به گزارش شیرازه به نقل از روزنامه جام جم، اوایل فروردین 88 خانواده پسر جوانی به نام محسن با مراجعه به کارآگاهان پلیس آگاهی شیراز از ناپدید شدن مرموز او خبر دادند.آنها گفتند: محسن چندی پیش برای پیدا کردن کار از خانه خارج شد و دیگر برنگشت. او در این مدت فقط 2 پیامک به ما فرستاده و مدعی شده در گناوه کار پیدا کرده است، اما به تلفن همراهش پاسخ نمی‌دهد. تحقیقات در این زمینه آغاز شد تا این که ماموران، جسد مرد جوانی را در حاشیه شهر پیدا کردند که در محل دیگری به قتل رسیده و به این محل منتقل شده بود.

در پی انتقال جسد به پزشکی قانونی، با بررسی پرونده افراد ناپدید شده، مشخص شد جسد متعلق به محسن است. به این ترتیب تیم جنایی در ادامه تحقیقات، دریافتند تلفن همراه مقتول همچنان فعال است. به همین دلیل با ردیابی آن متوجه شدند تلفن در اختیار پویا، شوهرخواهر مقتول است. در ادامه، پویا دستگیر و در بازرسی از خانه‌اش، تلفن همراه مقتول کشف شد.

متهم در بازجویی منکر ارتکاب قتل شد تا این‌که بازپرس جنایی با کشف اسنادی علیه متهم، او را مجرم شناخت و پرونده‌اش را با صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست به دادگاه کیفری استان فارس فرستاد. در جلسه محاکمه متهم که در شعبه دوم دادگاه کیفری و به ریاست قاضی عرفانی‌زاده برگزار شد، نماینده دادستان با تشریح کیفرخواست، پویا را مجرم شناخت و برای او درخواست مجازات قانونی کرد. اولیای دم نیز خواستار قصاص قاتل فرزند خود شدند.

متهم به قتل نیز در دفاع از خود گفت: من مرتکب قتل نشده‌ام. آخرین بار که محسن را دیدم، او تلفن همراهش را به من داد و خواست این موضوع را به کسی نگویم. در این مدت هم من با تلفن او به کسی پیامک نفرستاده‌ام.

قاضی عرفانی‌زاده و 4 قاضی مستشار پس از آخرین دفاعیات متهم و وکیلش، برای صدور حکم وارد شور شدند.