گياه مورد نظر Posidonia oceanica نام داشته كه از طريق گل دادن يا توليد كلونهايي از خود تكثير مي‌شود. اين امر مي‌تواند به ظهور موجوداتي منجر شود كه بسيار بزرگ و كهن هستند.

اين موجودات كلونال احتمالا قديمي‌ترين و بزرگترين نمونه‌هاي حيات در جهان هستند. اين در حاليست كه قارچ عسلي Armillaria solidipes تا 8.8 كيلومتر مربع و صنوبر لرزان (Populus tremuloides) تنها تا 6 هزار تن رشد مي‌كنند.

موجودات كلونال از يك ظرفيت خارق‌العاده برخوردارند كه طي آن يك ژنوم كامل در ميان نسل‌ها، بدون تغيير، منتقل شده و پايان‌پذير نيست؛ اما نظريه جديد بر اين اساس است كه ژنوم يك موجود كلون در جريان فرايند نسخه‌برداري با جهش‌هاي جسمي تغيير كرده و بسياري از آن طي نسل‌ها زايل شده و از بين مي‌روند.

براي بررسي سال‌هاي حيات گياه دريايي P. Oceanica، دانشمندان به تحليل 20 مرتع از اين گياه در يك حوزه 3500 كيلومتري در درياي مديترانه پرداختند. تمام گياهان كشف شده توسط اين دانشمندان با هم همسان نبوده، اما كلونهاي گياه دريايي مد نظر دانشمندان گاه تا 15 كيلومتر گسترده شده و از سن بيش از 100 هزار سال برخوردار بودند.

الگوهاي رايانه‌اي دانشمندان نشان داد كه برخورداري Posidonia oceanica از شيوه گسترش مشترك منجر به مقابله آن با جهش‌هاي زيان‌آور و از محو شدن مورد انتظار خلاص شده است.

گياهان دريايي اساس اكوسيستم‌هاي ساحلي هستند كه 20 سال گذشته با مشكلاتي از جمله كاهش سالانه پنج درصدي مراتع P. Oceanica روبه‌رو شده‌اند.

نتايج اين تحقيق در مجله PLoS ONE منتشر شده است.

انتهاي پيام/