد.
« وصیت نامه شهید »
به نام خدا
شهادت بزرگ‌ترین سعادت برای یک مسلمان می‌باشد و من این امر را به جان خریدم و به این سعادت بزرگ نائل گشتم، هر چند که خیلی آرزو داشتم که فرزندم را در دامان خود پرورش دهم و او را آن چنان که می‌خواستم بزرگ کنم، ولی خوب ایمانم و مملکتم مهم‌تر از این مسئله بود. امیدوارم بعد از من همسرم بتواند به خوبي از عهده این مسئله بر آید و فرزندم را واقعاً « فرزند اسلام » بزرگ کند و در راه خدمت به دین و مملکت بگمارد.
من حرف زیادی ندارم که بزنم و تنها وصیتم به بازماندگانم این است که به این انقلاب و وطن وفادار باشند و در این راه از هیچ کوششی فرو گذار نکنند، هم چنان که من این کار را کردم و دینم را به این انقلاب ادا کردم تا درس عبرتی برای کشورهای ابرقدرت و دیکتاتوری مانند آمریکا و شوروی و کشورهاي صهیونیستی مانند اسرائیل و دولت بعث عراق باشد. این ها بدانند که ما جوانان غیور ایرانی هستیم و حاضریم حتی از زن و فرزند خود بگذریم و آنها نمی‌توانند به سرزمین ما دست یابند و فقط لکه ننگی بر دامان تاریخ می‌باشند.
من ثروت و دارايی زیادی ندارم که بخواهم درباره آن وصیت کنم فقط هر چه از اموال منقول و غیر منقول بعد از من باقی می‌ماند با در نظر گرفتن عدالت اسلامی بین مادر، همسر و فرزندم تقسیم گردد و مستمری که بعد از مرگم دولت تعیین می‌کند آن نیز با در نظر گرفتن عدالت اسلامی بین همسر، فرزند و مادرم تقسیم گردد. در خاتمه شما را بعد از مرگم به ادامه راهم دعوت می‌کنم و موفقیت انقلاب اسلامی را از خداوند بزرگ خواهانم. کسی که حتی تا لحظه شهادت فراموش تان نکرد.
انتهای پیام/224224
نظرات بینندگان
